آگورافوبیا یا ترس از فضای باز چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

سایت بدون -وقتی از خانه خارج می شود ، اضطرابی در وجودش ریشه می کند ، در فضاهای عمومی تمام وجودش سرشار از اضطراب است ، حتی در خانه همیشه بیم دارد ، این ها همه می تواند نشانه هایی برای بیماری آگروفوبیا یا ترس از محیط های و فضای های باز باشد. این کلمه از کلمه یونانی “agora”  می آید، که اشاره به مکان مونتاژ یا بازار دارد. آگورافوبیا، یعنی ترس از بازار (ازدحام هراسی، ترس از محیط‌های باز، ترس از محیط‌های بسته). اگر به دیدن یک مکان باستانی در یونان بروید، راهنمایتان ممکن است به یک محل وسیع و باز اشاره کند و بگوید که آنجا یک آگورا بوده است. اگر اندکی قوه تخیل خود را به کار ببرید، آن محل را پر از چادرها، غرفه ها، و دکه‌هایی خواهید دید که فروشندگان در آنها اجناس خود را می‌فروشند. این آگورا مملو از جمعیتی است که در حال جستجوی اجناس مورد نیاز، و چانه زدن با فروشندگان هستند. در آگورا هیجان و هرج و مرجی کنترل شده وجود دارد.

حال، در این شلوغی و ازدحام، تصور کنید که یک یونانی باستان، در بین جمعیت، ناگهان دچار حمله وحشت زدگی می‌شود و سرگیجه می‌گیرد. بیرون رفتن از بازار کار دشواری است، و علت آن، جمعیت زیاد، ازدحام وحشتناک، دکه ها و غرفه‌های متعدد و حیواناتی هستند که برای خودشان می‌چرخند، یونانی بیشتر مضطرب می‌شود و هنگامی که تلاش می‌کند از آگورای شلوغ خارج شود و به خانه برود، بیشتر وحشتزده می‌شود. یکی از دوستانش ممکن است متوجه قیافه وحشتزده وی شود و از او بپرسد: “چه شده است؟” یونانی داستان ما احتمالاً پاسخ خواهد داد: “حالم خوب نیست”. دوستش به او کمک می‌کند تا به خانه برود، و در آنجا، حال یونانی خوب می‌شود.

دفعه بعد که به آگورا می‌رود، به محض شروع احساس اضطراب و وحشت زدگی، به خانه بر می‌گردد. سرانجام کار به جایی می‌رسد که او از رفتن به آگورا امتناع می‌ورزد و ممکن است حتی به خانه دیگران هم نرود، زیرا ترجیح می‌دهد در محیط امن خانه خود بماند. این یونانی نسبت به آگورا فوبیک شده است. ترس از بازار یا ترس از مکان‌های باز و وسیع، یک تعریف رایج و غیر دقیق از آگورافوبیا است.

این شرایط اغلب به عنوان ترس از فضاهای باز  یاد می شود که اشتباه است، و در واقع پیچیده تر است.ترس از به دام افتادن در محیط باز ممکن است ترس از جمعیت، پل ها و یا تنها بودن را در بر داشته باشد.

عریف دقیق تر آگورافوبیا عبارت است از ترس از ترک کردن مکانی امن که معمولاً خانه است. افراد آگورافوبیک از ترک کردن خانه خود وحشتزده می‌شوند و این وحشت به تدریج افزایش می‌یابد. افزایش در فاصله مکانی که می‌خواهند به آنجا بروند، با شدت اضطراب آنها، نسبت تقریباً مستقیم دارد، هر چه فاصله بیشتر باشد ترس بیشتر است.

به این ترتیب، آگورا به معنای “مکانِ دور از خانه” است. افراد مبتلا به آگورافوبیا معمولاً، زمانی که در “آگورا” (مکانی دور از خانه) بوده اند، دچار حمله اضطراب یا حمله وحشت زدگی شده اند. بعد از این حملات، آنها حتی وقتی که در مکان امن خانه خود قرار دارند، ممکن است وحشت زده یا مضطرب شوند. در آنها، عدم تمایل به ترک کردن مکان “امن”، مخصوصا به تنهایی، به وجود می‌آید.

چون وسایل نقلیه وسیله‌ای برای دور شدن از خانه هستند، این افراد ممکن است نسبت به اتوموبیل، اتوبوس، قطار، یا هواپیما نیز فوبیا پیدا کنند.

افراد آگورافوبیک فکر می‌کنند که حمله وحشت زدگی ممکن است ناگهان و به طور غیر قابل پیش بینی روی دهد، و فکر می‌کنند که هر لحظه ممکن است دچار سکته قلبی، سکته مغزی، یا یک بیماری ناشناخته شوند. این عدم اطمینان ها باعث می‌شوند که تمایل نداشته باشند به کنسرت، کلیسا، یا میتینگ‌های اجتماعی بروند. اگر هم بروند، معمولاً در گوشه یا در انتهای سالم و نزدیک به درب خروج می‌نشینند تا در صورت اضطرار به موقع بیرون بروند.

آنها از جاهایی که ممکن است در آنها گیر بیفتند می‌ترسند. آسانسور، ازدحام، و مخصوصا هواپیما، مواردی هستند که این افراد خود را واقعا در آنها “به تله افتاده” احساس می‌کنند. آنها حتی ممکن است از عبور از روی پل‌های عابر پیاده یا پل‌های ماشین رو خودداری کنند. به این ترتیب، می‌بینیم که آگورافوبیا عبارت است از ترس نسبت به حمله وحشت زدگی در محیطی که فرار کردن از آن یا کمک گرفتن از دیگران در آن بسیار دشوار است.

اگر بخواهیم تعریف صحیح تری از آگورا فوبیا داشته باشیم می توانیم بگوییم که گذر هراسی یا همان آگورا فوبیا، هم یک فوبیا و هم یک اختلال اضطرابی است که با دوری گزیدن از موقعیت هایی که پاسخ اضطرابی را فرا می خواند مشخص می شود.

برآورد شده که افرادی که از اختلال وحشت زدگی در رنجند گذر هراسی نیز در آنان شکل می گیرد. در حالیکه اختلال وحشت زدگی و گذرهراسی هر دو علائم مشابهی از قبیل ترس، اضطراب و حملات وحشت دارند، DSM (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) آن ها را به عنوان اختلال های جداگانه طبقه بندی کرده است. کارشناسان مطرح می کنند که اختلال وحشت زدگی از لحاظ تقدم، قبل از گذرهراسی رخ می دهد.

 

درباره ی علائم و درمان آگورا فوبیا بیشتر بیاموزیم

 

علائم آگورا فوبیا

 

افراد مبتلا به گذر هراسی؛

اغلب خُلق افسرده را تجربه کرده و رفتارهای مضطربانه یا هراس آمیز از خود نشان می دهند.

در مکان ها یا شرایطی که فرار از آن ها می تواند دشوار باشد و ممکن است دچار حملات وحشت شوند اضطراب را تجربه می کنند.

شرایط دشوار رایج برای آن ها شامل حضور در خارج از خانه، مسافرت با ماشین، ایستادن روی پل یا حضور در یک جمعیت انبوه می شود.

لازم است متخصصین بالینی، قبل از تشخیص گذاری، سایر اختلالات همچون فوبیاهای مشخص، هراس اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه را رد کنند.

 

درمانِ گذر هراسی(ترس از مکان های باز)

برای افراد مبتلا به آگورافوبیایی که حملات وحشت زدگی را نیز تجربه می کنند داروهای روانپزشکی همچون SSRI’s و بنزودیازپین ها می توانند اثربخش باشند. داروها اگر با درمان های رفتاری ترکیب شوند موثرتر خواهند بود.

حساسیت زدایی منظم نیز می تواند موثر باشد. این رویکرد شامل مواجهه ی تدریجی با موقعیت های ترسناک زندگی واقعی است.

علائم گذر هراسی (آگورا فوبیا) ممکن است شدید، ترسناک و ناراحت کننده باشد. به همین دلیل، این اختلال می تواند به سرعت از رفتارهای اجتنابی ساده به اختلال شدید در زندگی و توانایی عملکرد فرد تبدیل شود. خوشبختانه درمان ها می توانند به نتایج خوبی منجر شوند. راهبردهای روان درمانی، داروهای خاص، مهارت های مقابله ای و تکنیک های آرمیدگی نیز قادرند به کسانی که از این اختلال رنج می برند در مدیریت موفقیت آمیز علائمشان کمک کنند.