بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – چهار هفته از لیگ برتر گذشته و هفته پنجم نیز امروز با برگزاری چهار دیدار به پایان می‌رسد. مسابقاتی که یکی از کم‌رمق‌ترین و بی‌کیفیت‌ترین دوره‌های تاریخ لیگ برتر را تشکیل داده و بدون تعارف هیچ طرفداری ندارد. نه مربیان باشگاهی از عملکرد تیم‌های خود یا دیگر تیم‌های لیگ برتر راضی هستند و نه کارشناسان یا روزنامه‌نگاران این دوره را قبول دارند. سطح کیفی مسابقات به اندازه‌ای افت دارد که تا امروز یافتن پدیده‌ای برای فصل جدید غیرممکن شده. تعداد بازیکنانی که امسال به لیگ ایران معرفی شده‌اند آنقدر کم است که حتی نمی‌شود درموردشان نوشت. مسابقات هنوز داغ نشده و تیم‌ها حتی ۳۰ درصد توان خود را به نمایش نگذاشته‌اند. یکی دیگر از نکته‌هایی که باید به آن توجه کرد، ضعف بیش از حد مهاجمان گران‌قیمت خارجی است که قبلا در لیگ ایران بازی کرده‌اند یا امسال با بوق و کرنای فراوان به تیم‌های خود پیوسته‌اند، اما حتی در به ثمر رساندن یک گل هم عاجز مانده‌اند، چه برسد به درخششی که به گرم کردن تنور لیگ منجر شود. مهاجمانی که برای آمدن هرکدام از آنها صدها هزار دلار خرج شده، اما بازی‌های ضعیفی که این فصل از خود به نمایش گذاشته‌اند، نشان می‌دهد این خریدهای گران‌قیمت دست‌کم تا امروز شکست بوده. مروری داریم بر گران‌ترین مهاجمان خارجی لیگ و عملکرد فاجعه‌بارشان!
استنلی کی‌روش؛ یک پنالتی و دیگر هیچ!
این فصل برای استنلی کی‌روش باید خیلی بهتر آغاز می‌شد. او که یکی از گران‌ترین بازیکنان خارجی فصل است تا امروز در سپاهان درخشش خاصی نداشته. او فصل قبل موفق شد به صورت مشترک با شیمبا از فولاد آقای گل لیگ شود. او بعد از پایان فصل هم دیرتر به تمرینات سپاهان برگشت و حتی از پیوستنش به تیم‌های دیگر نیز صحبت شده بود، اما سرانجام با قیمتی بیش از قرارداد سال‌های قبلش با سپاهان توافق کرد تا باز هم با امیر قلعه‌نویی بماند. تولد فرزندش هم بهانه خوبی بود که او فصل را با انگیزه‌های بیشتری آغاز کند، اما تا امروز از کی‌روش در سپاهان چیز خاصی ندیده‌ایم.
تنها موفقیت او در هفته‌های ابتدایی پنالتی کسب‌شده در بازی با ماشین‌سازی
بود که البته او گرفت، اما خودش پشت توپ قرار نگرفت و پنالتی هم هدر رفت!
کی‌روش تا این لحظه حتی نیمی از سایه خودش هم نبوده!
شیمبا؛ یک گل و دیگر هیچ!
دیگر آقای گل لیگ برتر در فصل گذشته لوسیانو پریرا بود که به نام شیمبا هم
شناخته می‌شود. او تا بازی هفته چهارم مقابل پدیده شهرخودرو پایش به گلزنی
باز نشده بود، اما سرانجام در دقیقه آخر این بازی توانست مصاف تک‌به‌تک با
سیدمهدی رحمتی را به گل تبدیل کند تا در کارنامه چهار هفته اولش تنها یک
گل زده باشد! شیمبا اگر می‌خواهد امسال هم آقای گل شود باید خیلی بیشتر
تلاش کند.
شیخ دیاباته؛ اثرگذاری روی یک گل
خرید پرسروصدای استقلال در همان یک‌سوم ابتدایی بازی هفته سوم مقابل نفت
مسجدسلیمان مصدوم شد تا در این پنج هفته تنها دو بازی برای استقلال انجام
داده باشد. در این بازی‌ها دیاباته نشان داده مهاجمی است که می‌تواند
مدافعان حریف را بترساند و روی آنها اثر بگذارد، اما تا اینجا که استقلال
از خرید او به سودی نرسیده. درمورد او باید به دو نکته اشاره کرد که روی او
تا امروز دست‌کم یک یا دو پنالتی صورت گرفته که داوران نگرفته‌اند، اما
کارشناسان تایید کرده‌اند و دوم اینکه او در همان دقایق کوتاه بازی مقابل
مسجدسلیمان پایه‌گذار تنها گل تیمش بود، چراکه قائدی توانست روی ریباند شوت
او به مسجدسلیمان گلزنی کند.
براندائو؛ فعلا که هیچ!
وقتی پرسپولیس با جونیور براندائو به توافق رسید در وصف او آنقدر گفتند که
فکر کردیم یک مدعی جدی آقای گلی وارد ایران شده، اما عملکرد او تا قبل از
دربی به‌گونه‌ای بود که کالدرون ترجیح داد در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی
بزرگش مقابل استقلال، او را گزینه نهم فهرست خود معرفی کند! براندائو تا
امروز برای پرسپولیس نه گلی ساخته، نه پنالتی گرفته و نه گلی زده. عملکردش
تا امروز آنقدر بد بوده که کسی از او طرفداری نمی‌کند. شاید با چند هفته
تمرین بیشتر بتواند کمی در سازماندهی تهاجمی تیمش عملکرد بیشتری داشته
باشد. گویا او به خاطر مصدومیت کمی دیرتر از حد انتظار به ترکیب پرسپولیس
اضافه شده! به هر حال فعلا که از او چیزی ندیدیم.
کوین فورچونه؛ یک گل برای گران‌ترین خارجی!
یکی از گران‌ترین خریدهای خارجی این فصل لیگ ایران کوین فورچونه بود که
تراکتورسازی با ساز و دهل جذبش کرد، اما تا امروز تنها یک گل از او
دیده‌ایم. حتی بازی‌های دلچسبی هم از او ندیده‌ایم که خبرش به سطح رسانه‌ها
برسد. برخلاف مازولا که در همان بازی با پرسپولیس توان فنی بالای خود را
به نمایش گذاشت، فورچونه تا حدودی برای تیمش یک افسوس بزرگ است. کیفیت بازی
او آنقدر پایین آمده که دنیزلی ناچار شد در بازی با ذوب‌آهن او را دقیقه
۶۰ تعویض کند. او مقابل گل‌گهر هم ابتدای نیمه دوم وارد زمین شد، اما
نتوانست گلزنی کند و مقابل سایپا بالاخره پایش به گل باز شد.
دلیل اصرار به جذب مهاجم خارجی چیست؟
سوال اصلی اینجاست که چه اصراری است که مهاجمان خارجی گران‌قیمت به لیگ بیاوریم تا بازدهی خاصی نداشته باشند؟ چرا موفق‌هایی مثل تیام یا پاتوسی ماندگاری ندارند ولی ضعیف‌ها هر روز گران‌تر می‌شوند؟ امسال بسیاری از تیم‌های لیگ بحران گلزنی دارند ولی ظاهرا هیچ‌کدام در جذب مهاجم گلزن موفق عمل نکرده‌اند. این چهار بازیکن تازه مشتی نمونه خروار هستند. وقتی باشگاه‌های بزرگ ما نمی‌توانند در جذب مهاجم خارجی گلزن درست عمل کنند یا در بهره‌برداری از توان آنها ناتوان هستند، چه اصراری است که هر سال خود را بیشتر بدهکار کنند؟
سوال اینجاست که چرا باید چند میلیاردتومان پول بی‌زبان را در این بی‌پولی به این بازیکنان بدهیم، اما جدول گلزنان لیگ ما در اختیار این بازیکنان عمدتا ناشناس و حتی ارزان‌قیمت باشد؟
