بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -تیم ملی آمریکا در آستانه کسب چهارمین قهرمانی‌اش در جام‌جهانی است. آنها نخستین تیم فینالیست رقابت‌های امسال در فرانسه بودند و موفق شدند در یک بازی جذاب ۲ بر یک از سد انگلیس بگذرند. آمریکایی‌ها از زمانی که جام‌جهانی زنان شروع شد (۱۹۹۱ در چین)، همواره مدال گرفته‌اند و هیچ‌وقت به کسب رتبه کمتر از سومی رضایت نداده‌اند، اما هیچ‌وقت دوبار پشت سر هم قهرمان نشده‌اند و حالا این فرصت تاریخی در انتظارشان است.
ایالات متحده امسال از تیمی بسیار متحد و باکیفیت تشکیل شده و دارای چندین ستاره است. ستاره آنها در بازی نیمه‌نهایی یکی از کاپیتان‌هایشان یعنی الکس مورگان بود. مورگان گل برتری آمریکا را با یک ضربه سر دیدنی به ثمر رساند و نام خود را در کتاب تاریخ ثبت کرد چون درست در روز تولدش یعنی دوم جولای این کار را انجام می‌داد. این اتفاق در مسابقات امسال هرگز رخ نداده بود و قطعا شادی گل مهاجم حالا ۳۰ساله آمریکایی را دوچندان کرده است. شادی گل او البته در صدر اخبار هم قرار گرفت. مورگان بعد از ضربه سر فوق‌العاده‌اش، چند قدم از محوطه جریمه بیرون آمد و به‌صورت کاملا مودبانه یک فنجان چای فرضی را نوشید. همین باعث شد تا تعبیر‌های بسیاری در رسانه‌های انگلیسی به‌وجود بیاید. چای یکی از نوشیدنی‌هایی است که همه را یاد انگلیسی‌ها می‌اندازد، مخصوصا اگر در فنجان و به حالت اشرافی نوشیده شود؛ کاری که الکس مورگان با حرکات دستش سعی در نمایش آن داشت. برخی اعتقاد دارند این فنجان چای در واقع اشاره‌ای بوده به شکست تیم ملی انگلیس. حتی سه‌شنبه‌شب وقتی هیلاری کلینتون می‌خواست در توییترش این پیروزی را تبریک بگوید نوشت: «تبریک به تیم زنان آمریکا برای به‌دست آوردن این چای.»
برخی دیگر اما فلسفی‌تر به موضوع نگاه می‌کنند. آنها می‌گویند چای نوشیدن در بازی مقابل انگلیس توسط یک آمریکایی یعنی طعنه زدن به جنبش «تی‌پارتی» در سال ۱۷۷۳؛ سالی که آتش انقلاب آمریکا علیه استعمار انگلیس بالا گرفت. در آن سال آمریکایی‌ها خرید چای از انگلیس را تحریم کردند و جنبشی علیه واردات و مالیات سنگین چای در شهر بوستون به‌وجود آوردند که سرآغاز استقلال آمریکایی‌ها از بریتانیا شد. شاید به همین خاطر بود که پیرس مورگان، مجری مشهور انگلیسی بعد از شادی گل الکس مورگان در توییترش نوشت: «این اعلام جنگ بود.»
مورگان حالا به‌واسطه درخشش در بازی نیمه‌نهایی و البته شادی گلش در متن اخبار قرار دارد اما خیلی قبل‌تر از شروع مسابقات هم به تیتر یک رسانه‌های مشهوری همچون مجله تایم آمریکا تبدیل شده بود. تایم در شماره ۳ ژوئن ۲۰۱۹ خود با روی جلد بردن الکس مورگان نوشته بود: «برابرکننده؛ الکس مورگان تیم مدعی آمریکا را در جام‌جهانی رهبری می‌کند اما مهم‌ترین گل او بیرون از زمین به ثمر رسید.»
اشاره تایم به جنبشی است که او و چند تن دیگر از بازیکنان تیم ملی آمریکا از جمله مگان رپینو برای دریافت حقوق و مزایای مساوی با تیم مردان از فدراسیون فوتبال آمریکا به‌وجود آورده‌اند؛ جنبشی که البته به موفقیت هم رسید.
به قول الکسی دو توکویل، فیلسوف اهل فرانسه، جامعه آمریکا یک جامعه استثنایی‌است با مختصات خاص خودش و به‌دلیل تاریخ متفاوت با سایر کشورها و جغرافیای خاص و روح مهاجرپذیری‌اش، فرهنگ انسانی در آن متفاوت است. یکی از همین موارد هم در فوتبال آمریکا دیده می‌شود. در ایالات متحده همواره تیم ملی زنان از تیم ملی مردان بهتر نتیجه گرفته است و همین باعث شده جنبش بازیکنانی مثل الکس مورگان با اقبال عمومی همراه شود. آنها می‌گویند وقتی ما همیشه یک پای نیمه‌نهایی مسابقات بوده‌ایم چرا باید امکانات و بودجه صرف تیمی شود که حتی در دوره پیش نتوانست به جام‌جهانی راه یابد.
مورگان البته به غیر از تلاش برای دریافت حقوق برابر با تیم مردان، دیدگاه‌های سیاسی مترقی هم دارد؛ از جمله اینکه مخالف نگاه نژادپرستانه دونالد ترامپ به مهاجران است. این مخالفت البته می‌تواند ریشه‌های شخصی هم داشته باشد، از جمله اینکه شوهر او یک فوتبالیست اهل مکزیک است؛ سرواندو کاراسکو. سرواندو با اینکه در کالیفرنیا به دنیا آمده اما پدر و مادری مکزیکی دارد. مورگان چندی پیش در این‌باره گفته بود: «این باعث ناراحتی است که سیاست‌های دولتی می‌خواهد مهاجران را از خانواده‌های‌شان جدا کند. من اگر بعد از جام‌جهانی به کاخ سفید دعوت شوم هرگز آنجا حضور نخواهم یافت.»
ازدواج او با یک فوتبالیست باعث شده تا او بیشتر از سایر بازیکنان به تبعیض‌های موجود در باشگاه‌های آمریکایی علیه زنان آشنا شود. مورگان و شوهرش کاراسکو تا همین دو سال پیش در یک باشگاه فعالیت می‌کردند و او متوجه شد چقدر نگاه‌ها و پرداخت‌ها بین دو تیم زن و مرد باشگاه اورلاندو متفاوت است.
حالا مورگان که هم‌تیمی‌هایش به‌دلیل سرعت و سبک دویدنش به او لقب «اسب کوچک» را داده‌اند، یکی از امیدهای اصلی آمریکا برای کسب قهرمانی دوباره در جام‌جهانی است؛ قهرمانی که بعید است از ته دل رییس‌جمهوری آمریکا را خوشحال کند چون مورگان و رپینو، ۲ کاپیتان آمریکا و و چندتن دیگر از بازیکنان این تیم از همین حالا اعلام کرده‌اند تبریک و دعوت کاخ سفید و ترامپ را رد می‌کنند
رسول مجیدی
