خطر رسوب کلسیم در مفاصل

سایت بدون -رسوب کلسیم در نواحی مختلفی از بدن می‌تواند مشکلاتی را برای افراد ایجاد کند. این رسوب کلسیم می‌تواند به دنبال آسیب یا اختلال خاصی ایجاد شود یا بدون علت در مفاصل بروز یابد. نواحی شایع آن تاندون عضلات چرخاننده سرشانه، تاندون آشیل یا غشای کف پایی است که به خار پاشنه تبدیل می‌شود. این تشکیل رسوب کلسیم در ناحیه داخلی زانو و محل اتصال رباط داخلی به انتهای استخوان ران هم بروز می‌یابد.
وقتی این حالت کلسیفیه شدن در بافت‌های نرمی چون تاندون، کپسول مفصل و رباط‌ها اتفاق می‌افتد، انعطاف‌پذیری این ساختارها را نسبت به کشش و انقباض کاهش می‌دهد و در حرکات شدید و فاصل شکسته شده و در بافت‌ها التهاب ایجاد می‌کنند. این التهاب با درد و محدودیت حرکتی همراه است و عملکرد بیمار را مختل می‌کند. بیماری‌های سیستمیک همچون دیابت و اختلال در عملکرد تیروئید و صدمات و آسیب‌های وارد به مفصل از عوامل ایجاد این رسوب‌های کلسیم است. بین سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی بیشتر بروز می‌یابد و در خانم‌ها نسبت به آقایان شایع‌تر است. تشخیص آن با عکس رادیوگرافی و در موارد کوچکتر با سونوگرافی صورت می‌گیرد. 
داروهای ضدالتهاب، تزریق استروئیدها در ناحیه درگیر و فیزیوتراپی از روش‌های درمانی رسوب کلسیم است. در فیزیوتراپی استفاده از امواج ماورای صوت به همراه اسید استیک ۲درصد نیز یک روش مؤثر در از بین بردن رسوب کلسیم تشکیل شده در تاندون‌ها و لیگامان‌هاست. در روشی دیگر هم فیزیوتراپیست با استفاده از جریان مستقیم و به کارگیری اسید استیک در زیر الکترود منفی باعث ورود یون‌های آن به داخل بدن شده و ترکیب این یون‌ها با کلسیم رسوب یافته در تاندون باعث کوچک شدن این توده و جذب آن می‌شود. جدیدترین روش درمانی هم استفاده از دستگاه شاک ویو یا امواج شوکی است. این امواج از طریق وارد کردن ضربات متعدد به بافت و ایجاد آسیب‌های کوچک مکانیسم‌های درمانی متعددی را در بدن فعال می‌کند و با کاهش درد و التهاب سبب جذب مولکول‌های کلسیم از تاندون به گردش خون می‌شود. دوره درمان امواج شوکی شش تا هفت جلسه به صورت دو بار یا یک بار در هفته بوده و انتظار می‌رود بهبودی تا حدود یک ماه بعد از پایان جلسات حاصل شود. این اختلال به هیچ وجه ربطی به میزان کلسیم خون و میزان کلسیم مصرف شده در غذاهای روزمره و مکمل‌های دارویی ندارد.