بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – بایرن‌مونیخ زیر نظر هانس دیتر فلیک هم‌چنان به تاخت و تازش در بوندس‌لیگا ادامه می‌دهد. آنها حالا نه تنها فاصله چهار امتیازی با صدر جدول در دوران نیکو کواچ را جبران کرده‌اند، بلکه ۷ امتیاز هم از دورتموند، تیم دوم پیشی گرفته‌اند. آنها از تیمی که ۲- یک در آلیانز‌آرنا به هوفنهایم می‌باخت به تیمی تبدیل شده‌اند که با شش گل هوفنهایم را در خانه‌اش مجازات می‌کند. آنها از تیمی که ۵-یک مقابل آینتراخت فرانکفورت تحقیر می‌شد، به تیمی تبدیل شده‌اند که با پنج گل انتقام خودش را در آلیانز آرنا می‌گیرد.
آرایش تیم بایرن مونیخ در دوران فلیک تغییر چندانی نکرده است. آرایش ۱-۳-۲-۴ که مرد آلمانی در تیمش آن را به کار می‌گیرد، در دوران نیکو کواچ هم در اغلب مسابقات مورد استفاده قرار می‌گرفت ( از جمله برد ۷-۲ و شکست ۵-یک خارج از خانه به ترتیب مقابل تاتنهام و آینتراخت)، اما چه تغییر مهمی منجر به این تحول عظیم بایرن شده است؟
بایرن مونیخِ امسال بازیکنان انعطاف‌پذیری در اختیار دارد. بسیاری از بازیکنان بایرن در بیش از یک پست قادر به بازی هستند؛ توماس مولر در هر چهار پست تهاجمی سیستم ۱-۳-۲-۴ می‌تواند بازی کند، بنژامن پاوارد و لوکاس هرناندز در هر چهار پست خط دفاع توانایی بازی دارند، جاشوآ کیمیچ هم می‌تواند دفاع راست بایستد هم هافبک دفاعی، خاوی مارتینز در این سال‌ها نشان داده که اگر مصدوم نباشد هم دفاع وسط خوبی است هم هافبک دفاعی خوبی، دیوید آلابا هم به تازگی اثبات کرده که علاوه بر دفاع چپ، چه دفاع وسط توانایی است. شاید در ابتدای فصل به نظر می‌رسید این چند پسته بودن بازیکنان بایرن قرار است عصای دست نیکو کواچ در اولین فصل مربیگری‌اش در یک تیم بزرگ باشد، اما بر‌عکس تبدیل به بلای جانش شد. کواچ با گذشت ۱۰ هفته از بوندس‌لیگا، سه هفته از لیگ قهرمانان، دو مرحله جام حذفی، یک بازی سوپر کاپ و تعدادی بازی پیش‌فصل، نتوانست در مورد بهترین پست این بازیکنان چندپسته به جمع‌بندی برسد یا به جمع‌بندی اشتباه رسید.
به این دو مثال توجه کنید: نخست مورد بنژامن پاوارد است. این ملی‌پوش فرانسوی که تنها در اولین دیدار بایرن زیر نظر کواچ (دیدار سوپر‌جام مقابل دورتموند) نیمکت‌نشین بود و در سایر مسابقات در ترکیب اصلی به میدان رفت، شش بار در دفاع راست، دو بار در دفاع چپ، چهار بار در دفاع وسط سمت راست و سه بار در دفاع وسط سمت چپ به کار گرفته شد. کواچ هرگز نتوانست پست نهایی این مدافع را تعیین کند. مورد دوم مربوط به جاشوآ کیمیچ است. او در دوران کواچ در پست دفاع راست به کار گرفته می‌شد ( پستی که البته پیش‌تر در تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ در آن بازی کرده بود)، اما هرگز کارآیی لازم را در آن پست نداشت.
با اضافه شدن فلیک از بازی برگشت لیگ قهرمانان مقابل المپیاکوس یونان ( بازی که با برتری ۲-صفر مونیخی‌ها همراه بود) شرایط به کلی تغییر کرد و بایرن تازه به ساحل آرامش رسید. فلیک در همان دیدار نخست از پاوارد در سمت راست خط دفاع، کیمیچ در پست هافبک دفاعی و آلابا در دفاع وسط استفاده کرد. حال که هفته‌ها از حضور فلیک روی نیمکت بایرن می‌گذرد، این سه نفر بدون کوچک‌ترین تغییری مهرههای ثابت بایرن در این سه پست هستند. پاوارد به دفاع راستی مطمئن تبدیل شده است که به خوبی از راست به حملات اضافه می‌شود و فیزیک مناسبی برای نبرد‌های یک در مقابل یک دارد. هم‌چنین این مدافع فرانسوی با زمان‌بندی عالی‌اش روی پرش‌ها دو گل زیبا را روی کرنر برای بایرن در این هفته‌های کرونا‌زده بوندس‌لیگا به ثمر رسانده است. کیمیچ، اگر نگوییم مهم‌ترین، یکی از مهم‌ترین بازیکنان بایرن است. ضرباهنگ بازی باواریایی‌ها توسط ستاره کوتاه قامت آلمانی تعیین می‌شود. فوتبالیستی که به نسبت یک هافبک دفاعی، تکنیک بسیار مناسبی دارد و با وسعت دید بالا و دقت فوق‌العاده‌اش، استاد پاس‌های پشت مدافعان و عوض کردن منطقه بازی است. او در این چهار هفته دو بار از روی نقطه کرنر برای تیمش گل‌سازی کرده و تک گل دیدنی او بود که سه امتیاز حساس «دِر‌کلاسیکر» را به حساب بایرن واریزکرد. دیوید آلابا هم عملکرد حیرت‌انگیزی در پست دفاع وسط داشته است. سرعت بسیار بالای این مدافع کمک حال او در کورس‌ها بوده است. هم‌چنین تجربه بازی در دفاع چپ، از او یک مدافع میانی بسیار توانا در امر بازیسازی ساخته است. کافیست تنها به همین دیدار‌های اخیر نگاهی داشته باشید؛ گل‌های اول و پنجم بایرن‌مونیخ مقابل آینتراخت فرانکفورت و گل سومشان مقابل فورتنا دوسلدروف روی حملاتی به دست آمدند که این مدافع اتریشی پایه‌گذارش بود.
انتقال آلابا از دفاع چپ به دفاع وسط سمت چپ، یک مزیت بزرگ دیگر هم برای تیم اول فوتبال آلمان داشته است و آن هم فراهم آمدن فرصتی بزرگ برای شکوفایی پدیده ۱۹ ساله‌ای به نام آلفونسو دیویس است. او که در دوران کواچ چندان فرصت بازی نمی‌یافت، در تمام مسابقات زیر نظر فلیک در ترکیب اصلی حضور داشته و توانسته سه گل و چهار پاس گل را در این مدت از خود ثبت کند. این در‌حالی است که این دفاع چپ کانادایی در دوران کواچ، تنها یک پاس گل را در آخرین بازی کواچ با بایرن به ثبت رسانده بود. او در فاز تهاجمی مدافع فوق‌العاده‌ای است و با تکنیک و سرعت بالایش، توانایی شکافتن هر دفاعی را دارد، کما اینکه دیدیم چطور در دیدار هفته گذشته مقابل فرانکفورت به دفاع حریف زد و با بهره از اشتباه ژلسون فرناندز با‌تجربه، گل چهارم بایرن را به ثمر رساند. هم‌چنین دیویس در باز‌پس‌گیری توپ یکی از مهرههای کلیدی تیم است. او در آخرین دیدار بایرن مقابل دوسلدروف، بارها و بارها بعد از لو رفتن توپ به همرا گورتزکا و کیمیچ (دو هافبک دفاعی بایرن) حریف را تحت فشار می‌گذاشتند تا در سریع‌ترین زمان ممکن توپ را پس بگیرند. گل پنجم بایرن هم روی همین حربه به دست آمد.
استفاده از مهرههای درست در جا‌های نادرست؛ این عبارت پرده از مهم‌ترین اشتباه نیکو کواچ در دوران حضورش در جمع باواریایی‌ها بر‌می‌دارد. اشتباهی که حالا توسط هانس دیتر فلیک، دستیار سابق او و البته دستیار سابق یواخیم لوو در در تیم ملی آلمان، رفع شده است و بایرن بار دیگر به یکی از خطر‌ناک‌ترین تیم‌های اروپا تبدیل شده است. تیمی که خط آتشش توانایی گشودن هر دیوار دفاعی را دارد و لایه‌های دفاعی‌اش رسوخ‌ناپذیر به نظر می‌آیند.
