معرفی بازی / استریم ورلد؛رستگاری با بیل و کلنگ

سایت بدون – سری بازی‌های SteamWorld را یادتان هست؟ مجموعه‌ای که تقریبا ۱۰‌سال در سبک و سیاق‌های مختلف مثل عناوین مترویدونیا، استراتژی نوبتی و کارت گیم آنها را دیده بودیم؟ حالا بازی جدید سازندگان این مجموعه یعنی The Gunk از استودیوی Image & Form Games منتشر شده. بازی جدیدی که در عین خوش‌ساخت بودن، شاید هنوز صدای خودش را پیدا نکرده و جای کار دارد.  خیلی دور، خیلی نزدیک
The Gunk قصه کاوشگران فضایی را در جست‌وجوی گنج دنبال می‌کند. شخصیت اصلی بازی یعنی Rani بخشی از ماجرایی می‌شود که از ورود به یک سیاره جدید و دست‌نخورده به‌وجود می‌آید. این ماجرا ما را به عمق گنجینه‌ها می‌برد و در نهایت، همه چیز روی واقعی خودش را نشان می‌دهد. حالا و با وخیم‌تر شدن اوضاع، رانی باید راه نجات خودش را از وضعیتی که در آن گیر افتاده پیدا کند. بازی قصه جالب و بامزه‌ای دارد و در عین حال سعی می‌کند تا با استفاده از نمادگرایی و اتکا به قصه‌های قدیمی، خودش را ثابت کند. قصه‌ و روایت بازی در هم‌تنیده با گشت و گذار در دنیای The Gunk است. از قصه یک تیم دونفره که باید در طول بازی از طریق رادیو با هم ارتباط داشته باشند تا صداپیشگی خوب و قدرتمند شخصیت قانی. The Gunk اولین بازی سه‌بعدی استودیوی Image & Form است که بعد از سال‌ها بازی‌های دوبعدی منتشر می‌شود. تغییر فاز بازی جدید این استودیو، هنر آنها در طراحی شخصیت‌ها، دنیا و حتی رنگ‌بندی‌ها را مشخص می‌کند. The Gunk شاید حرف خیلی جدیدی به عنوان یک بازی اکشن ادونچر نداشته باشد اما از نظر رنگ‌بندی و سلیقه هنری، یکی از جذاب‌ترین‌های سال است. از رنگ‌های پالت رنگی بازی گرفته که حال کدر و نسبتا متفاوتی دارند تا نورپردازی زیبا و جذابی که از همان نگاه اول جذب‌تان می‌کند. بازی جدید Image & Form یک اکشن پلتفرمر خوش‌ساخت است که از بازی کردن آن لذت می‌برید.
 استقلال هنری
بازی از هر زاویه‌ای، هیچ شباهتی به بازی‌های SteamWorld ندارد و به‌جز چند نکته مخفی خیلی کوچک در گوشه و کنار، تقریبا هیچ اشاره‌ای به آن بازی‌ها نشده‌است. بازی یک‌جورهایی قصه خودش را تعریف می‌کند و زبان مکالمه خودش را دارد. قصه در مورد یک ماجرای دونفره است که ما یک طرف آن را با رانی بازی می‌کنیم و شخصیت دیگر یعنی Becks، حضور متفاوتی را در بازی تجربه می‌کند. به‌جز تفاوت واضح این دو شخصیت، موارد جالبی در هر دو آنها وجود دارد که مکالمات آنها را جذاب و گیراتر جلوه می‌دهد و در عین حال بازی کردن با آنها را جذاب می‌کند. بازیکن در نقش رانی باید اسلحه اصلی‌اش که یک تفنگ خیلی بامزه است را تمیز کند و سراغ جست‌وجو و کاوش در محیط برود. هدف اصلی، در ابتدا پیدا کردن سیگنال‌های است که شخصیت دیگر برای رانی می‌فرستد و همه چیز از همین جا شروع می‌شود. اگر بازی را یک تجربه خطی و کاملا روی خط ثابت در نظر بگیریم، The Gunk نه ناامیدکننده است و نه خسته‌کننده. بازی در آن حالت می‌تواند یک تجربه چندساعته جذاب و گیرا باشد. اما بازی با وجود این که پای خود را فراتر از اینها می‌گذارد و در بعضی زمینه‌ها حتی شبیه بازی‌های بزرگ‌تر از خودش ظاهر می‌شود، هیچ‌وقت از پتانسیل خود استفاده لازم را نبرده‌است. مثلا بازی یک سیستم اسکن و جست‌وجو دارد که طی آن، بازیکن می‌تواند آبجکت‌های مختلفی که در سطح محیط پخش شده‌اند را پیدا کند. نکته‌ اینجاست که The Gunk تعداد خیلی محدودی از آبجکت‌ها را برای شناسایی قرار داده، در حالی که در بازی‌های بزرگی مثل
No Man’s Sky هر شیء ممکنی قابلیت شناسایی دارد. در نهایت بازی با این که سعی خودش را می‌کند که بیشتر از یک اکشن ادونچر ساده باشد، ناقص و حتی ناکارآمد به نظر می‌آید. از سوی دیگر، دنیای بازی جای زیادی برای گشت و گذار نمی‌گذارد و بازی به اندازه یک بازی خطی چند ساعته محتوا دارد و ابعاد آن کاملا مشخص است. هر چند که آپگرید کردن شخصیت اصلی و گرفتن ارتقاهای مناسب، می‌تواند کمی بازی را از حالت یکنواختی خود خارج کند اما
The Gunk یک بازی معمولی باقی می‌ماند. The Gunk برای پی‌سی (مایکروسافت استور)، اکس‌باکس وان و اکس‌باکس سری اکس و اس در دسترس قرار دارد و از روز اول وارد سرویس گیم پس شده‌است.