ریشه و داستان ضرب المثل«…تا بوق سگ»

سایت بدون – در گذشته که هنوز دوربین مداربسته و حفاظ های آهنی ساخته نشده بود ، شب ها که انسان ها خواب بودند ، وظیقه نگهبانی به سگ ها سپرده می شد، این سگ ها طوری تربیت می شدند که فقط از صاحب خود حرف شنوی داشتند و به آدم های غریبه حمله می کردند .

در بازارها ، کاسبان همه زندگی و سرمایه خود را باید ول می کردند و می رفتند و یکی از نقاط امیدشان برای محافظت از بازار سگ ها بودند ، برای همین زمانی که قرار بود بازار بسته شود ، سگ هایی را درون آن رها می کردند تا نقش پاسبانی را برعهده بگیرند.

برای این که در آدم ها ی بی گناه و رهگذران دچار دردسر نشوند قبل از راه کردن سگ ها ، بوقی را به صدا می آوردند که اگر کسی در بازار است برود .

از همان زمان اصطلاح بوق سگ برای زمان دیر وقت به کار رفت و کسی که تا بوق سگ کار می کند کسی است که تا آن جا که ممکن است ، کار می کند