موزه غذاهای چندش‌آور در سوئد باز افتتاح شد

http://shahrvand-newspaper.ir/Content/1397/08/13/IMG_77956.jpg

سایت بدون -وقتی در مورد غذا صحبت می‌کنیم، غذایی است که برای یک نفر خوشمزه و برای دیگری بدمزه است. این یکی از ایده‌های اصلی پشت موزه غذاهای چندش‌آور است که دیروز در سوئد بازگشایی شد.
به گزارش سی.ان.ان، دکتر «سموئل وست» تاسیس‌کننده این موزه روانشناسی است که روزها روانشناسی می‌کند و شب‌ها از این موزه نگهداری می‌کند. نخستین پروژه او «موزه شکست» نام داشت که بسیار مورد توجه قرار گرفت. این موزه شامل بسیاری از محصولات و خدماتی بود که در سراسر جهان به لحاظ اقتصادی شکست خورده‌اند. اخیرا یک مقاله نوشته شده بود که در مورد مصرف گوشت و اثرات آن بر محیط‌ زیست بود و وست از همین مقاله الهام گرفته بود تا در مورد منابع پروتیینی جایگزین تحقیق کند و یافته‌های خود را در قالب این پروژه به نمایش بگذارد.
آقای‌ هانت، پژوهشگر تغذیه، می‌گوید: «اگر از مردم بپرسید که آیا دلشان می‌خواهد حشرات را بخورند، اکثر آنها این کار را چندش‌آور می‌دانند. این یکی از موانع جایگزین‌کردن منابع غذایی پروتیینی به جای گوشت است اما شاید بتوانیم در این مورد آنها را به بازنگری دعوت کنیم.»
خب نتیجه چه است؟ یک مکان ۴٠٠ متر مربعی که بازدیدکنندگان می‌توانند غذاهای مختلف را بو بکشند، لمس کنند و آنها را بچشند. غذاهایی که در سراسر جهان به‌ عنوان غذاهای «چندش‌آور» شناخته می‌شوند؛ از «فوژاراس» (کبد اردک یا غاز) گرفته تا کوسه تخمیرشده.
وست می‌گوید: «چیزی که ما متوجه شدیم این است که آن‌چه که از نظر مردم چندش‌آور است، کاملا وابسته به فرهنگ جوامع است.»
برای اثبات این موضوع غذاهای مورد علاقه آمریکایی‌ها مثل مشروب ریشه گیاه و سالاد «ژلو» که از ژلاتین، میوه رنده‌شده و هویج و سایر سبزیجات است و خوکچه هندی پخته‌شده در کنار رتیل کبابی در این موزه استفاده شده است.
وست می‌گوید: «اگر شما عصاره ریشه گیاه را به یک سوئدی بدهید، او آن را دور می‌ریزد و می‌گوید که مزه خمیردندان می‌دهد، اما همین نوشیدنی از نظر آمریکایی‌ها خوشمزه است.» پس از سه ماه، وست تصمیم گرفت که این موزه را به کنار خیابان هم بیاورد و آن را به شهرهای دیگر هم ببرد.
‌هانت که دستیار و همکار وست است، می‌گوید: «ما بشدت با غذاهایی که می‌خوریم، به لحاظ فرهنگی ارتباط گرفته‌ایم. بخشی از برگزاری این موزه در شهرهای مختلف به این دلیل است تا مردم را با غذاهای جدید که برای فرهنگ‌های مختلف است، آشنا کنیم و در آنها میل به امتحان مزه‌های جدید را ایجاد کنیم.»
در حالی که بسیاری از موزه‌های غذایی اخیر فرصتی برای مردم ایجاد می‌کند که با آن غذاها سلفی بگیرند، وست اما با برپایی موزه غذاهای چندش‌آور سعی می‌کند به مردم کمک کند تا منتقدانه بیاموزند و فکر کنند؛ نه اینکه با غذاها عکس بگیرند.
به غیر از برخی از مردم که با دیدن این غذاها حالشان بد می‌شود، یک رستوران هم در کنار این موزه قرار دارد که صاحب آن دلش نمی‌خواهد بوی غذاهای عجیب و چندش‌آور این موزه به رستوران او برسد. وست می‌گوید: «یکی از نگرانی‌های من این است که بوی غذاهای این موزه به این رستوران برسد و برخی را آزار دهد؛ اما امیدوارم که مردم دست‌کم با یک گازگرفتن و مزه‌کردن برخی از غذاهای موزه، نظرشان در مورد این غذاها عوض شود.»

مطلب پیشنهادی

ریشه و داستان ضرب المثل «نون به هم قرض می‌دن»

سایت بدون – ضرب‌المثل «نون به هم قرض می‌دن» یکی از اصطلاحات رایج در زبان …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *