آیا جهان هستی در حال چرخش است؟ کشف جدید اخترشناسان شاید معمای “تنش هابل” را حل کند

سایت بدون – تیمی از اخترشناسان به سرپرستی «ایستوان سزاپودی» از مؤسسه نجوم مانوا در دانشگاه هاوایی، به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد جهان ممکن است به‌صورت بسیار آهسته‌ای در حال چرخش باشد؛ کشفی که می‌تواند نقطه‌عطفی در درک ساختار و تحول کیهان باشد و به حل یکی از پرچالش‌ترین معماهای کیهان‌شناسی، یعنی “تنش هابل” کمک کند.

تنش هابل: اختلافی دیرینه در سرعت گسترش جهان

دو روش اصلی برای اندازه‌گیری نرخ انبساط کیهان وجود دارد. روش نخست، با استفاده از ابرنواخترها و اندازه‌گیری فاصله تا کهکشان‌ها در طول زمان انجام می‌شود. روش دوم به تابش پس‌زمینه‌ی کیهانی (CMB) و اثرات مه‌بانگ بازمی‌گردد و گسترش جهان اولیه در حدود ۱۳ میلیارد سال پیش را بررسی می‌کند.

نتایج این دو روش با یکدیگر همخوانی ندارند و این اختلاف به نام “تنش هابل” شناخته می‌شود. تاکنون مدل‌های استاندارد کیهان‌شناسی موفق به توضیح این اختلاف نشده‌اند.

مدلی با چرخش کیهانی

سزاپودی و همکارانش با افزودن چرخشی اندک به مدل‌های استاندارد کیهان‌شناسی، دریافتند که این چرخش می‌تواند به شکل قابل توجهی اختلاف بین دو روش اندازه‌گیری را کاهش دهد، بدون اینکه با مشاهدات کنونی در تضاد باشد.

طبق این مدل جدید، جهان هر ۵۰۰ میلیارد سال یک‌بار به‌طور کامل می‌چرخد. این سرعت چرخش آن‌قدر آهسته است که مستقیماً قابل شناسایی نیست، اما تأثیر آن بر انبساط فضا طی میلیاردها سال می‌تواند محسوس باشد.

آیا همه چیز واقعاً در حال چرخش است؟

سزاپودی با الهام از فیلسوف یونانی «هراکلیتوس» که گفته بود همه چیز در حال حرکت است، این احتمال را مطرح می‌کند که شاید نه تنها در حال حرکت، بلکه در حال چرخش هستیم. این نظریه در عین نوآوری، هیچ‌یک از قوانین شناخته‌شده فیزیک را نقض نمی‌کند و می‌تواند به فهم دقیق‌تری از تاریخچه‌ی گسترش جهان بینجامد.

گام‌های بعدی: مدل‌سازی و بررسی بیشتر

گام بعدی در این مسیر، توسعه مدل‌های رایانه‌ای پیشرفته‌تر و یافتن راه‌هایی برای شناسایی آثار احتمالی چرخش کیهان در داده‌های مشاهداتی است. این کار ممکن است در آینده به شواهد محکمی برای این نظریه بینجامد.

این مطالعه، گامی بلند در مسیر درک بهتر از ساختار کیهان است و در مجله معتبر Monthly Notices of the Royal Astronomical Society به چاپ رسیده است.