بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -داوود میرباقری کارگردان کارکشته حوزه تاریخ اسلام که پیش از این با ساخت سریال‌هایی مثل «امام علی(ع)»، «مختارنامه»، «مسافرری» و … تبحرش را نشان داده، بیش از دو دهه است که عزم ساخت سریال «سلمان فارسی» را دارد. آذر پارسال بود که دکتر علی عسکری، رئیس سازمان صداوسیما در دفترش با حضور عوامل سریال، پیش‌تولید رسمی آن را اعلام کرد. رئیس رسانه ملی، چند ماه قبل هم در کنار داوود میرباقری در شهرک سینمایی نور از لزوم ساخت این سریال گفته بود.
او در جشنواره تولیدات مراکز استان‌های صداوسیما که مرداد امسال در بجنورد برگزار شد از شناسایی حدود ۲۰ هزار بازیگر از ۲۹ استان برای بازی در ١۵٠٠نقش سریال «سلمان فارسی» خبر داده بود. داوود میرباقری هم با اعلام این‌که بزرگی ساخت سریال سلمان فارسی، سه برابر مختارنامه است، سفرهای متعددی به مناطق مختلف داخل مثل جزیره قشم، کویر شهداد و … همچنین کشورهایی مانند مراکش، تونس، ترکیه، ارمنستان و گرجستان برای بررسی لوکیشن‌ها داشته و حتی حرف از ساخت شهرکی سینمایی در حومه تهران در میان است تا بخش‌هایی از تیسفون و… را در آن بسازند. گوشه‌ای از کارگاه‌های وسایل و لباس‌های پروژه هم در سوله‌ای در شهرک سینمایی غزالی مستقر شده که مرتضی میرباقری، معاون سیما هم از آن بازدید کرده است.
قائم‌مقام سابق سیما فیلم هم چندی قبل گفته بود سریال «سلمان فارسی» همین پاییز جلوی دوربین می‌رود. ظاهر امر نشان می‌دهد که عزم مسئولان رسانه ملی و عوامل برای ساخت این سریال جدی است، اما نگاهی به مسیر ۱۰سالی که از پایان ساخت سریال «مختارنامه» تاکنون طی شده و خبرهای مستمر از آغاز ساخت سریال «سلمان فارسی» که هیچگاه جامه عمل به تن نکرده، نگران‌کننده است
غلامرضا الماسی، قائم‌مقام سابق سیما فیلم هم چندی قبل گفته بود سریال «سلمان فارسی» همین پاییز جلوی دوربین می‌رود. ظاهر امر نشان می‌دهد که عزم مسئولان رسانه ملی و عوامل برای ساخت این سریال جدی است، اما نگاهی به مسیر ۱۰سالی که از پایان ساخت سریال «مختارنامه» تاکنون طی شده و خبرهای مستمر از آغاز ساخت سریال «سلمان فارسی» که هیچگاه جامه عمل به تن نکرده، نگران‌کننده است. شاید در کلام، همه چیز جدی است، اما انگار اراده برای آغاز ساخت و مسأله سلمان و جایگاه او برای ایرانی‌ها به مرحله اجرا نمی‌رسد. بهانه مشکلات اقتصادی هم بیشتر به ترفندی برای شانه خالی کردن از مسئولیت رسانه‌ای و فرهنگی می‌ماند، چه این سریال اگر وارد فاز ساخت شود به تنهایی و فارغ از تاثیرات هنری، به‌عنوان یک بنگاه اقتصادی می‌تواند ماه‌ها برای ده‌ها نفر تولید اشتغال کند. ضمن این‌که بهره‌گیری از تجربیات نمونه‌های جهانی مانند سریال «بازی تاج و تخت» و استفاده از کارگردان مستر و گروه‌های موازی که هم‌زمان کار را پیش ببرند، می‌تواند بر سرعت کار هم بیفزاید که صدالبته گریزی از آن نیست.
این تعلل در حالی است که تا به حال حداقل دو اثر غیرایرانی درباره یار ایرانی پیامبر(ص) ساخته شده است. یکی، مستند درام یک ساعتی به نام «روزبه» که توسط ازهر خمیس، کارگردان عراقی به سفارش موسسه الکفیل ساخته شده که بخش‌هایی از آن هم در ایران تصویربرداری شده است و دیگری فیلم انیمیشنی «سلمان فارسی» ( Salman the Persian) است که ریچارد ریچ، کارگردان آمریکایی ساخته که محصول کمپانی ریچ کرست و شرکت بدر اینترنشنال است. از سوی دیگر مزار سلمان فارسی در مدائن، شهری در ۳۰کیلومتری جنوب بغداد به دلایل امنیتی، غریب و کم زائر است و حتی در مسیر راهپیمایان اربعین هم نیست. همان طور که به واسطه سریال مختارنامه، مزار مختار در کوفه رونق گرفت، ساخت سریال «سلمان فارسی» هم می‌تواند این مزار بی‌زائر را رونق دهد.
زندگی سلمان، داستان پرماجرایی است. اشراف‌زاده‌ای که در خانواده زرتشتی متمولی در ایران به دنیا آمد. کنجکاوی مذهبی‌اش باعث شد قید آرامش اشرافی را بزند، دینش را عوض کند، مسیحی شود و حدود ۶هزار کیلومتر شهر به شهر برود تا نهایتا پیامبر آخرالزمان را در مدینه ببیند. تاریخ در برابر سلمان، مملو از غبار است. از نام، محل و تاریخ تولد تا مسیر حرکت، نحوه ازدواج و تاریخ درگذشت و سن و سالش. ساخت سریال «سلمان فارسی» می‌تواند تا حد زیادی غبار غربت را از این یار ایرانی پیامبر(ص) بزداید.
