همه آن چیزی که درباره سر گیجه باید بدانید

آ یا سرگیجه عارضه‌ای خطرناک است؟ 
سرگیجه یک علامت است و یک بیماری نیست. در بیشتر موارد بی‌خطر است. به‌عنوان مثال کودکی که سوار 
چرخ و فلک می‌شود احساس سرگیجه می‌کند. بعضی‌ها سوار اتوبوس می‌شوند دچارسرگیجه می‌شوند. اما در موارد خاصی باید به سرگیجه توجه کرد. مثلا به سرگیجه‌هایی که علت مغزی دارد  یا سرگیجه‌های که با تهوع واستفراع همراه است باید توجه کرد. سرگیجه واقعی در دو دسته تقسیم‌بندی می‌شود. سرگیجه محیطی که مربوط به گوش است و سرگیجه مرکزی که مربوط به مغز است. 
 آیا سرگیجه واقعی می‌تواند علل جدی داشته باشد؟
سرگیجه در ۵ تا۱۰ درصد موارد اتفاق می‌افتد. هر چه سن بالا تر برود شیوع آن بیشتر است. به طوریکه ۴۰ درصد افراد بالای ۴۰ سال سرگیجه را تجربه کرده‌اند. علل محیطی برا ی سرگیجه داریم که پرسروصداست وکم خطر. 
در دسته‌ای موارد سرگیجه به علت مرکزی است. سرگیجه ممکن است حاد یا مزمن باشد. سرگیجه نوع حاد می‌تواند خطرناک باشد. اگر سر گیجه منشا محیطی داشته باشد به گوش مربوط می‌شود که به علت التهاب عصب گوشی است که به علت ویروس‌ها، سرماخوردگی ایجاد می‌شود و با تهوع و استفراع همراه است و چند هفته طول می‌کشد و فرد بهبودی می‌یابد. 
 بیماری منیر چیست؟
این بیماری به علت اختلال درحلزون گوش ایجاد می‌شود. با سرگیجه خیلی شدید شروع می‌شود و ادامه می‌یابد. فرد مبتلا احساس پری گوش و وزوز گوش دارد. بیماری می‌تواند فرد را ناتوان کند. این بیماری درمان دارد. بیماری منیر می‌تواند تکرارشود و بی‌خطر است. 
 آیا می‌توان با ورزش کردن ازسرگیجه وضعیتی پیشگیری کرد؟
یک نوع سرگیجه وضعیتی خوش خیم داریم که با نوعی تست مشخص می‌شود. این نوع سرگیجه با ورزش بهتر می‌شود. بعد از رد علل محیطی سرگیجه به علل مرکزی سرگیجه می‌رسیم. اما اگر فرد مسن است اول علل مرکزی وعروقی سرگیجه را بررسی می‌کنیم، بعد اگر علل سرگیجه خوش خیم و وضعیتی است با مانورهایی که به بیمار آموزش می‌دهیم، بهبود می‌یابد. 
 چه بیماری‌های دیگری با سرگیجه همراه است؟ 
میگرنی‌ها سرگیجه دارند. بیماری ام اس می‌تواند همراه با سرگیجه باشد. بیمار علاوه بر سرگیجه، عدم تعادل، دوبینی، تاری دید و گزگز و مورمورشدن اندام دارد. سرگیجه درافراد مبتلا به ام اس، در حمله حاد بیماری با عدم‌تعادل، اختلال در تطابق بینایی و اختلال درحدت یا قدرت بینایی همراه است.