بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – فوتبال رابطه پیچیده‌ای با شبکه‌های اجتماعی داشت حتی قبل از پیدا شدن سر و کله ویروس کرونا. بزرگترین نقطه قوتش بزرگترین نقطه ضعفش هم هست: زمان واقعی، تقریباً همه تعامل میان هر کس در هر جای دنیا. امثال توییتر، اینستاگرام و اسنپ چت می‌توانند جریانی بی‌پایان از نظرات را ارائه دهند که همزمان الهام‌بخش، تقویت کننده، به ستوه آورنده و تضعیف کننده است.
دسترسی همیشگی به این جعبه پاندورا به وجود آورنده مشکلات همیشگی برای مربی‌ها و بازیکنان است بخصوص وقتی لیگ برتر از سر گرفته شود تا فصل
۲۰۲۰-۲۰۱۹ به پایان برسد و ممکن است در شش تا دوازده ماه آینده این شبکه‌های اجتماعی تنها راه ارتباط بازیکنان با هواداران باشد. این می‌تواند وضعیتی را بغرنج کند که بن فاستر، دروازه‌بان واتفورد در طول این سال‌ها بارها شاهدش بوده که بازخوردها روی عملکرد بازیکنان تأثیر منفی گذاشته است.
فاستر می‌گوید: «در چهار پنج سال گذشته خیلی دیده‌ام که بازیکنان جوان به محض پایان بازی و بدون توجه به هیچ چیز سراغ اینستاگرام یا توییتر می‌روند تا ببینند چه خبر است. این یعنی در پس زمینه ذهنی‌شان به آن فکر می‌کنند. اگر شما در یک بازی حضور داشته باشید که زنده پخش شود ممکن است صدها میلیون نفر آن را تماشا کنند. یک بازیکن در طول مسابقه دائماً با خودش می‌گوید: اشتباه نکنی، نمی‌خواهم در اینترنت همه مسخره‌ام کنند. این روی عملکرد بازیکنان جوان تأثیر می‌گذارد. کار زیادی لازم است تا این موضوع به درستی مورد بررسی قرار گیرد و این به بازیکنان جوان محدود نمی‌شود. شما به طور غریزی آماده مقابله با چنین شرایطی نیستید.»
مذاکرات درباره ادامه لیگ برتر در جریان است اما یکی از ایده‌هایی که مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته، پخش رایگان ۹۲ مسابقه باقیمانده است که در صورت عملی شدن آن، بازیکنان به شدت و بسیار بیشتر از گذشته زیر ذره بین شبکه‌های اجتماعی قرار می‌گیرند.
زمانی خیلی از مربی‌های پیشرو سعی در کنترل دسترسی بازیکنان خود به شبکه‌های اجتماعی داشتند. پپ گواردیولا به محض ورود به منچسترسیتی در سال ۲۰۱۶ استفاده از وای فای در برخی نقاط مرکز تمرین باشگاه از جمله رختکن و اتاق فیزیوتراپی را ممنوع کرد. او بعداً این ممنوعیت را لغو کرد و بعدتر گفت شبکه‌های اجتماعی باید مورد استفاده قرار گیرد و این بخشی تفکیک ناپذیر از زندگی مدرن است.
ژوزه مورینیو در منچستریونایتد همین شیوه را به کار گرفت. البته بخشی از انگیزه او به خاطر لورفتن ناخواسته اطلاعات داخلی تیم بود اما نگرانی درباره اینکه عملکرد بازیکنانش تحت تأثیر این شبکه‌ها قرار گیرد، منجر شد به قانون منع گرفتن عکس و فیلم از تمرین یا فضاهای خصوصی تیم از جمله اتوبوس تیم در ۴۸ ساعت منتهی به بازی. البته از اسفند دو سال قبل موضع او هم عوض شد.
مورینیو توضیح داد: «این دیگر مبارزه نیست چون شما وقتی مبارزه می‌کنید که شانسی برای پیروزی داشته باشید. در آغاز شبکه‌های اجتماعی، باشگاه‌ها سعی در وضع قوانین داشتند تا از برخی مسائل حفاظت کنند اما فکر می‌کنم این مبارزه از پیش باخته است. این چیزی است که شما در خانه با همسر و فرزندان هم احساس می‌کنید. گاهی وقت‌ها خیلی سخت می‌شود برای سرمیز نشستن، شام خوردن و صحبت نکردن با تلفن مقرراتی ایجاد کرد. در ابتدا بازیکنان فوتبال را می‌شد محدود کرد به اینکه در رختکن یا درون باشگاه از شبکه‌های اجتماعی استفاده نکنند اما بعد قدم به قدم بی‌فایده شد چون این دیگر بخشی از زندگی آنها شده است. سال‌ها قبل بعد از یک بازی اولین کاری که بازیکنان می‌کردند به همسر، نامزد یا پدر و مادرشان زنگ می‌زدند. حالا اولین کارشان پست گذاشتن در اینستاگرام است. این یک تجارت بزرگ در بالاترین ابعاد است. چیزهایی در زندگی هست که فقط باید خودت را با آن منطبق کنی و یاد بگیری با آن کنار بیایی.»
البته صحبت از این انطباق از عمل به آن سخت‌تر است. فاستر ۳۷ ساله که در دوران حرفه‌ای ۲۰ ساله خود سابقه بازی در استوک سیتی، منچستریونایتد، بیرمنگام و وست برومویچ آلبیون را دارد، توضیح می‌دهد: «بدون شک حالا پاسخگویی به انتقادات سخت‌تر شده. من در فضایی بزرگ شدم که شبکه‌های اجتماعی تا این حد رواج نداشت اما حالا خیلی فرق کرده و این دغدغه ذهنی بازیکنان شده. من به عنوان دروازه‌بان با همه جور واکنش روبه‌رو می‌شوم. مثلاً اگر لستر را ببریم هواداران این تیم هر چه از دهانشان بیرون می‌آیند، به من می‌گویند. درست نیست اما واقعیت همین است. اگر مساوی کنیم و من مرتکب اشتباه شوم، یکسری حرف‌ها می‌زنند و اگر ببریم هم همینطور. فشار همیشه زیاد است چه برای بقا بجنگی چه قهرمانی. یا از تو قهرمان و اسطوره می‌سازند یا احمق و دست و پا چلفتی. نمی‌دانم چطور باید با آن کنار بیاییم چون واقعاً رایج و همه گیر است. همه اینستاگرام و توییتر دارند. اولین چیزی که سراغش می‌روند همین است و انطباق با آن واقعاً سخت است.»
«تجارت بزرگ» که مورینیو از آن یاد کرد، ارزش بررسی را دارد. پولسازی شبکه‌های اجتماعی یا به عبارت دیگر «اقتصاد اینفلوئنسرها» در سال‌های اخیر بخش مهمی از مذاکرات قراردادها شده است. عوامل دیگری هم بود اما یکی از جنبه‌های کلیدی تصمیم آرسنال برای دادن دستمزد ۳۵۰ هزار پوندی به مسعود اوزیل در ژانویه ۲۰۱۸ جایگاه و محبوبیت او در جهان بود. توپچی‌ها در یک قمار حساب شده ساختار دستمزد خود را تغییر دادند چون باور داشتند او می‌تواند این پول را بیرون زمین توجیه کند به علاوه عملکردی که در زمین خواهد داشت.
کریستیانو رونالدو بیش از هر بازیکن دیگری از این تجارت استفاده کرده است. در ژانویه، او نخستین شخص در جهان شد که از مرز ۲۰۰ میلیون فالوئر در اینستاگرام عبور کرد و دستاوردهای او بیرون زمین به اندازه موفقیت‌هایش درون آن درخشان و چشمگیر است. البته رسیدن به تعادل در مرز تحسین و انتقاد باعث ایجاد مشکلات روانی برای بازیکنان شده. حتی بازیکنان طراز اولی مانند رحیم استرلینگ، پل پوگبا و مارکوس رشفورد دچار تنفر آنلاین شدند که باعث شد عده‌ای دیگر با بایکوت شبکه‌های اجتماعی به مدت ۲۴ ساعت به آن واکنش نشان دهند.
این مشکل روی فوتبال تأثیر گذاشته و در نبود محدودیت‌های قابل اعتنا از سوی پلتفرم‌های آنلاین، فاستر یک پیام ساده برای کنترل این فرآیند ارائه می‌دهد: «من به خوبی با این حقیقت کنار آمده‌ام که قرار نیست با هیچ‌یک از کسانی که سخت‌ترین انتقادات را از من می‌کنند، دیداری داشته باشم. خیلی هم به آن توجه نمی‌کنم، گذرا نگاهی می‌اندازم البته من هم در این سن و سال دوست دارم بدانم مردم چه می‌گویند. هیچ‌کس کور نیست و همه می‌دانند در اینترنت درباره شما چه می‌گویند اما باید درک کنید چه کسانی از چه جایگاهی این حرف‌ها را زده‌اند. هیچ راهی برای خلاصی نیست اما بازیکنان باید بدانند هیچ‌وقت این آدم‌ها را نمی‌بینند. اگر قرار باشد به نظر کسی اهمیت بدهید باید آن شخص برایتان قابل احترام باشد. یک مربی، یک مدیر یا آدم بزرگی که در سطح بالا بازی کرده است. باید نظر اینها برایتان مهم باشد. مرز باریکی است، من تجربه‌اش کردم. در این سال‌ها فراز و نشیب‌های زیادی را دیده‌ام و برای همین با چنین مسائلی راحت کنار می‌آیم.»
منبع: ESPN
