سایت بدون – در قدیم نقالان، پرده خوانان، تعزیه خوانان و قصه گو ها برای این که مخاطبان خود را در جلسه بعد هم داشته باشند
یک جایی از قصه معرکه را تمام می کردند که مخاطب تشنه باشد
یکی از بهترین جاها برای این کار جایی است که قهرمان قصه چیزی را دارد به کسی می گوید
یعنی قصه گو با بیان این که فلانی این را گفت، یا قال … داستان آن روز را تمام می کرد
به همین دلیل اصطلاح قال گذاشتن یا به روایتی غال گذاشتن مصطلح شد
از این اصطلاح به معنای رها کردن و معطل گذشتن کسی استفاده می شود