معرفی کتاب/ کاش چیزی نمی‌ماند جز لحظات شیرین


سایت بدون – تابه‌حال سندروم آشیانه خالی به گوشتان خورده؟ درباره آن چیزی می‌دانید؟ سندروم آشیانه خالی عامل یکی از مخرب‌ترین مسائل روحی و روانی در میانسالی‌ است و فقط برای کسانی رخ می‌دهد که در سنین نه چندان بالا با جای خالی فرزندان خود در خانه مواجه‌اند. بیشتر از مردان، زنان درگیر این سندروم می‌شوند چرا که زمان بیشتری را به امور خانه‌داری و وظایف مستقیماً مرتبط با فرزندپروری می‌پردازند. وقتی بچه‌ها بزرگ می‌شوند و خانه را در پی تحصیل، کار و ازدواج و استقلال ترک می‌کنند، بیشتر از همه مادران خانه‌دارند که به سندروم آشیانه خالی مبتلا می‌شوند. احساس بیهودگی، اتلاف وقت، افسردگی، اضطراب برای سلامت و امنیت فرزندان، عدم توانایی کنترل بر زندگی بچه‌ها، احساس عدم ارزشمندی، اختلال خواب، روی آوردن به مشروبات و سیگار و… برآمده از خانه‌ای خالی از بچه‌هاست، مخصوصاً اگر مادر مطلقه یا تنها باشد.
ویرژینی گریمالدی، از ده نویسنده مطرح و پرفروش امروز فرانسه در رمان «کاش چیزی نمی‌ماند جز لحظات شیرین» به بهانه تولد پیش از موعد پسرش دست به نگارش رمانی درمورد سندروم آشیانه خالی می‌زند. ماجرای زنی که فرزند دومش هم از خانه رفته و حالا با سگش در خانه تنها مانده. مادری که بعد از جدایی از همسر بار پرورش و تربیت و نگهداری از دختر و پسرش را برعهده گرفته، حالا به موازات آن روایتی دیگر به‌صورت رفت و برگشتی به زنی می‌پردازد که دختر نارسش را در بیمارستان نگه‌داری می‌کند به امید این‌که روزی او را به خانه ببرد
مادری تنها شغلی‌ است که تمام‌وقت است و بازنشستگی هم ندارد و همین موضوع باعث می‌شود با دور شدن فرزندان و کوچ آنها از خانه پدری نه تنها از اضطراب و تشویش و دل‌نگرانی مادر کاسته نشود، که دوری و عدم دسترسی بر آن بیفزاید. حقیقت تلخ زندگی هر مادری این است که روزی باید با جای خالی فرزند پشت میز صبحانه یا روی کاناپه مقابل تلویزیون مواجه شود و تمرکز بر توانایی‌های شخصی، پرداختن به علاقه‌مندی و تخصص‌های اجتماعی و فرهنگی در کنار پرورش فرزندان مهم‌ترین ابزار کنترل بار سنگین عوارض سندروم آشیامه خالی‌ است.
رمان کاش چیزی نمی‌ماند جز لحظات شیرین، با بیانی شیوا، لحنی مادرانه و سرشار از گرمای آغوش مادری که به امید داشتن و بودن فرزندانش نفس می‌کشد، در کنار ترجمه بسیار خواندنی و سلیس فرزانه مهری، تجربه خواندن رمانی شیرین را برای شما خواهد داشت. رمانی که شاید خواندنش بهانه‌ای باشد برای زنده نگه داشتن چراغ مهر مادری در دل فرزندانش.

مطلب پیشنهادی

نقاشی گمشده بعد از ۴ سال پیدا شد

یک تابلو نقاشی ربوده‌شده از «سالواتور روزا» پس از ۴ سال به گالری «دانشگاه آکسفورد»‌ …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *