روی جلد / علی علیزاده با ساز و سپر روی جلد اندیشه پویا

سایت بدون – «اندیشه پویا» به‌عنوان یک ماهنامه‌ در حوزه علوم انسانی بعد از چند سال انتشار توانسته جایگاه قابل اعتنایی در حوزه مطبوعات به دست بیاورد و مخاطبان خود را همراه و ثابت نگه دارد. گفت‌وگو‌های اصلی این مجله که معمولاً عکس روی جلد مجله را هم به خود اختصاص می‌دهند از ویژگی‌های مهم «اندیشه پویا» است که معمولاً بحث‌برانگیز می‌شود. در جدید‌ترین شماره آن گفت‌وگویی خواندنی با حسین علیزاده با تیتر «یک دستم ساز است و یک دستم سپر» منتشر شده که علیزاده در آن به شرح زندگی هنری خود در دهه‌های گذشته پرداخته است. علیزاده به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص موسیقی اصیل ایرانی همواره نظراتی جالب‌ توجه درباره مناسبات هنرمندان با سیاست و نحوه تعامل آنها با مدیران داشته است که ردپای آنها در این گفت‌وگو هم قابل مشاهده است. در بخش «مرگ مؤلف» این شماره از «اندیشه پویا» مطلبی با عنوان «شارح کم‌نظیر فلسفه» به‌ مناسبت درگذشت برایان مگی منتشر شده و «بخش جستار» هم به مقاله‌ای از ماریو بارگاس یوسا با عنوان «چرا روشنفکران در این عصر ذلیل و پا در هوا شده‌اند» اختصاص یافته است. در بخش تماشاخانه مجله با رضا میرکریمی درباره فیلم «قصر شیرین» گفت‌وگو شده و حسین معززی‌نیا هم یادداشتی درباره فیلم «محله چینی‌ها» نوشته است. مهم‌ترین مطلب بخش «بازگشت به تاریخ» مجله مقاله‌ای از همایون کاتوزیان با عنوان «راه ناهموار مشروطیت: ۱۱۰ سال پس از فتح تهران» است. در بخش «بایگانی هم می‌توان خواننده‌ گفت‌وگویی با بهاءالدین خرمشاهی درباره غلامحسین ساعدی و مطلبی به قلم گلی ترقی با عنوان «فارغ از جدل‌ها و کلیشه‌ها» بود. یکی از بخش های ثابت این مجله «کتابخانه» است که در آن ریویو‌ها و یادداشت‌ها و گفت‌وگوهایی درباره کتاب‌های تازه‌ منتشر شده در حوزه‌های مختلف منتشر می‌شود.
در این شماره از «اندیشه پویا» هم برخی از کتاب‌های بحث‌برانگیز این روزهای بازار ادبیات بررسی شده‌اند.  از جمله کتاب «حکومت ۵۸» که به عکس‌های مریم زندی از اولین سال‌های انقلاب اختصاص دارد و امیر اثباتی یادداشتی در موردش نوشته است. گفت‌وگویی با بابک احمدی درباره ترجمه کتاب «نشا‌نه‌ای برای رهایی» اثر والتر بنیامین از دیگر مطالب خواندنی این بخش از مجله است.

مطلب پیشنهادی

ریشه و داستان ضرب المثل «جا خوردن»

سایت بدون – آدمی که دستپاچه می شود موقعیت خود را فراموش می کند یعنی …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *