بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – کلمات در هر جایی کاربرد مشخصی دارند و در موقعیت های متفاوت معنای متفاوتی می گیرند
در تمثیل ، تشبیه و استعاره حتی کلمات به شکلی دگر گونه پیدا می کنند و به دلیل یک وجه در معنای خاص به کار می رود
به عنوان مثال شاعران به معشوق خود ، لقب ماه می دهند این به دلیل زیبایی آن ها است ، اما این که انتظار داشته باشیم که معشوق مثل ماه در آسمان باشد یا آن که مثل ماه با نور خود راه روشن کند انتظاری عقلانی نیست
مغالطه توسل به معنای ظاهری از همین دست اشتباهات است
یعنی ما به تنها به معنای ظاهری کلمات توجه کنیم و کاربرد آن ها را از دستور کار خارج کنیم
به عنوان مثال موقعیتی را در نظر بگیرید که شما با دوستتان به رستوران رفته اید ، وقت غذا خوردن به شما می گوید که من حساب می کنم ، و در انتها بگوید مایک جوجه کباب داشتیم ، یک چلو کباب دو تا نوشابه جمعش می شود ۱۵۰ هزار تومن و برود
یعنی تنها محاسبه کند که پول غذا چقدر می شود و دیگر پرداخت نکند
این یعنی مغالطه توسل به معنای ظاهری را در نظر گرفته است و حساب کردن را تنها درمعنای محاسبه کردن به کار گرفته است.
مثال دوم زمانی است که به کسی بگویید می توانی روی تو حساب کنم و آن نفر خودکار در بیاورد و بخواهد روی شما جمع و تفریق انجام بدهد
در تعریف مغالطه توسل به معنای ظاهری می گویند
به کاربردن دلالت های تضمنی یا التزامی به جای دلالت مطابقی
دلالت تضمنی یعنی دلالت لفظ بر بخشی از معنای موضوعه خود؛ به بیان دیگر، دلالت لفظ بر جزء معنای خود را دلالت تضمنی می نامند جمله سنگین است اما از آن نترسید یعنی بخشی از خصوصیات یک چیز را به جای کل آن استفاده کنیم
مثلا انسان حیوان ناطق است وقتی به انسان بگوییم حیوان یعنی فقط بخشی از ماجرا را به کار برده ایم
یا مثلا هنگام کسوف جزئی بگوییم: “خورشید گرفت.” که مقصود، قسمتی از قرص خورشید است، نه تمام آن.
و یا به عنوان مثال، دیوار خانه کسی خراب شده باشد و او بگوید: “خانه ام خراب شد
دلالت التزامی این جوری است که دلالت لفظ بر معنی و امری که خارج از معنی موضوع له( یعنی معنایی که لفظ برای آن قرار داده شده) می باشد؛ ولی این معنا و امر، در ذهن با آن معنای اصلی(موضوع له) ملازم و همراه است.
به سخن دیگر، لفظ بر معنایی دلالت می کند که بیرون از معنای موضوع له، اما غالبا همراه با آن است و همچون یک رفیق و ملازم همراه آن است. منظور از همراه بودن این معنا در ذهن با معنای اصلی لفظ، این است که:
هر گاه موضوع له(معنای اصلی لفظ) در ذهن حاصل شود، آن امر همراه با آن نیز، با آن حاصل می شود و به ذهن متبادر می گردد.
انند: دلالت سقف بر دیوار، زیرا هرگاه معنای سقف در ذهن حاصل شود، معنای دیوار نیز حاصل خواهد شد، و نیز مانند: دلالت مصنوع بر صانع و دلالت سه بر فرد بودن….
وبالاخره دلالت مطابقی عبارت است از دلالت لفظ بر تمام معنای موضوع له خود، مانند: دلالت لفظ ” کتاب ” بر تمام معنای آن، که در نتیجه، هرگاه لفظ ” کتاب ” به کار برده شود، همه اجزای آن، چون ورق ها، جلد و… داخل در معنای آن می‌باشد
چند کلمه توسل بر معنا