بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال قطعاً اعتبار فیفا را ندارد اما انتخاب شدن مهدی طارمی و سردار آزمون برای فهرست ۳۲ نفره و اولیه‌ای که این نهاد برای گزینش بهترین بازیکن سال (۲۰۲۱) جهان اعلام کرده، تحت هر شرایط و با هر دیدگاهی رویدادی مهم و ارزشمند است.
به نظر می‌رسد که فدراسیون تاریخ و آمار برخلاف فدراسیون بین‌المللی فوتبال در راه گزینش برترین‌های سال به یک تقسیم‌بندی قاره‌ای روی می‌آورد و به عبارت بهتر، به گونه‌ای انتخاب می‌کند که برای هر قاره و منطقه بزرگ جهان اسم حداقل دو- سه نفر از بهترین‌های آن منطقه بیاید. اگر جز این بود، نام امثال وینستون مک‌کنی و جووانی رینا امریکایی و رائول خیمنز و ویکتور هررا مکزیکی در این فهرست نمی‌آمد و امثال اکرم عفیف قطری و علی مبخوط اماراتی را در این جمع نمی‌دیدیم و حتی راهیابی رودریگو دی‌پائول آرژانتینی هم به این فهرست شاید جای حرف داشته باشد. آنچه به طارمی و آزمون به سبب جای گرفتن در این لیست اعتباری فراوان می‌بخشد، نام افراد مشهوری است که نه بیهوده بلکه به‌حق به این جمع راه یافته‌اند و این افتخار برازنده آنها است. یکی از آنها کیلیان امباپه فرانسوی است که هر باشگاه بزرگی در جهان خواستار اوست و دیگری جورجینیوی ایتالیایی که سهمش در قهرمانی چلسی در لیگ قهرمانان اروپای ۲۰۲۱ به حدی زیاد بود که یوفا چندی پیش او را به عنوان بازیکن سال این قاره برگزید. به آنها بیفزایید دوناروما، دروازه‌بان جوان ایتالیایی را که با تیم ملی کشورش فاتح جام یک سال به تأخیر افتاده «یورو ۲۰۲۰» شد، لئوناردو بونوچی مدافع کارکشته همین کشور را و همچنین کوین دی‌بروینه بلژیکی را که یکی از بهترین پاسورهای چند سال اخیر فوتبال بوده است، البته کیست که از حضور مجدد نام دو فوق ستاره ۱۵ سال اخیر فوتبال اروپا و جهان و دروکنندگان توپ طلا یعنی لیونل مسی و کریس رونالدو در این فهرست متعجب شود و این قضیه کاملاً عادی شده و حضور روبرت لواندوفسکی لهستانی، مرد سال ۲۰۲۰ فوتبال جهان و نیمار برزیلی هم برابر با انتظارها بوده و همینطور گزینش محمد صلاح مصری و لیورپولی که پس از گذراندن یکی دو سال متوسط، در این فصل به طرز چشمگیری احیا شده و دوباره همان «صلاح» سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ شده است.
روند دائمی اثبات حقانیت
کمتر کسی توقع دارد که طارمی و آزمون از غربال مقدماتی عبور کرده و به جمع ۱۰ و در نهایت سه نفری بپیوندند که کارشناسان مورد رجوع فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال آنها را بهترین‌های سال می‌انگارند و همین حد پیشرفت و رسیدن به همین نقطه برای دو مهاجم کارآمد تیم ملی ایران چیزی در حد پیروزی نهایی است. آنها برای رسیدن به این جایگاه کاری کارستان کرده و نه فقط در سال رو به اتمام ۲۰۲۱ با گل‌های پایان‌ناپذیر و مهارت‌های فنی‌شان ناظران را محسور خویش ساخته‌اند، بلکه سه چهار سال است که با قدرت‌نمایی پیوسته‌شان اثبات حقانیت می‌کنند. آزمون که طول مدت حضور و درخشش‌اش از این هم فراتر می‌رود و هشتمین فصل حضورش را در لیگ روسیه تجربه می‌کند، در سه تیم روبین کازان، روستوک و زنیت آنچنان پرتلاش و هوشمند و کارآمد عمل کرده که نشریات روسی و البته شماری از روزنامه‌های غرب اروپا در سلسله مقالاتی دائمی همواره در تحسین وی کوشا بوده‌اند. با چنین پیش‌زمینه‌ای «سردار» اخیراً از مرز ۱۰۰ گل زده در لیگ روسیه هم عبور کرده و به گلزن‌ترین «خارجی» تاریخ این لیگ تبدیل شده و خیلی‌ها بر این باورند که دیر یا زود به لقب بهترین بازیکن خارجی این لیگ در تمامی ادوار هم نائل خواهد شد.
در راه باشگاه‌های بزرگ‌تر
طارمی که از سه سال پیش با استقرار در تیم ریوآوه به بازی در لیگ‌های اروپایی نائل آمد، از نقطه نظر سرعت در کسب دستاوردهای مهم از آزمون هم فراتر رفته است. او پس از آقای گل شدن در لیگ برتر پرتغال در تک فصل عضویتش در ریوآوه، به پورتو پیوست و در این تیم نیز شاهکارهایی را صورت داد که لابد به یاد دارید و بارزترین آنها گلی بود که با یک ضربه قیچی برگردان عالی مقابل چلسی در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند و شهرت او را جهانی کرد و همین گل کاندیدای گل برتر سال اروپا و جهان است و احتمال رسیدنش به این عناوین اندک نیست. طارمی بوشهری در فاصله اندکی تا ۲۹ ساله شدن همان ریتم توفیق را به فصل جاری هم بسط داده و با گل‌های حیرت‌انگیزش این احتمال بدیهی را قوت بخشیده که دیر یا زود و احتمالاً در پایان همین فصل به یکی از تیم‌های بزرگ‌تر قاره سبز مثلاً در اسپانیا، ایتالیا و حتی انگلیس انتقال یابد.
مگر فاصله‌ها «فرسخی» است؟
چه اتفاق فوق بیفتد و چه طارمی و آزمون از سوی فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال به جمع ۱۰ و سه نفر نهایی کاندیداهای مرد سال راه یابند و چه خیر (که البته احتمال آن بسیار کم است) اوج ثمر دادن تلاش‌های آنان زمانی خواهد بود که به فهرست ۳۰ نفره توپ طلا که آن را نشریه «فرانس فوتبال» فرانسه تعیین می‌کند و لیست مشابه فیفا که طبعاً کارشناسان همین نهاد درباره آن تصمیم‌گیری می‌کنند، وارد شوند و از دید این سازمان‌های بزرگ هم در مسیر اولیه کسب عنوان بازیکن برتر سال قرار گیرند شاید در نگاه نخست این امر غیرعادی و غیرقابل انجام به نظر بیاید اما لااقل در مورد طارمی می‌توان با اطمینان بیشتری گفت که این کار غیرممکن نیست. شاید اهداکنندگان جایزه توپ طلای امسال هم از کنار نام مهاجم اسبق پرسپولیس و الغرافه قطر بی‌تفاوت گذر کنند اما اگر ریتم توفیق‌های او با همین سرعت و استمرار سال‌های اخیر جریان داشته باشد و این ماجراها ادامه یابد، طارمی دیر یا زود به فهرست توپ طلا و مرد سال فیفا ورود خواهد کرد و چه روز رویایی و فوق‌العاده‌ای خواهد بود چنان روزی. روزی که لژیونرهای شایسته فعلی ما با عبور از مرزهای درخشان امثال علی دایی، علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان و سایر لژیونرهای نسل اول ما زیر ذره‌بین نهادها و کارشناسانی قرار گیرند که انتخاب برندگان توپ طلا و کسب عنوان مرد سال فیفا در حوزه کار و صلاحیت آنها است و حتی قبول شدن در آزمون آنان و قرار گرفتن اولیه در این مسیر لااقل برای فوتبال مستعد اما کم امکانات ما چیزی در حد پیروزی نهایی خواهد بود. برای طارمی، آزمون و البته جهانبخش، انصاری‌فرد و حاج‌صفی که شاید در فصول بعدی به سطوح و استانداردهای بالاتری در این زمینه برسند، بیشترین توفیق‌ها را آرزومندیم و مشتاقانه می‌پرسیم که؛ «چرا این چنین نشود» و این پرسش را مطرح می‌کنیم که؛ «مگر طارمی اینک از بهترین مهاجمان قاره اروپا فرسخ‌ها فاصله فنی دارد و آیا او به آنها بسیار نزدیک نشده است؟»
وصال روحانی/ایران ورزشی
