بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
نویسنده:مارک آگدن
سایت بدون -در ظاهر امر، بارسلونا خوش‌شانس بود که توانست با یک امتیاز و تساوی بدون گلش مقابل بوروسیا دورتموند از ورزشگاه سیگنال ایدونا پارک خارج شود و در اولین بازی‌اش در فصل جدید لیگ قهرمانان اروپا در گروه F بازنده به خانه برنگردد. اول از همه اینکه، تیم ارنستو والورده به همان سرنوشتی دچار نشد که مدافع عنوان قهرمانی رقابت‌ها، لیورپول قهرمان فصل گذشته لیگ اروپا یا چلسی به آن گرفتار شدند و اولین بازی‌هایشان را در این فصل از رقابت‌ها باختند. علاوه بر این بارسلونا با دوام آوردن در این مسابقه، نشان داد که از باخت ۴ بر صفر نیمه نهایی فصل گذشته‌اش در خانه لیورپول درس گرفته است.
این موضوع مخصوصاً‌ً در نیمه دوم بازی مشهود بود زمانی که مردان لوسین فاوره کمر به سلاخی کاتالان‌ها بسته بودند اما میهمان اسپانیایی در نهایت با کلین‌شیت و کسب یک امتیاز بازی را به پایان رساند، یک امتیازی که بیش از هر شخص دیگری باید آن را مدیون دروازه‌بانش مارک آندره تراشتگن بداند که پنالتی مارکو رویس را مهار کرد.
با این حال این بارسلونا تیمی است که تحت فشاری باورنکردنی برای جبران دو حذف شرم‌آورش از لیگ قهرمانان اروپا طی دو فصل اخیر قرار دارد که اولی در یک‌چهارم نهایی دو فصل پیش مقابل رم بود و دومی فصل گذشته در نیمه نهایی مقابل لیورپول. نتیجه‌ای که بارسا در آلمان کسب کرد اگرچه با توجه به عملکردش شاید چندان بد به نظر نرسد اما بار دیگر اعتبار و قدرتش را برای کسب عنوان قهرمانی در این فصل زیر سؤال برد. بارسلونا اگرچه از یک بازی خارج از خانه مساوی گرفت اما نباید فراموش کرد که این تیم از ۸ بازی اخیر خارج از خانه‌اش در لیگ قهرمانان اروپا تنها یکی را برده است که آن یکی در مرحله یک‌چهارم نهایی فصل گذشته مقابل منچستریونایتد بود و این بار هم بسیار بعید به نظر می‌رسید که بتواند چنین کاری را تکرار کند.
ارنستو والورده سرمربی کاتالان‌ها پس از بازی به خبرنگاران گفت: «ما مجبور شدیم زیر فشار سنگینی قرار بگیریم بخصوص بعد از استراحت بین دو نیمه چون از آن به بعد بود که کنترل‌مان بر بازی را از دست دادیم و حریف بسیار خطرناک بود. باید قدردان مارک آندره تراشتگن باشیم که با واکنش‌های خارق‌العاده‌اش ما را در بازی نگه داشت. می‌دانیم که عملکرد‌مان در بازی‌های خارج از خانه جالب نیست و در این زمینه باید پیشرفت کنیم.»
با حضور لیونل مسی روی نیمکت به دلیل عدم آمادگی کافی برای بازی در ترکیب اصلی، یک بار دیگر ثابت شد که نبود این ستاره آرژانتینی تا چه حد می‌تواند بر عملکرد بارسلونا تأثیر بگذارد. معمولاً زمانی که بارسلونا در مقاطع مهم فصل به مسی نیاز دارد، او بازی‌های زیادی را از دست نمی‌دهد اما نیمه اول بازی بارسلونا – دورتموند گوشه‌ای از آینده‌ای که بدون مسی در انتظار بارسلونا خواهد بود را به تصویر کشاند، زمانی که بارسا دیگر نتواند به جادوی ستاره آرژانتینی‌اش دل ببندد اما حتی زمانی که مسی آماده و با تمام قدرت بازی کند، همانطور که در باخت‌های دو فصل گذشته بارسا مقابل رم و لیورپول بود، تیمش ضعف‌هایی دارد که وقتی در معرض خطر قرار می‌گیرد آشکار می‌شود و این اتفاقی بود که در بازی سه‌شنبه شب بخصوص در نیمه دوم واضح بود. تیم میزبان ۱۴ موقعیت مسلم گلزنی ایجاد کرد که تنها یکی از آنها پنالتی از دست رفته رویس بود و دیگری شوت یولیان برانت که تیر افقی دروازه کاتالان‌ها را در دقایق پایانی بازی لرزاند. با این حال به لطف نمایش‌های خیرکننده تراشگن، بارسلونا توانست بدون قبول شکست سنگین به خانه برگردد پس احمقانه است که نتیجه را بازتاب دقیق و خوب از آنچه در بازی گذشت، بدانیم. بارسلونا با چاشنی شانس امتیاز گرفت که البته هر تیم تاپ و طراز اولی هم به این فاکتور نیاز دارد اما زمانی که والورده فیلم بازی را بازبینی کند، خواهد فهمید که تیمش کلی مشکل دارد که باید حل شود وگرنه او باز هم در کسب اولین قهرمانی اروپایی تیمش از سال ۲۰۱۵ ناکام خواهد ماند.
در خط حمله، مسی همیشه یک تهدید خواهد بود اما لوییس سوارس ۳۲ ساله به نسبت قبل سنگین‌تر و آهسته‌تر از دوران اوجش به نظر می‌رسد و یک نیروی رو به زوال در لیگ قهرمانان محسوب می‌شود. آنسو فاتی ۱۶ ساله پدیده این فصل بارسلونا است اما او هم نیاز به زمان دارد تا درک کند که در این سطح از رقابت‌ها چگونه باید بازی کند. در همین حال ما هنوز منتظریم که از عثمان دمبله چیزهایی در حد رقم خریدش ببینیم. در مورد آنتوان گریزمانی که امسال در ازای ۱۲۰ میلیون یورو به نوکمپ رفت هم باید گفت که او در خط حمله تیمش مقابل دورتموند کار خاصی انجام نداد و فقط گذر زمان خواهد گفت که او چگونه می‌خواهد بازی کند وقتی که مسی به ترکیب اصلی بارسلونا برگردد.
خط میانی هم برای والورده مسأله دیگری است. آرتور در عرض پاس‌های خوبی می‌دهد اما در نفوذ‌ها کم‌کار است در حالی که زوج میانی سرخیو بوسکتس و فرنکی دیونگ هم هنوز با یکدیگر هماهنگ نشده‌اند. مقابل دورتموند، بارسلونا از میانه میدان آنطور که باید و شاید تغذیه نمی‌شد و انرژی ناکافی محوطه به محوطه و مشهود بود. همین عوامل بود که به نماینده آلمان اجازه داد در نیمه دوم بارسلونا را زمین‌گیر کند.
با تمام اینها بزرگترین مشکل بارسلونا خط دفاعی این تیم بود، جایی که جرارد پیکه با افت سرعت و حرکاتش کم‌کم دارد به گزینه محبوب مهاجمان حریف برای دریبل‌زنی و دوئل‌های نفر به نفر در فرار‌های عمقی تبدیل می‌شود. در دو مورد، کم تحرک بودن مدافع میانی ۳۲ ساله بارسلونا، او را روی محوطه جریمه بارسلونا در موقعیت خطرناکی قرار داد. دفعه اول زمانی بود که او در نیمه اول در کورس با رویس جا ماند و دفعه دوم خطایی بود که مجبور شد روی اشرف حکیمی انجام دهد و با آن یک ضربه ایستگاهی به حریف تقدیم کرد که میزبان آن را هدر داد. کلمن لنگله هم مدافع محکمی است اما به درد بازی در مرکز خط دفاعی نمی‌خورد و آن امنیتی که پیکه در سال‌های اوجش در این منطقه به بارسلونا می‌داد را ارائه نمی‌کند. او و پیکه بارها و بارها در حملات دورتموند جا ماندند، همانطور که در باخت فصل گذشته‌شان مقابل لیورپول جا می‌ماندند.
با تمام اینها مسلماً قضاوت درباره شانس قهرمانی بارسلونا در این فصل بعد از دیدن تنها یک بازی از این تیم اشتباه است اما در اینکه این تیم مشکلاتی دارد که باید حل شود، شکی نیست. بارسلونا قطعاً نمی‌تواند انتظار داشته باشد که با ادامه خوش‌شانسی ماه مه سال آینده به استانبول برود تا فینال را برگزار کند.
منبع:
