بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -شاید لالیگا برترین لیگ جهان نباشد، اما قطعا رئال‌مادرید و بارسلونا در قرن بیست و یکم با اختلاف بهترین باشگاه‌های جهان فوتبال بوده‌اند و اختلافی چشمگیر با سایر رقبای خود دارند. این دو باشگاه در طول ۲۰ سال اخیر بزرگ‌ترین ستاره‌های جهان فوتبال را به خدمت خود درآورده‌اند. رئال در قرن جدید ۶ بار فاتح لیگ قهرمانان شده و بارسا هم ۴ بار موفق به فتح این عنوان شده و این دو باشگاه در مجموع نیمی از قهرمانی‌های این دو دهه را کسب کرده‌اند. اما نکته عجیب اینجاست که این دو باشگاه در مجموع در این ۲۰ سال ۲۸ مربی داشته‌اند که خبر از بی‌ثباتی نیمکت این دو تیم می‌دهد. در حالی که همواره از این موضوع شنیده‌ایم که ثبات و موفقیت دو روی یک سکه هستند، اما گویا برای رسیدن به موفقیت به سبک اسپانیایی، نیاز چندانی به ثبات در نیمکت دیده نمی‌شود و این سیاست‌های کلان و فلسفه باشگاه است که باید ثبات داشته باشد. رئال مادرید فصل گذشته سه مربی مختلف روی نیمکتش دید و بارسا هم در روزهای اخیر ارنستو والورده را اخراج کرده و کیکه ستین را به عنوان جانشین او معرفی کرده است. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به مربی‌های رئال مادرید و بارسلونا در قرن ۲۱ و مقایسه این مربی‌ها با یکدیگر. در این بین تنها به سه جام معتبر اصلی هر فصل اشاره می‌شود و جام‌هایی مثل جام باشگاه‌های جهان و سوپرکاپ‌ها لحاظ نخواهد شد.
رئال مادرید قرن ۲۱ را با دل‌بوسکه شروع کرد و حاصل همکاری ویسنته دل‌بوسکه با رئال، ۲ لالیگا، ۲ چمپیونزلیگ و یک کوپا بود. دل‌بوسکه بعد از این موفقیت چشمگیر، به شکلی غیرقابل باور از رئال مادرید اخراج شد تا سیاه‌روزی‌های رئال مادرید آغاز شود. فلورنتینو پرس که تیمی کهکشانی و متشکل از تمام ستاره‌های بزرگ زمانه را جمع کرده بود، دل‌بوسکه را اخراج و کارلوس کی‌روش را جانشین او کرد. کی‌روش بعد از یک فصل اخراج شد و جای خود را به خوزه آنتونیو کاماچو و او هم بعد از تنها ۶ بازی و ۴ پیروزی، جای خود را به گارسیا رمون داد. رمون ۲۰ بازی هدایت رئال را برعهده داشت و حاصل کارش تنها ۱۲ پیروزی بود. بعد از آن بود که در سال ۲۰۰۴، سکان هدایت رئال به لوکزامبورگو سپرده شد و او هم تنها یک‌سال روی نیمکت متزلزل برنابئو دوام آورد و جای خود را به خوان رامون لوپس داد تا دوران حضور مربی‌های کوچک روی نیمکت رئال ادامه داشته باشد. پرس پس از آن در اقدامی عجیب فابیو کاپلو را به مادرید آورد. مردی که به هیچ‌وجه هیچ شباهتی به فلسفه رئال نداشت و حتی با وجود فتح لالیگا، پرس عذر او را خواست. برند شوستر آلمانی در تاریخ ۹ جولای ۲۰۰۷ مربی جدید رئال و به شکلی معجزه‌وار قهرمان لالیگا شد. اما در زمستان سال ۲۰۰۸ جای خود را به خوآنده راموس داد و او هم تنها یک نیم‌فصل مربی رئال مادرید بود. بعد از اخراج راموس، نوبت به مانوئل پلگرینی رسید. رئال مادرید در این فصل دوباره تیمی کهکشانی ساخته بود که کریستیانو رونالدو، کاکا و کریم بنزما تازه‌واردهای هیجان‌انگیز این تیم بودند. پلگرینی هم موفق به کسب نتیجه نشد و پرس در اقدامی تاریخی، ژوزه مورینیو را به مادرید آورد. ژوزه مورینیو سه فصل در رئال ماند و تیمی را ساخت که جنگندگی به آن برگشته بود و سه بار به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان رسید و یک‌بار با شکستن تمام رکوردها، با ۱۰۰ امتیاز فاتح لالیگا شد. مورینیو به دلایل زیادی از جمله درگیری با بزرگان تیم از باشگاه خارج شد و کارلو آنچلوتی جای او را در سال ۲۰۱۳ گرفت. رئال با کارلتو بعد از ۱۲ سال موفق به فتح لیگ قهرمانان شد و بالاخره به لادسیما رسید. اما کارلتو هم فصل بعد بدون جام ماند و در پایان از تیم اخراج شد و رافا بنیتس جانشینش شد، اما نیم‌فصل بعد او هم اخراج شد تا دومین تغییر بزرگ تاریخی در نیمکت رئال را شاهد باشیم و زیدان بدون تجربه مربیگری به مادرید بیاید و سه بار پیاپی فاتح لالیگا شود. بعد از دو فصل و نیم حضور روی نیمکت رئال زیزو موفق شد لالیگا را فتح کند تا پرافتخارترین مربی تازه‌کار تاریخ نام بگیرد. او به یک‌باره استعفا داد و رئال لوپتگی را جانشینش کرد که خیلی زود معلوم شد نتیجه لازم را نمی‌گیرد و سولاری جای او را در نیم‌فصل گرفت. در اواخر فصل سولاری هم اخراج شد تا زیدان دوباره به نیمکتش برگردد.
بارسلونا قرن ۲۱ را با لورنزو سرا فرر آغاز کرد. او خیلی زود در سال ۲۰۰۱ برکنار شد و کارلس رکساچ جای او را گرفت. بارسا در این دوران تیم موفقی نبود و به فان‌خال روی آورد تا شاید مانند دوره قبل بتواند کاری از پیش ببرد، اما این مرد هلندی در دوره دوم کارش در بارسا موفقیت چندانی کسب نکرد و اخراج شد. نکته جالب توجه در مورد بارسلونا این است که از زمان اخراج فان‌خال در سال ۲۰۰۳ تا اخراج والورده، هیچ یک از مربی‌هایش را اخراج نکرد و هر کس که از این تیم رفت، با توافق رفت. بعد از اخراج فان‌خال، رادومیر آنتیچ جایگزین او شد و بدون دستاوردی جای خود را به فرانک رایکارد داد تا دوره طلایی بارسا آغاز شود. رایکارد دو بار لالیگا و یک‌بار لیگ قهرمانان را فتح کرد و ۵ سال هدایت بارسا را برعهده داشت. بعد از دوره رایکارد، نوبت به پپ گواردیولا رسید تا بهترین دوران تاریخ بارسا شکل بگیرد. پپ موفق شد در ۴ سال، ۳ بار لالیگا را فتح کند و دو بار هم به قهرمانی لیگ قهرمانان برسد و دو بار هم فاتح کوپا دل‌ری بشود. بعد از اینکه پپ بارسا را ترک کرد، تیتو ویلانوا هدایت تیم را برعهده گرفت که سرطان اجازه نداد کارش را تمام کند و یکی از تراژیک‌ترین اتفاقات فوتبال جهان را رقم زد، با این حال او با ۹۲درصد پیروزی در مسابقات، بهترین رکورد تاریخ بارسا را دارد و یک لالیگا هم فتح کرد. در سال ۲۰۱۳ خراردو مارتینو آرژانیتینی با حمایت مسی سرمربی بارسا شد و یک‌سال بعد مدیران بارسا متوجه اشتباه خود شدند و بعد از قطع همکاری، لوئیس انریکه را به تیم آوردند تا با او که مثلث هجومی معروف MSN را در اختیار داشت، فاتح دومین سه‌گانه تاریخ‌شان بشوند. انریکه در مجموع دو بار فاتح لالیگا شد و ۳ بار کوپا دل‌ری را برد. بعد از انریکه بود که نوبت به ارنستو والورده رسید. والورده دو بار لالیگا را فتح کرد، اما دو بار حذف عجیب با کام‌بک خوردن از رم و لیورپول جایگاهش را سست کرد و شکست مقابل اتلتیکو در سوپرجام، نسخه او را پیچید تا کیکه ستین جانشینش بشود.
