شاگرد مکتب پپ در مسیر بزرگان/ آرتتا جای ونگر را پر می‌کند؟

مارتین کیون


وین دبروین مثل یک مربی پیروزی ۳ بر صفر منچسترسیتی برابر آرسنال را تحلیل می‌کرد. او گفت چهار بازیکن جلویی حریف پرس کردند اما وقتی از آنها عبور کردیم، همه تیم جا ماند به‌جز گابریل مارتینلی که برای کمک به دفاع برمی‌گشت. بال بلژیکی به‌خوبی زیر نظر پپ گواردیولا آموزش دیده است.
میکل آرتتا هم همینطور است و بعد از بازی هفته گذشته سیر تا پیاز آرسنال را می‌داند. او دید خط حمله چهار نفره متشکل از پیر امریک اوبامیانگ، نیکلا پپه، مسعود اوزیل و مارتینلی چقدر از هم گسیخته بودند. سیتی برایشان دام گسترد. رودری و ایلکای گوندوغان در خط میانی نشستند تا دبروین آزاد باشد. گابریل ژسوس در نوک حمله بود، رحیم استرلینگ و فیل فودن هم راست و چپ.
وقتی آرسنال در محوطه خودش صاحب توپ می‌شد، دو بال سیتی سراغ دو مدافع کناری آرسنال می‌رفتند، استرلینگ روی سئاد کولاسیناچ و فودن روی آینزلی مایتلند نایلز، ژسوس هم با کالوم چمبرز بود تا توپ به اجبار به سوکراتیس برسد. وقتی این اتفاق می‌افتاد استرلینگ به مدافع یونانی نزدیک می‌شد و کایل واکر، مدافع راست، کولاسیناچ را تحت فشار می‌گذاشت. این باعث می‌شد دبروین در خط میانی گشت بزند و هر وقت توپ را گرفتند به حریف ضربه بزند.
بنابراین سیتی در خط حمله سه نفر داشت و آرسنال چهار نفر. سیتی در خط میانی آدم داشت و آرسنال نه. یک پاس کشنده، خط حمله تیم فردی لیونبرگ را محو می‌کرد. این چیزی است که آرتتا می‌خواهد رویش کار کند اگرچه وقت می‌برد که او ایده‌هایش را اجرا کند، رفع این مشکل آسان نیست.
آرتتا بخشی از یکی از بهترین اتاق فکرهای تاریخ لیگ برتر بوده، گواردیولا یکی از بهترین مربی‌های تاریخ این مسابقات بوده و مسئولیت هدایت ماشین پیروزی را بر عهده داشته.
او با گری کاسپاروف، اسطوره شطرنج دوستی دارد و به تمجید از قهرمان فعلی، مگنوس کارلسن می‌پردازد. فکر می‌کنم فوتبال او تحت تأثیر این قرار گرفته. در هر کاری که می‌کند استراتژی دارد و به حرکت حریف واکنش نشان می‌دهد. حتی می‌توانید بگویید دفاع جلوزن‌های او مثل رخ هستند که در کناره‌ها در رفت و آمدند و دبروین اسب است که در وسط زمین جولان می‌دهد.
امضای گواردیولا ۳-۳-۴ است اما بعید می‌دانم آرتتا هم این را در پیش بگیرد. گاهی اوقات در نبود یک زوج دفاع میانی قابل اتکا، سیتی خیلی باز به‌نظر رسیده و آرسنال هم بهترین گزینه‌ها را در این پست در اختیار ندارد. آیا آرتتا از فلسفه سیتی فاصله می‌گیرد یا آنقدر قوی است که بدون در نظرگرفتن عوامل، از همین شیوه استفاده می‌کند؟
آرتتا از گواردیولا زیاد یاد گرفته، گواردیولا هم یوهان کرویف را استاد خود می‌داند، همانطور که کرویف، رینوس میشل را؛ کسی که بنیانگذار توتال فوتبال بود و در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ مربی آژاکس، بارسلونا و تیم ملی هلند بود.
آیا آرتتا نفر بعدی است؟ به‌زودی متوجه می‌شویم. فرقش این است که او زیر نظر گواردیولا بازی نکرد مثل پپ زیر نظر کرویف و کرویف زیر نظر میشل. بنابراین آموزش او نسبت به قبلی‌ها متفاوت است. او مدتی طولانی کنار او با دقت دیده و شنیده، حالا در آرسنال فقط باید حرف بزند.
منبع: دیلی‌میل