سایت بدون – قدیم که این همه قند و شکر در دسترس نبود و این کالاها به عنوان کالاهای لوکس و لاکچری شناخته می شدند ، مردم چای خود یا نوشیدنی خود را بیشتر با میوه های شیرین مثل خرما، کشمش یا توت می خوردند…کلا این میوه ها شیرینی محافل بودند. در این میان چون خرما و رطب فقط در برخی از نواحی رشد پیدا می کردند ، بیشتر مورد توجه بود و توت چون درخت آن همه جا بود و همه خانواده ها می توانستند آن را خشک کنند ، کمتر محبوب بود.
این ضرب المثل حالتی را توصیف می کند که به کسی وعده خرما بدهند و به جای آن توت خشک بفرستند ، یعنی این که یک نفر را با وعده های شیرین و دلفریب دلخوش کنند و به او قول پاداشی بزرگ بدهند اما در مقابل چیزی بسیار پایین تر به او بدهند.