
سایت بدون – مطالعات علمی متعددی در دهههای اخیر نشان دادهاند که هوش بیشتر از مادر به فرزندان منتقل میشود تا از پدر. این یافتهها ریشه در تفاوتهای ژنتیکی بین زن و مرد دارد. به طور خاص، زنان دارای دو کروموزوم X هستند، در حالی که مردان فقط یکی دارند. از آنجا که ژنهای مرتبط با عملکردهای شناختی اغلب روی کروموزوم X قرار دارند، احتمال انتقال آنها از سوی مادر بیشتر است.
👩🔬 در سال ۱۹۸۴، پژوهشی در دانشگاه کمبریج نشان داد که بسیاری از ژنهای مرتبط با هوش از طریق خط مادری منتقل میشوند. این یافتهها توسط تحقیقات دیگر نیز پشتیبانی شدهاند.
یکی از مفاهیم کلیدی در این زمینه، ژنهای “چاپخورده” (imprinted genes) هستند؛ ژنهایی که بسته به اینکه از مادر یا پدر به ارث برسند، به شکل متفاوتی عمل میکنند. محققان دریافتهاند که ژنهای مادری سهم بیشتری در ساختار و عملکرد مغز دارند، بهویژه در نواحی مرتبط با تفکر و تواناییهای ذهنی.
💡 اما نقش مادر فقط ژنتیکی نیست؛ ارتباط عاطفی بین مادر و کودک نیز در پرورش هوش نقش مهمی ایفا میکند. کودکانی که از محبت و حمایت مادری برخوردارند، کنجکاوتر هستند و توانایی حل مسئله بهتری دارند.
🔍 سایر عواملی که در رشد هوش تأثیرگذارند:
🔸 تحصیلات: کیفیت آموزش و محیط یادگیری نقش بزرگی در رشد ذهنی دارد.
🔸 تغذیه: رژیم غذایی متعادل در دوران کودکی برای رشد مغز ضروری است.
🔸 تحریک ذهنی اولیه: بازیهای آموزشی، کتابخوانی و فعالیتهای خلاقانه میتوانند هوش کودک را تقویت کنند.
🔸 محیط خانوادگی: محیطی باثبات و غنی از فرصتهای یادگیری تأثیرگذار است.
🔸 روابط اجتماعی: تعامل با دیگران به تقویت مهارتهای اجتماعی و احساسی کمک میکند.
🔸 دسترسی به منابع آموزشی: کتاب، تکنولوژی و ابزارهای یادگیری رشد ذهنی را تسهیل میکنند.
🔸 سلامت روانی: استرس و اضطراب موانع بزرگی برای یادگیری هستند؛ سلامت عاطفی اهمیت فراوان دارد.
🧠 جمعبندی:
اگرچه ژنتیک، بهویژه از سمت مادر، نقش بزرگی در تعیین هوش دارد، اما هوش یک پدیدهی چندعاملی است که محیط، آموزش، تغذیه و سلامت روانی نیز به همان اندازه در آن مؤثر هستند.
👶 به عبارتی، هم ژنها و هم تربیت، دست به دست هم میدهند تا ذهنی درخشان پرورش یابد.