نگاهی به زبان بدن و رفتار مربی منچستر /سولشر شبیه فرگوسن

سایت بدون – گاهی وقتی که منچستر یونایتد دچار افت می‌شد، سر الکس فرگوسن از یک ترفند استفاده می‌کرد. هر زمان که به نظر می‌رسید یونایتد از جام دور شده یا بازیکنان متزلزل شده‌اند، او به سراغ این کار می‌رفت. فرگوسن فردی بود که خشم و ناراحتی خود را برای رسانه‌ها نگه می‌داشت. آن هم نه زمانی که انتظارش را داشتید. خبرنگارانی که در روز جمعه در کارینگتون جمع می‌شدند، بین خودشان می‌گفتند: «پس از آن نتیجه چهارشنبه، او حال خوبی خواهد داشت.» او هم می‌آمد، به پهنای صورت لبخند می‌زد، خبرنگاران معروف‌تر را با اسم کوچک صدا می‌کرد، شوخی می‌کرد و جمع را می‌خنداند و حرف‌های زیادی می‌زد که صفحات روزنامه‌نگاران را پر می‌کرد. اما گاهی همه چیز عوض می‌شد. در دورانی که روز جمعه نمی‌شد دوربین‌ها را به کارینگتون آورد، او گاهی بسیار عصبانی می‌شد، خبرنگاران را اخراج می‌کرد و حتی یک بار چنان دست‌هایش را تکان داد که ضبط صوت خبرنگاران را به هوا پرتاب کرد اما در اغلب اوقات، حس و حال او کاملاً برخلاف چیزی بود که انتظار داشتید! کارهای او باعث می‌شد که تنش در باشگاه فروکش کند. او کاری می‌کرد که اوضاع خوب به نظر برسد، در حالی که اینطور نبود. او کاری می‌کرد که توجه‌ها از بازیکنان افت‌کرده تیمش دور شود. او می‌دانست زمانی که نیاز است، می‌تواند روایت ماجرا را تغییر دهد. حالا اگر اوله گونار سولشر قرار بود یک روز را اخمو باشد، آن روز، جمعه گذشته بود. او پس از پیروزی مقابل پاری سن ژرمن و لایپزیگ در لیگ قهرمانان، دو شکست را تجربه کرد و همه از او انتقاد کردند. صحبت‌‌های حضور پوچتینو هم دوباره مطرح شد. با این حال، او روز جمعه در نشست خبری که با برنامه زوم برگزار شد، درباره فناوری شوخی کرد. او همه سؤالات منفی را با لبخند و واکنش مثبت پاسخ داد و این حس را داد که کل باغ پرگل شده است و بذرهایی که کاشته هنوز دارند رشد می‌کنند. حالا او را با دیوید مویس در دوران کوتاه حضورش در یونایتد مقایسه کنید. یا با ماه‌های آخر ژوزه مورینیو که همه چیز در یونایتد در سایه ابرهای سیاه فرو رفته بود. یا واکنش‌های لوییس فان‌خال زمانی که به او می‌گفتند در آستانه اخراج است و مورینیو قرار است جانشینش شود. سولشر همه سؤالات منفی را با آرامش جواب داد و سوار بر آنها به پیش تاخت. او در حالی از اتوبوس تیم در گودیسون پارک پیاده شد که به پهنای صورت، لبخند می‌زد. او در کنار زمین حرکت کرد و با استیو مک‌منمن، کارشناس بی‌تی اسپورت که تا لحظاتی دیگر تصویرش پخش می‌شد، شوخی کرد. او سپس گفت که تیمش می‌خواهد از بازی‌اش لذت ببرد. همینطور هم شد. او گفت که به بازیکنانش باور دارد و به آنها این باور را داده است که همچنان تیم خیلی خوبی هستند؛ حالا دیگران هر چه می‌خواهند بگویند. بازیکنان هم به زمین رفتند و این را ثابت کردند. یونایتد عقب افتاد اما بازیکنان با همان آزادی بازی کردند که در برد مقابل نیوکاسل و لایپزیگ دیده شده بود. سولشر حس و حال تیم را تغییر داده بود و این برای بازیکنان تحت فشار او گوش‌نواز بود. او پس از پیروزی در این مسابقه، مانند فرگی، خشم خود را نشان داد. سولشر عصبانی بود که بازیکنانش از بازی در لیگ قهرمانان در ترکیه در ساعت ۴ صبح پنجشنبه برگشته‌اند و سپس مجبور شده‌اند ساعت ۱۲:۳۰ ظهر شنبه به میدان بروند. در این زمان است که پیام شما کاملاً شنیده می‌شود؛ در غیر این صورت، حتی اگر حق با شما باشد، اگر ببازید و این دلایل را بیاورید، می‌گویند دارد بهانه می‌گیرد. او نمی‌خواست روز جمعه به این موضوع بسیار درست اشاره کند چون نمی‌خواست به بازیکنانش بهانه عملکرد ضعیف را بدهد. او نمی‌خواست بازیکنان پیش از بازی تسلیم شده باشند. آنها هم عالی واکنش نشان دادند. سولشر حس و حال تیم را تغییر داد. منبع: سان