بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – پیترپن یکی از شخصیت های مشهور و محبوب والت دیسنی است اما خوب است که بدانیم، این شخصیت ساخته دیسنی و کارخانه رویاسازی آن نیست ،این شخصیت ساخته و پرداخته یک نویسنده ، اسکاتلندی است .
«جیمز مَتیو بَری»، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس اسکاتلندی در سال ۱۸۶۰ میلادی به‌دنیا آمد. او که نهمین فرزند از ۱۰ فرزند یک خانواده‌ی بافنده بود، پس از تحصیل در اسکاتلند، به لندن آمد و به‌صورت حرفه‌ای نوشتن رمان و نمایش‌نامه‌نویسی را شروع کرد.
او در طول ۷۷سال حیاتش، کتاب‌ها و نمایش‌نامه‌های بسیاری نوشت، اما بیشتر او را به‌عنوان خالق «پیتر پن» و ماجراهای جزیره‌ی «هیچ‌کجا» یا «ناکجاآباد» (Neverland) می‌شناسند.
«جی. ام. بری» ۴۲ساله بود که برای اولین‌بار شخصیت پیتر پن را در کتابی به‌نام «پرنده‌ی سفید کوچک» در سال ۱۹۰۲ میلادی خلق کرد. او شخصیت پیتر را براساس برادر بزرگ‌ترش «دیوید» نوشت؛ پسری که هرگز بزرگ نشد. دیوید یک‌روز قبل از تولد ۱۴سالگی‌‌اش براثر سانحه‌ای در اسکیت‌روی‌یخ درگذشت. بری، سال ۱۹۰۴ میلادی، نمایش‌نامه‌ی مستقلی را بر اساس شخصیت پیتر پن به نام «پیتر پن؛ پسری که نمی‌خواست بزرگ شود» نوشت و همین نمایش‌نامه، سرآغاز محبوبیت پیتر پن و خلق ماجراهای بعدی این شخصیت بود.
این نویسنده‌ی خیّر، همه‌ی حقوق کتاب «پیتر پن» را به یک بیمارستان تخصصی کودکان اهدا کرد. به این ترتیب تا زمانی که این بیمارستان دایر است، کودکان بیمار از نعمت استعداد ذاتی «بری» بهره‌مند خواهند شد.
فیلم‌ها و انیمیشن‌های بسیاری براساس پیتر پن ساخته شده‌اند، اما یکی از مهم‌ترین این اقتباس‌ها، انیمیشن پیتر پن به تهیه‌کنندگی «والت دیزنی» در سال ۱۹۵۳ است.
سندروم پیتر پن
سندرم پیتر پن یا مرد بچه اختلالی است که در آن مردها تمایلی به بزرگ شدن ندارند. شما وارد یک رابطه شده‌اید و تعجب می‌کنید که چرا شریک زندگی‌تان دست از کارهای کودکانه برنمی‌دارد و حتی از خودتان می‌پرسید چطور شد که عاشق کسی شدید که اینقدر رفتارهایش بچه گانه است. احساسات و ظرفیت فکری او در نهایت چیزی بیشتر از یک پسربچه نوجوان نیست. او نابالغ است، مسئولیت پذیر نیست و رفتارهایی نامتعارف با سن و سالش داردو این شما هستید که بیشتر کار می‌کنید، همه مسئولیت‌ها را به عهده گرفته‌اید .
این سندرم در کتاب های معتبر روان شناسی پذیرفته نشده، اما به طور کلی مخاطبش افرادی هستند که تمایلی به بزرگ شدن و پذیرش مسئولیت ندارند.
آنچه علم روان شناسی می‌گوید این اختلال نتیجه حمایت همه جانبه پدرومادرها از فرزند است رفتار والدین با کودک مانع رشد عقلی و احساسی او می‌شود به این شکل که آنها هرگز به فرزندشان اجازه نمی‌دهند با چالش‌های زندگی روبه رو شود و واقعیت‌های زندگی را دریابد و با احساساتش کنار بیاید. این اختلال از سال ۱۹۸۳ تعریف شد. دن کیلی روان شناسی که اولین بار این اختلال را مطرح کرده است هر پیتر پن را در سایه یک اختلال دیگر به نام «وندی» می‌داند. اختلال وندی زنانی را در برمی‌گیرد که با اطرافیانشان در نقش مادری قرار می‌گیرند.
در این میان وقتی روانکاوان از سندروم پیترپن سخن به میان می آورند. در نظر ایشان نوجوانی بیش از آنکه زمان جدایی از دوران کودکی باشد ، دورانیست که فرد تمایل دارد تا حد ممکن دوران کودکیش را امتداد دهد و از مزایایی بودن زیر چترحمایت خانواده بهره مند شود ، در عین حال که توقع دارد آزادی های مخصوص دوران نوجوانی نیز به وی اعطا شود. بلوغ اجتماعی به مثابه یک رویا برای ایشان نیست چرا که در نظر ایشان به مثابه آغاز پایان است. در نظر نوجوانان امروزی، تنها جوانی ارزش صبر کردن دارد. درست است که جوان شدن و جوان بودن الزامی اجتماعیست ، اما این بازه از زندگی نزد افرادی که به واسطه ی جایگاه مدنی خویش وارد این دوره از زندگی می شوند و به نوبه ی خود تمایلی به ترک دوران راحتی ندارند ، بازتابی دوچندان دارد.
نشانه‌های اختلال پیتر پن
ـ این مردها بیش از اندازه حساس و احساساتی هستند.
ـ خیلی زود خشمگین میشوند.
ـ خوشی و سعادت برایشان مثل یک ترس و وحشت است
ـ نمی‌توانندعشق را به درستی ابراز کنند.
ـ همیشه احساس گناه می‌کنند.
ـ آرام وقرار ندارند.
این افراد به سختی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند به همین دلیل بسیار آدم‌های تنهایی هستند. آنها همچنین مشکل خودشان را نمی‌پذیرند و مسئولیت خطایشان را به گردن دیگران می‌اندازند. این وضعیت آنها را در معرض اعتیاد به دارو و الکل نیز قرار می‌دهد.
من عشق والت دیزنی بله