بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
یگانه خدامی/خبرنگار
فیلمی که امروز معرفی می‌کنم با فیلم‌های قبلی کمی متفاوت است. شاید بتوانم بگویم از آن فیلم هاست که به قول بچه‌های امروز حس خوب دارد و وقتی تمام می‌شود احساس می‌کنید همه چیز چقدر زیباست، همه چیز مطابق رؤیاهای شما پیش می‌رود و بالاخره همان چیزی اتفاق می‌افتد که می‌خواهید!
همه اینها با دیدن فیلمی به‌نام «گربه خیابانی به‌نام باب»! اول از همه بگویم که این فیلم براساس یک داستان واقعی ساخته شده است. گربه‌ای که اگر اهل شبکه‌های اجتماعی باشید ممکن است فیلم‌هایش را دیده باشید و حتی شاید صفحه‌اش را دنبال کنید.
داستان هم این است، چه در واقعیت و چه در فیلم؛ جیمز بوئن پسر معتادی است که از خانواده رانده شده و تنها کاری که بلد است گیتار زدن و خواندن کنار خیابان است. آن هم با هزار چالش در روز. اما یک روز سر و کله یک گربه چاق و حنایی در خانه‌اش پیدا می‌شود و حالا اوست و ماجراهایی که هم خودش را معروف می‌کند و هم گربه‌اش را که دیگر اسمش را گذاشته «باب»!
«گربه خیابانی به‌نام باب» یک قصه سرراست دارد. از آن قصه‌هایی که اولش با خودتان می‌گویید همه‌اش را بلدم. اما آنچه این قصه سرراست را جذاب می‌کند روایتی کاملاً انسانی و باورپذیر است از ناکامی، شکست و حس کشنده آن و امید و آنچه می‌تواند ما را به زندگی بازگرداند.
برای همین هم گفتم فیلم حس خوب دارد. وقتی آن را تا آخر نگاه می‌کنید حس می‌کنید انگار رؤیاهایتان خیلی هم دور از دسترس نیست بعد هم با خودتان می‌گویید: وضعم از جیمز که بدتر نیست!
این معجزه روایت انسانی و قصه باورپذیر فیلم است. ضمن اینکه واقعی بودن داستان هم آن را تقویت می‌کند. البته قصه گاهی احساسات بخصوص حس دلسوزی‌تان را خیلی درگیر می‌کند.
بازی‌های فیلم می‌شود گفت خیلی خوب است. هم لوک تردئوی در نقش جیمز و هم باب در نقش باب! بله گربه‌ای که در فیلم می‌بینید همان باب واقعی است که با کارهای عجیبش یکی از نقاط قوت فیلم است و به همین دلیل اگر گربه دوست باشید حتماً تا انتها فیلم را با علاقه زیاد دنبال می‌کنید. البته اگر گربه دوست نداشته باشید شاید قصه گاهی به نظرتان لوس بیاید اما می‌توانید از وجهه انسانی آن فیلم را دنبال کنید و از آن بدتان هم نیاید.
«گربه خیابانی به‌نام باب» را راجر اسپاتیس‌وود در سال ۲۰۱۶ کارگردانی کرده و فیلمنامه‌اش کار تیم جان و ماریا نیشن براساس کتابی به همین نام نوشته جیمز بوئن واقعی است. فیلم در انگلستان و در پایتختش می‌گذرد و کنار جاذبه‌های توریستی شهر مثل اتوبوس‌های دوطبقه قرمز، چهره‌ای از آسیب‌های اجتماعی و بخصوص اعتیاد را در لندن می‌بینید. کنار همه این توصیف‌ها و تعریف‌ها شاید یک نکته برای اینکه فیلم پیش از تماشا برایتان جذاب شود و بخواهید آن را ببینید کافی است؛ قهرمان فیلم یک گربه است!
