بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – کسی که دنیا را دیده باشد ، تجربه بسیار کسب کرده ، خاطرات زیادی را شنیده است و برای همین است که وقتی می خواهد از تجربیات خود صحبت کند ، راست و دروغ را با هم قاطی می کنند و یک روایت ناخالص را بیان می کنند ، این ضرب المثل مثل ضرب المثل «لاف در غربت زدن » می ماند ، اصل این بیت در گلستان سعدی است
غریبـی گرت ماست پیش آورد
دو پیمانه آبست و یک چمچه دوغ
گر از بنده لغوی شنیدی مرنج
جــهـانـدیـده بــســیـار گـویـد دروغ
استاد زرین کوب در این باره می نویسد:« جهاندیده بسیار گوید دروغ،امّا سعدی این را می دانست که این دروغها ناظر به فریب خلق نیست ، ناظر به سرگرم کردن یاران است و نه از مقولۀ کذب ؛ بلکه از مقولۀ شعر و قصه باید شمرده شود ، با تمام زیبایها و دلنوازیها که در شعر و قصه هاست »
من کلا این داستان رو حفظ هستم