چرا خوابیدن برای یک بازیکن فوتبال عامل مهمی برای موفقیت است ؟/چرت پیروزی

سایت بدون – روزگاری در فوتبال، در این ورزش هیجان‌انگیز که ضربان قلب میلیون‌ها انسان را بارها دچار نوسان کرده، چیزهایی عادی به نظر می‌رسیده که اکنون در مواجهه با آنها فقط می‌توانیم با گرد کردن چشم‌های‌مان واکنش نشان دهیم. مواردی که در حال حاضر یکی از بدیهیات است، درست بر خلاف گذشته. به عنوان مثال «خوابیدن» در گذشته امری عبث برای بازیکنان فوتبال بوده و به زور در زندگی حرفه‌ای‌شان جایی داشته. در واقع آنها ترجیح می‌دادند به جای خوابیدن در زمانِ مناسب، زمانِ خود را تا دیروقت در بارها به عیش و نوش بپردازند، از یک میهمانی به میهمانی دیگر بروند و در پایان و زمانی که دیگر هیچ کار و تفریحی وجود نداشت، شاید آنهم شاید به بالین می‌خزیدند تا چند ساعت به بدن خود استراحت دهند! گفتیم شاید چون اگر صبح روز بعد خبری از تمرین نبود قطعاً همان چند ساعت خواب نیز در دستور کار آنها قرار نمی‌گرفت. حتماً صحبت تاریخی «جرج بست» را به خاطر دارید: «من مصرف نوشیدنی را ترک کرده‌ام؛ البته تنها در زمان‌هایی که خواب هستم!»
طرز نگرش به «خوابِ صحیح» در فوتبال اما زمانی دستخوش تغییرات اساسی شد که نامه‌ای در اواسط دهه ۹۰ میلادی از سوی یکی از فروشندگان کمپانی «Slumberland» -‌یک تولیدی خصوصی و خانوادگی تأسیس‌ شده در سال ۱۹۶۷ که در زمین ساخت لوازم خانگی به ویژه تخت‌خواب تخصص داشت‌- به دست «سر الکس فرگوسن» سرمربی وقتِ باشگاه منچستریونایتد رسید. «نیک لیتل‌هیلز» طی این نامه از سرمربی شیاطین‌ سرخ پرسیده بود که آیا تاکنون فکر کرده خواب خوب در شب می‌تواند چه تأثیری روی عملکرد بازیکنانش داشته باشد؟ به محض پایان یافتن نامه، فرگی به موضوع علاقه‌مند شد و از لیتل‌هیلز دعوت کرد تا با حضور در «کلیف» در این خصوص به او و کادر تیم توضیحاتی ارائه کند. «کلیف» زمینی در سالفورد است که در سال ۱۹۵۰ توسط باشگاه منچستری خریداری و با تصمیم فرگوسن به منظور کاهش آسیب به زمین چمن ورزشگاه اولدترافورد، به محل تمرین تیم بزرگسالان تبدیل شد.
به موضوع برگردیم؛ در روز موعود، «گری پلیستر» -‌مدافع میانی وقتِ یونایتد‌- با دقت به سخنان لیتل‌هیلز گوش می‌داد؛ کسی که به خاطر مشکلاتش در ناحیه کمر نمی‌توانست روی صندلی‌های اتوبوس باشگاه بنشیند و مسئولان تصمیم گرفتن چند صندلی اتوبوس را بردارند تا او هنگام سفر به مسابقاتِ خارج از خانه، بتواند در میانه اتوبوس روی یک تشک دراز بکشد. لیتل‌هیلز به محض پی بردن از این ماجرا، تصمیم گرفت تا مشکل پلیستر را ریشه‌یابی کند؛ او به منزل مدافع شیاطین سرخ رفت و به این نکته پی برد که او روی یک تشک سفت با برند «Bensons» می‌خوابد. نیک به سرعت تشک او را با یک تشک نرم‌تر تعویض کرد و به این مدافع ۱۹۲ سانتی‌متری بالش‌های مخصوصی داد تا به هنگام خواب، بدنش از حالت نرمال خارج نشود و سرش هم‌راستا با سایر نقاط بدن قرار بگیرد.
لیتل‌هیلز به خواسته‌اش رسید. با حل مشکل پلیستر، در یک چشم بر هم زدن بر تعداد مراجعه‌کنندگان او افزوده شد؛ حتی «رایان گیگز» و شخصِ «الکس فرگوسن» نیز به جمع مشتریان او پیوستند تا نیک تغییرات مشابه را در خانه آنها نیز به اجرا بگذارد. تمجید و تعریف از کار نیک، دهان به دهان چرخید و آوازه‌اش را فراتر از دیوارهای زمین تمرین یونایتد برد. کار به حدی پیش رفت که چند هفته بعد او یک ماشین باربری بزرگ مملو از لحاف و تشک‌های مناسب را راهی هتل محل اقامت تیم ملی انگلیس در هنگام برگزاری رقابت‌های جام‌جهانی ۱۹۹۸ فرانسه کرد تا «دیوید بکهام» و هم‌تیمی‌هایش خوابِ راحتی داشته باشند و در زمین مسابقه عملکرد بهتری از خود به نمایش بگذارند. این اقدام موجب شد تا روزنامه‌ها نیز از نزدیک فعالیت او را تحت نظر قرار دهند. به این ترتیب نیک فروشنده‌ای گمنام در اولدهام، رهِ صد ساله را یک شبه پیمود و اولین مربی خوابِ جهان فوتبال لقب گرفت؛ آنهم در حالی که به صورت همزمان در فروشگاهش به کار روی تشک‌های مناسب و رسیدگی به سفارش‌های جدید ادامه می‌داد.

آژیر زمانبندی
با افزایش توجه فوتبالی‌ها به تخصص لیتل‌هیلز، او رویای دیرینه خود برای گشایش یک مغازه را به حالت تعلیق درآورد تا با سفر به نقاط مختلف برای باشگاه‌های بزرگ جهان فوتبال، از اهمیت خواب و تأثیر آن روی عملکرد بازیکنان سخن بگوید. در خلال یکی از همین سخنرانی‌ها در کمپ باشگاه آرسنال، توجه «تیری آنری» ستاره توپچی‌های لندن و «گری لوین» مربی بدنساز سرخ‌پوشان به نیک جلب شد. لوین رابطه بسیار خوبی نیز با «اسون گوران اریکسون» سرمربی وقت تیم ملی انگلیس داشت و پس از صحبت با لیتل‌هیلز، با سرمربی سوئدی نیز در این خصوص به گفت‌وگو نشست. همین گفت‌وگو موجب شد تا مأموریت بررسی تخت‌خواب بازیکنان «سه‌شیر» در محل کمپ تیم ملی انگلیس در جریان جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ لیسبون به نیک سپرده شود. او برای هر بازیکن با توجه به سبک زندگی، رژیم غذایی و عادات خواب‌شان یک پروفایل جداگانه ساخت و به هر یک توصیه‌های اختصاصی‌اش را اعلام کرد. درها یکی پشت دیگری به روی لیتل‌هیلز باز می‌شدند؛ از یک باشگاه تا تیمی دیگر، از فوتبال تا حتی تیم ملی دوچرخه‌سواری بریتانیا.
حالا همه چیز نسبت به گذشته فرق کرده و این روزها باشگاه‌های بزرگ جهان فوتبال با توجه به انقلابی که نیک ایجاد کرد، به این آگاهی رسیده‌اند که بازیکنان‌شان با بهبود کیفیت خواب می‌توانند عملکرد بهتری نیز در مستطیل سبز به نمایش بگذارند. اکنون باشگاه‌های صاحبنامی همچون رئال مادرید، منچسترسیتی، لیورپول و تاتنهام همگی از لیتل‌هیلز و دیگر متخصصانِ رو به رشد علم خواب در جهان مشاوره می‌گیرند. ضمن اینکه باشگاه‌هایی مانند ساوتهمپتون، بورنموث و برنتفورد نیز با بهره‌مندی از آخرین تکنولوژی‌ها، در صدد بررسی شرایط و بهبود کیفیت خواب بازیکنان خود هستند.
این فاکتور در کشورهای پهناوری همچون آمریکا بیشتر نمود پیدا می‌کند، در کشورهایی که اغلب تیم‌ها برای برگزاری مسابقات، با تغییرات زمانی هنگام سفر مواجه می‌شوند و «خواب کافی» و بررسی شرایط استراحت برای بازیکنان‌شان امری ضروری است. در سال ۲۰۱۶ بود که «شری ما» متخصص خواب و بررسی عملکرد ستارگان در لیگ‌های حرفه‌ای بسکتبال آمریکا (NBA)، راگبی آمریکا (NFL) و بیسبال آمریکا (MLB)، توسط شبکه تلویزیونی جهانی «ESPN» استخدام شد تا روی پروژه‌ای به نام «آژیر زمانبندی» (Schedule Alert) کار کند. در این پروژه، او موفق به طراحی یک فرمول خواب شد و به کمک آن و بر اساس فاصله میان سفر تیم‌ها، اکنون قادر است با درصد بالایی زمانِ شکستِ تیم‌های حاضر در NBA را پیش‌بینی کند! او در ابتدا ۴۲ مسابقه مورد پیش‌بینی قرار داد که ۲۹ مورد درست از آب در‌آمد. فصل بعد این نرخ به ۴۲ پیش‌بینی صحیح از ۵۴ مسابقه افزایش یافت!

دلیل انتخابِ ESPN به پنج سال قبل‌تر از شروع پروژه «آژیر زمانبندی» بازمی‌گشت؛ به زمانی که او تحقیقی روی تیم بسکتبال دانشگاه استمفورد انجام داد و به نتایج جالبی دست یافت. بر اساس تحقیقات او، بازیکنانی که نسبت به دیگران به طور میانگین ۱۱۰ دقیقه (۸ تا ۱۰ ساعت در روز) بیشتر خوابیده‌اند، در پرتاب‌های خود به افزایشِ دقتِ ۹ درصدی دست یافته‌اند. ضمن اینکه این بازیکنان ۳ بار طول زمین بسکتبال را ۷/۰ ثانیه سریع‌تر از سایرین می‌دوند. تأثیری همچون مصرف مواد نیروزا و دوپینگ اما
کاملاً قانونی!

نتایج این تحقیق با پرواز از فرای اقیانوس اطلس به اروپا رسید، به «جعبه سیاه» مشهور و معروفِ باشگاه ساوتهمپتون. «جعبه سیاه» اصطلاحی بود که مسئولان باشگاه در خصوص اتاق داده‌های بازیکنان در مرکز تمرینات تیم استفاده می‌کردند. اتاقی مملو از اطلاعات اساسی که تمام تصمیمات مهم پیرامون مسائل فنی باشگاه از جمله تفکرات مربیان و سیستم مورد استفاده در هر مسابقه، انتخاب بازیکنان جهت حضور در لیست خریدِ باشگاه و حتی رژیم‌های غذایی و بدنسازی بازیکنان در آن اتخاذ می‌شد. اتاقی که محصولات جذابی همچون «گرت بیل» و «تئو والکات» را به بازار عرضه کرد. اتاقی که پادشاه مطلق آن کسی نبود جز «اَلِک گروس» رئیس وقتِ بخش مطالعات ورزشی باشگاه ساوتهمپتون. کسی که به این تحقیق علاقه‌مند شد و روی آن به صورت ویژه کار کرد.
در ادامه با درخواست «مائوریسیو پوچتینو» سرمربی وقت تیم، او تحقیقات بیشتری را نیز انجام داد و متوجه شد تنها یک شب خواب بد، می‌تواند سیستم ایمنی بدن بازیکنان را تضعیف کند و خطر مصدومیت را به میزانِ فاحشی بالا ببرد. طی همین تحقیقات جدید مشخص شد که کمبود خواب در ۶۴ ساعت، اثرات مخرب بسیار بیشتری دارد و ضمن کاهش قدرت و توان فیزیکی و اخلال در سیستم تعادلی بدنِ بازیکن، احتمالِ پیچ‌خوردگی پا را نیز افزایش می‌دهد. در واقع کم‌خوابی افزایش هورمون «کورتیزول» در بدن را در پی دارد که تأثیر فاجعه‌بارش تغذیه بدن از ماهیچه است! امری که در نهایت به پارگی عضلاتِ ورزشکار و مصدومیت‌های شدید ختم خواهد شد.

زمانی برای واکنش
نتایج هشدار دهنده این تحقیقات یک فرصت خوب فراهم ساخت تا نه با کمک یک فروشنده تشک، بلکه با کمک علم به دنبال بهبود عملکرد بازیکنان باشیم. حالا بازیکنان ساوتهمپتون هر روز صبح باید با کمک یک اپلیکیشن پرسشنامه‌ای را جواب و به خواب شب گذشته خود از یک تا ۱۰ نمره دهند. اگر نمره آنها پایین‌تر از آستانه امن باشد، عملکردشان به صورت دقیق توسط دستگاه‌های هوشمند پوشیدنی مورد بررسی قرار می‌گیرد. تک‌تک بازیکنان این تیم لیستی از غذاها و نوشیدنی‌های ممنوعه در اختیار دارند؛ لیستی که در آن نوشیدنی‌های حاوی کافئین و قند، غذاهای پرچرب و روغنی و تمامی مواردی که هضم‌شان به زمان بیشتری نیاز دارد و با بالا بردن دمای بدن به خواب شبانه آنها صدمه می‌زند، جایی ندارد. ضمن اینکه به تمام بازیکنان یک نوشیدنی پروتئینی بر پایه شیر داده شده که هم به روند ریکاوری بدن‌شان یاری می‌رساند و هم پروسه خوابیدن‌شان را تسهیل می‌کند.
گروس در این خصوص می‌گوید: «برخی از بازیکنان حتی لباس خواب مخصوص به خود را دارند و از تشک، پتو و بالش منحصر به فردی بهره می‌برند تا بهتر بخوابند. در صورت نیاز حتی پرده‌های تیره نیز در اتاق خواب‌شان نصب خواهد شد.»
در رقابت‌های جام‌جهانی روسیه، «خستگی» دغدغه اصلی «خوان کارلوس اوزوریو» سرمربی تیم ملی مکزیک بود. اکثر بازیکنان او برای حضور در کمپ تیم ملی باید مسافت حدود ۱۰ هزار کیلومتری را بین مکزیک تا روسیه طی می‌کردند. به این میزان، پروازهای ۵۷۰۰ کیلومتری جهت حضور در بازی‌های دور گروهی در شهرهای مسکو، روستوف و یکاترینبورگ نیز اضافه می‌شد. به همین دلیل اوزوریو نگرانی خود را با «سر الکس فرگوسن» در میان گذاشت. فرگی نیز کارلوس را با «رابین تروپ» متخصص ورزشی آشنا کرد و به این ترتیب این دو برنامه خواب کارآمدی را برای تیم به اجرا گذاشتد.

بر اساس این برنامه، برای هر بازیکن تشک‌های مخصوص سفارش داده و به روسیه آورده شد، درجه حرارت اتاق خواب آنها روی دمای ۱۸ درجه سانتیگراد قرار گرفت تا به بازیکنان کمک شود راحت‌تر به خواب فرو روند. برنامه تمرینی تیم طوری پی‌ریزی شد تا زمان خواب مناسب در اختیار بازیکنان قرار بگیرد. ضمن اینکه به همه بازیکنان تیم توصیه شده بود تا یک ساعت قبل از خواب، از تلفن‌های همراه خود استفاده نکنند چرا که نور آبی ساطع از این دستگاه‌ها، از تولید هورمونی به نام «ملاتونین» جلوگیری می‌کند، هورمونی که وجودش در بدن برای فرو رفتن در یک خوابِ عمیق و شروع پروسه ریکاوری لازم است.
بازیکنان مکزیک مو به مو از این برنامه پیروی کردند چرا که به آن اعتقاد داشتند. حتی «رافائل مارکز» کاپیتان ۳۸ ساله تیم، شب قبل از مسابقه برابر کره‌جنوبی در ساعت ده شب از اتاق خود در هتل خارج شد و از هواداران مکزیک در اطراف هتل خواست تا از سر و صدای خود بکاهند، زیرا بازیکنان به خواب کافی نیاز دارند. هواداران مکزیکی نیز خواسته کاپیتان‌شان را اجابت کردند و روز بعد، پیروزی ۲ بر یک کشورشان و صعود به مرحله حذفی بالاتر از تیم ملی آلمان را جشن گرفتند.
«رافائل مارکز»، «خاوی هرناندز» و «کارلوس ولا» تنها بازیکنان حاضر در روسیه ۲۰۱۸ نبودند که فاکتور «خواب» را جدی گرفتند. هافبک تیم ملی سوئیس و باشگاه آرسنال یعنی «گرانیت ژاکا» نیز داوطلب شد تا محصولات جدید و ویژه خوابِ اسپانسر خود «آندر آرمور» را مورد آزمون قرار دهد. خانه هافبک آرسنال پیش از ترک لندن با محصولات جدید، چراغ خوابی با نور ملایم و تشک‌های مناسب تجهیز شد و عینکی مخصوص نیز در اختیارش قرار گرفت تا بتواند بدون تحریک شدن توسط «نور آبی» از وسایل الکترونیکی استفاده کند.
ژاکا هنگام خواب یک لباس ۲۰۰ دلاری بر تن می‌کرد و لحافش صفحه‌های سرامیکی دوخته شده به پارچه بود. به این ترتیب دمای بدن او به طور کامل تنظیم می‌شد. او همچنین استفاده از دستگاه‌های ضد صدا را نیز در دستور کار قرار داد تا مطمئن شود خوابش به دلایل ناگهانی قطع نخواهد شد. در طی تمامی این مراحل، وضعیت او توسط پردازنده‌های هوشمند زیر نظر بود تا تمام اطلاعات مورد آنالیز و بررسی دقیق قرار بگیرد. سبک او به قدری جذاب بود که «ریکاردو رودریگز» هم‌اتاقی ژاکا در هتل تصمیم گرفت تا برخی وسایل خوابش را از او قرض بگیرد.

آگوئرو؛ جغدی گلزن!
یک تختخواب شاهانه در خانه‌ای هم حتی نمی‌تواند ضامن خواب راحت یک فوتبالیست باشد. فرم بدن و ران‌های عریض «سرخیو آگوئرو» باعث شده بود او از خوابی با کیفیت بی‌بهره باشد. در نهایت سال ۲۰۱۴ مسئولان باشگاه منچسترسیتی با لیتل‌هیلز تماس گرفتند تا این متخصص خواب همچون پلیستر، مشکل آگوئرو را نیز حل کند.
لیتل‌هیز در این خصوص به نشریه «FourFourTwo» گفت: «سرخیو عادت داشت پاهایش را هنگام خواب بهم بچسباند و فکر می‌کرد همین مسأله دلیل مصدومیت‌هایش از ناحیه همسترینگ است. وضع بدنی او هنگام خواب کاملاً اشتباه بود و همین مسأله روی خواب او نیز تأثیر می‌گذاشت.» البته مشکل دومی نیز وجود داشت: «تخت او از چرمی گرانقیمت بود اما تشکش به درد نمی‌خورد و یک افتضاح تمام عیار بود.»
لیتل‌هیلز برای آگوئرو تشکی نرم‌تر متناسب قد و وزنش و البته بالش‌های کوچکتری تجویز کرد تا گردن و ستون فقرات او در وضع مناسبی هنگام خواب قرار بگیرند.
نیک متوجه شد که خواب نامناسب ستاره آرژانتینی ناشی از عدم همخوانی سبک زندگی متناسب مردمِ آمریکای جنوبی در شهری همچون منچستر است. لیتل‌هیلز در این خصوص گفت: «دمای خانه او در تمام مدت بین ۱۶ تا ۱۸ درجه بود. این بهترین دما برای به خواب رفتن است اما او اغلب تا پیش از ساعت یازده شب شام نمی‌خورد؛ این مسأله در اسپانیا و آرژانتین مرسوم است اما زمانی که باید اول صبح برای تمرین بیدار شوید به هیچ عنوان ایده‌آل نیست.»
خصوصیات ژنتیکی هم در نفرت آگوئرو از سحرخیزی نقش داشت. نیک این مسأله را چنین توضیح می‌دهد: «هر انسان ویژگی‌های بخصوصی دارد، آنها یا شب‌زنده‌دار هستند یا سحرخیز. بعضی فعالیت روزانه را ترجیح می‌دهند و برخی فعالیت در شب را. درست همانند تفاوت جغد و چکاوک. آگوئرو نیز از فعالیت و تمرین در صبح زود متنفر است و ترجیح می‌دهد در عصر به تمرین بپردازد.»
به این ترتیب چرت ۹۰ دقیقه‌ای در عصر به برنامه زندگی مهاجم آرژانتینی اضافه شد و به او کمک کرد برای تجدید قوا تنها نیازمند خواب در ساعات ابتدایی شب نباشد و خواب مورد نیاز خود را در طول روز تأمین کند. او یک هفته بعد از ملاقات با لیتل‌هیز، برابر تاتنهام موفق به گلزنی شد؛ آن هم چهار بار!

میلنرِ پراسترس
دیگر مراجعه‌کننده به لیتل‌هیلز در منچسترسیتی، «جیمز میلنر» بود که پس از مسابقات لیگ قهرمانان اروپا نمی‌توانست به خوبی استراحت کند و بخوابد. لیتل‌هیز درباره شرایط او می‌گوید: «جیمز ساعت ۱۹:۴۵ بازی می‌کرد و تا ساعت یک بامداد به خانه بازنمی‌گشت و تا ساعت‌ها از تنش مسابقه رنج می‌برد. سپس در طبقه پایین خانه‌اش مشغول بازی با ایکس‌باکس خود می‌شد و این کار را تا ساعات ابتدایی صبح ادامه می‌داد، تا جایی که دیگر احساس خستگی می‌کرد و یا روی همان مبل می‌خوابید و یا با حالتی گیج به تختخواب می‌رفت. از آنجا که روز بعد تمرینی وجود نبود، او تا اواسط روز می‌خوابید و به طور کلی از برنامه خواب خود خارج می‌شد و همه چیز بر‌هم می‌ریخت.»
راه‌حل لیتل‌هیز در این‌خصوص ساده بود؛ او ساعت خواب میلنر در شب‌های لیگ قهرمانان اروپا را نهایت ۲ بامداد و ساعت بیدار شدنش را ۶:۳۰ صبح تعیین کرد، درست ساعتی که روزهای تمرین باید از خواب برخیزد. او در این خصوص می‌گوید: «انسان‌ها در سیکل‌های ۹۰ دقیقه‌ای می‌خوابند و به این ترتیب جیمز قبل از بیدار شدن در صبح، می‌توانست ۳ چرخه ۹۰ دقیقه‌ای را بخوابد. اگر او پس از بیدار شدن، باز هم احساس خستگی می‌کرد این فرصت را داشت تا بین ساعت‌های یک تا ۳ بعد از ظهر و یا ۵ تا ۷ عصر بخوابد. با این کار او نه تنها احساس خستگی نداشت، بلکه با حفظ مدت خواب خود، از فعالیت‌های روزمره خود نیز محروم نمی‌شد و می‌توانست روند بیدار شدن خود در صبح را نیز بدون اختلال پی بگیرد.»
شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید «نیک لیتل‌هیلز» در سال‌های اخیر به عنوان مربی خوابِ «کریستیانو رونالدو» ستاره پرتغالی فعلی باشگاه یوونتوس مشغول فعالیت بوده.

باشگاه‌های کوچکتر نیز اکنون به این مسأله توجه ویژه‌ای دارند و روی فاکتور «خواب» سرمایه‌گذاری قابل توجهی انجام داده‌اند تا بتوانند با یک دوپینگ قانونی خود را به مراحل بالاتر برسانند. به عنوان مثال فصل ۱۷-۲۰۱۶ «ادی هاو» سرمربی جوان باشگاه بورنموث از دکتر «راب دنیل» درخواست کمک کرد و در این‌باره گفت: «خواب یک ابزار ریکاوری دست‌کم‌ گرفته ‌شده است. به همه عینک‌های مخصوص برای خواب داده شده، من خودم نیز از آن استفاده می‌کنم و به من کمک کرده تا راحت‌تر بخوابم.»
«برنتفورد» یکی از باشگاه‌هایی که با کمترین بودجه در رقابت‌های لیگ چمپیونشیپ انگلیس حاضر می‌شود اکنون با شرکت آمریکایی «Whoop» در حال همکاری است. شرکتی که با تولید دستبندهای پیشرفته و مجهز به تکنولوژی مخصوص، کیفیت خواب ورزشکاران حرفه‌ای را اندازه‌گیری می‌کند. «کریس هسلام» سرپرست بخش عملکرد باشگاه در گفت‌وگو با «FourFourTwo» در این‌باره گفت: «فلسفه ما بهره بردن از تمامی زمینه‌هایی‌ است که می‌تواند برای ما بهترین نتیجه را داشته باشد و به روند پیشرفت ما کمک کند. خواب یکی از آنها است. بازیکنان اگر خواب کافی داشته باشند در تمرینات و جلسات آنالیز، حضوری بشاش‌تر با ذهنی فعال‌تر دارند و درک‌شان به مراتب بالاتر است. اگر این سیاست در یک دوره زمانی بلندمدت پیگیری شود قطعاً آنها می‌توانند نسبت به بازیکنانی که خواب کافی و ریکاوری مناسب ندارند، بیشتر پیشرفت کنند.»

درخواست رحیم و جنبش خواب
دیدگاه به خواب در ورزش مدام در حال تغییر است. «پل وینسپر» نایب رئیس شرکت «آندر آرمور» که سابقه همکاری با چند باشگاه حاضر در لیگ برتر انگلیس را دارد، منطق پشت آزمایش این شرکت با ژاکا را اینگونه توضیح می‌دهد: «ما با ورزشکاران خود همانند یک بیمار رفتار می‌کنیم. به آنها درباره اهمیت یک خواب منظم آموزش می‌دهیم. آنها باید بدانند که استراحتِ صحیح، درست همانند تمرین فاکتوری مهم و کلیدی است.»
لیتل ‌هیز باور دارد که درخواست سه سال پیش «رحیم استرلینگ» برای استراحت هنگام بازی‌های ملی، یک لحظه مهم در جنبش «خواب» بود: «رحیم به روی هاجسون سرمربی تیم گفت که احساس خستگی می‌کند. در آن بازه مردم نوک پیکان انتقادات را به سمت استرلینگ نشانه رفتند اما اکنون همگان تأثیر خواب روی عملکرد بازیکنان را درک کرده‌اند. خسته بودن و تنها ۶ ساعت خوابیدن، در گذشته همانند مدال افتخار بود اما حالا علم به ما اثبات کرده که فقر و کمبود خواب می‌تواند بسیار خطرآفرین باشد. بازیکنان باید آموزش ببینند. خسته بودن مشکل مهمی نیست اما اجازه دهید تلاش کنیم تا این مشکل را بر‌طرف سازیم.»
در دوران فعالیت «گری مانک» در باشگاه سوانسی، برای بازیکنان تیم ۳۰ عدد تشک بادی تهیه شد تا هنگام تمرینات دو جلسه‌ای، در فاصله بین دو جلسه تمرین، استراحت کوتاهی داشته باشند. فاکتور «خواب» در حین ساخت کمپ تمرینی مدرن و مجهز باشگاه منچسترسیتی نیز یکی از فاکتورهای قابل توجه بود. به همین دلیل در این کمپ ۳۲ اتاق خواب با کاغذ دیواری به رنگ سبز روشن وجود دارد تا به سیتیزن‌ها کمک شود خوابِ با‌کیفیتی را در زمان حضورشان در کمپ، تجربه کنند.

«گرت بیل» ستاره باشگاه رئال مادرید به طور میانگین سالیانه ۳۵ بار با هواپیما سفر می‌کند و برای کاهش فشار روی پا و مهره‌های کمر خود از تشک مخصوص تولیدی کمپانی تشک‌سازی «سیمبا» در هواپیما بهره می‌برد. امکانات موجود در این تشک به ستاره ولزی کمک می‌کند تا موقعیت مناسب برای کاهش فشار به ستون فقرات را تنظیم و با کنترل صدا، دما، نور، رطوبت و حتی ذرات معلق در هوا، شرایط ایده‌آلی جهت استراحت در طول پرواز برای خود مهیا سازد.
«گرانیت ژاکا» پس از تجربه خوبش در روسیه ۲۰۱۸ با کمک استفاده از تجهیزات مدرن و پیشرفته «آندر آرمور»، از نتیجه‌بخش بودن تغییرات در شرایط خواب خود پرده برداشته و می‌گوید: «خواب من بهتر و عمیق‌تر شده است. متوجه شده‌ام حالا راحت‌تر می‌خوابم، آرام‌تر و آسان‌تر از خواب بیدار می‌شوم و صبح‌ها تا پیش از ترک خانه از تلفن همراهم نیز استفاده نمی‌کنم.»
ژاکا در روسیه ۲۰۱۸ و جدال برابر صربستان، در شب پیروزی ۲ بر یک تیمش یک سوپر گل به ثمر رساند و جواز حضور در مرحله حذفی را برای سوئیس به ارمغان آورد. مکزیکی‌ها هم که به خواب‌شان توجه ویژه‌ای داشتند در این تورنمنت نمایش درخشانی از خود به جای گذاشتند و تا پیش از حذف به دست برزیل در مرحله یک‌هشتم، توجهات را بیش از پیش به خود جلب کردند. بورنموث به لطف نگرش درست به فاکتور «خواب» بعد از صعود به لیگ برتر انگلیس در فصل ۱۵-۲۰۱۴، به حضورش در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی در این کشور ادامه داده و در این فصل نیز فاصله زیادی با بقا ندارد و می‌تواند به روند پیشین‌اش ادامه دهد. برنتفورد نیز اکنون در فاصله ۹ هفته مانده به رقابت‌های چمپیونشیپ با ۶۰ امتیاز و فاصله ۱۱ امتیاز تا صدر، در رتبه چهارم ایستاده و یکی از کاندیداهای صعود به لیگ برتر انگلیس است؛ عملکردی خیره‌کننده نسبت به بودجه باشگاه. «گرت بیل» هم توانست در فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر لیورپول یک دبل از خود به جای بگذارد و سهمی انکارناپذیر در موفقیت‌های رئال مادرید در UCL ایفا کند. «جیمز میلنر» با سرخ‌پوشان مرسی‌ساید فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد و حالا نیز در آستانه بالا بردن جام قهرمانی لیگ برتر قرار دارد. اما برگردیم به اولین مورد؛ درد مرموز کمر «گری پلیستر»، دردی که هرگز رفع نشد اما حداقل خوابی راحت را به او هدیه داد.