بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -با اعلام کناره‌گیری آنگلا مرکل از رهبری حزب دموکرات مسیحی آلمان، نمایندگان این حزب آنگرت کرامپ کارنباوئر را به ریاست این حزب برگزیدند. مقامی که طی ١٨سال گذشته در اختیار یکی از قدرتمندترین زنان آلمان یا شاید هم جهان بود و به نوعی راه را برای صدراعظمی خانم کرامپ کارنباوئر در سال ٢٠٢١ میلادی بازمی‌کند. آنگلا مرکل که پیش از این اعلام کرده در سال ٢٠٢١ همزمان با پایان دوره دولتش از وادی سیاست نیز خداحافظی می‌کند، از نوامبر ٢٠٠۵ مقام صدراعظمی آلمان را برعهده دارد. او اگر بخت یارش باشد و تا سال ٢٠٢١ که پایان دوره قانونی دولت است بر سر کار باشد، همچون هلموت کهل صدراعظم فقید آلمان رکورد ١۶سال حضور در این مسند را رقم خواهد زد.
آلمان قدرتمند است، پس مرکل نیز قدرتمند است!؟
تاریخ قدیم و معاصر جهان کم زنان قدرتمند به خود ندیده است. از ملکه ویکتوریا، کاترین دی مدیچی و ملکه ایزابلا که زمانی دنیا بر سر انگشت تدبیر آنان می‌گشت، تا دوران معاصر و ظهور تعاریف جدید از زن قدرتمند که در شخصیت‌هایی چون اپرا وینفری، مادر ترزا، آنگ سان سوچی و حتی سیاستمدارانی چون فدریکا موگرینی، هیلاری کلینتون، ترزا می و البته آنگلا مرکل تبلور یافته است. آلمان خصوصا پس از اتحاد با نیمه شرقی خود در سال ١٩٨٩ میلادی، رفته‌رفته به یک قدرت اقتصادی برتر در اروپا و جهان تبدیل شد به نحوی که هم‌اکنون قدرت مالی و اقتصادی این کشور به نوعی زیربنای یورو پول واحد اروپایی را تشکیل می‌دهد. در چنین شرایطی وقتی آلمان را مهمترین عنصر اتحادیه اروپا بدانیم به‌طور خودکار صدراعظم آن را نیز می‌توانیم یکی از قدرتمندترین سیاستمداران این اتحادیه و حتی جهان به شمار آوریم. چیزی که برای آنگلا مرکل مصداق داشته و در رسانه‌ها همواره از او به‌عنوان یکی از قدرتمندترین زنان سیاستمدار جهان یاد می‌کنند. اما آیا واقعا چنین است؟
کاراکتر قدرتمند، برتر از قدرت نظامی و اقتصادی
چرا مرکل را باوجود قدرت اقتصادی مهیب آلمان نمی‌توانیم سیاستمداری بانفوذ محسوب کنیم؟ شاید تصور کنید دلیلش عدم‌عضویت دایم آلمان در شورای امنیت، نداشتن حق وتو و فقدان بمب اتم در ساختار دفاعی آن است. خب، انگلستان همه اینها را دارد! آیا ترزا می نخست‌وزیر این کشور زن قدرتمندی در وادی سیاست محسوب می‌شود؟ درست است که قدرتمند بودن یک سیاستمدار چه مرد و چه زن، به پشتوانه سیاسی، اقتصادی و نظامی آن کشور بستگی تام دارد، اما نکته‌ای که این میان نباید از یاد برد شخصیت و کاراکتر فردی است. مشهور است که در دوران نخست‌وزیری مارگارت تاچر، لطیفه‌ای بین مردم انگلستان رایج بود به این مضمون که: «کابینه انگلستان یک مرد دارد و آن هم مارگارت تاچر است». در این ایام که چند روزی بیشتر از مرگ جرج بوش پدر نمی‌گذرد ذکر این واقعیت تاریخی خالی از لطف نیست که در زمان اشغال کویت از سوی عراق، آمریکا به دلایل مختلف تمایلی به دخالت در این موضوع نداشت، اما مارگارت تاچر با توجه به رابطه سنتی انگلستان با کویت، شخصا راهی واشنگتن شد و تا جرج بوش پدر را برای تدارک دیدن حمله‌ای بزرگ علیه عراق راضی نکرد به لندن برنگشت!
