سایت بدون -با کمک ویکیلیکس، خبرنگاران بدون مرز متوجه شدند که چگونه عربستانسعودی با سرکوب آزادی رسانهها در داخل کشور و دخالت در رسانههای خارجی سعی در ایجاد تصویری مثبت از پادشاهی سعودی در سطح بینالمللی دارد. روشهای آنها از طریق ارتباط بین سفارتهای عربستانسعودی و وزارت امور خارجه این کشور بوده که اطلاعات آن به بیرون نشت کرده و ویکیلیکس این موضوع را در قالب گزارشی با تیتر «کانالهای سعودی» منتشر کرده است. همه این کانالها اکنون فعال نیستند، اما اسناد منتشرشده نشان میدهد که این کانالها دستکم از سال ٢٠١٠ تا ٢٠١۵ فعال بودهاند. در حالی که مشخص نیست از طریق این کانالها دقیقا چه اتفاقی افتاده، اما آنچه مسلم است اینکه این کانالها توسط مقامات عربستانسعودی ایجاد شده بودند تا از این طریق بتوانند روی رسانهها تاثیر بگذارند و چهره پادشاهی سعودی را بهبود ببخشند.
دیپلماسی دستهچکی
عربستانسعودی به سازمانهای رسانهای سراسر جهان از انگلستان گرفته تا سنگال پول و منابع مالی میداده است. این کمکهزینهها معمولا به صورت مستقیم یا خرید هزاران نسخه بوده است. به عنوان مثال در سال ٢٠١١، سفارت عربستان در لندن به شبکه تلویزیونی «وصال فارسی» که حالا نام خود را به «توحید» تغییر داده و یک شبکه فارسیزبان و متعلق به یک سنی مذهب است و مخالف جمهوری اسلامی ایران، پول میداده است. عربستانسعودی به این شبکه تلویزیونی ماهیانه پول میداده تا یک نماینده به این شبکه بفرستد و پاسخ انتقادات رسانههای ایرانی علیه دولت سعودی را بدهد. سفیر عربستانسعودی در سنگال پیشنهاد افزایش بودجه از ۴هزار به ١٠هزار دلار در سال را به روزنامه «لو سولیل» و کمک به بنیاد رسانهای «والفجر» داده تا در عوض اینها به موضوعات مرتبط با عربستانسعودی و فعالیتهای سفارت این کشور بپردازند.
گاهی اوقات هم خود این رسانهها از سعودیها درخواست پول میکردند. مثل کاری که رئیس مرکز رسانه «اسپوگمای» افغانستان در سال ٢٠٠٩ انجام داد. او این کار را به منظور ایجاد یک وبسایت خبری، یک مجله و یک شبکه تلویزیونی به منظور مقابله با شبکههای افغان انجام داد.
واکنش به انتقادها
روش دیگری که دولت عربستان از آن استفاده میکرده، مقابله به صورت حمله یا تحریم در واکنش به گزارشهای رسانهای بوده است. این اتفاق برای روزنامه «فایننشیال تایمز» لندن افتاد. این روزنامه مجبور شد در اثر فشارهای عربستان خبرنگار خود را به علت انتشار «دروغهایی» درباره عربستان اخراج کند و دفتر ریاض را ببندد. مقامات سعودی همچنین تهدید کردند که اگر این روزنامه عذرخواهی نکند و متعهد نشود به صورتی «بیطرفانه» در مورد عربستان مطلب منتشر کند، پروسههای قانونی علیه آنها را به جریان میاندازند.
سفیر عربستان در بیروت از روزنامه لبنانی «السفیر» خواسته بود در مورد تغییر سیاستهایش و نوشتن گزارشی در مورد اسامه بن لادن و وهابیت که از نگاه سعودیها پر از «استدلالهای عجیب و اطلاعات غلط» بوده، توضیح دهد.
سفارت عربستان در برلین از طریق سفارت اسراییل، وزارت امور خارجه آلمان را در مورد کمپین شایعات رسانهای علیه کشورهای عرب ازجمله عربستان سعودی آگاه میکند. سفیر عربستان در آلمان پیشنهاد کرده بود که از روزنامهنگاران و نویسندگان باتجربه آلمانی استفاده شود تا هر ۶ ماه یکبار مقالهای در مورد عربستانسعودی بنویسند و کتابهایی را در حوزههای فرهنگی ترجمه کنند. به این واسطه نیز آنها به ۵ روزنامهنگار، ماهیانه دستکم ٧۵٠٠ یورو دستمزد پرداخت میکردند.
در آفریقای جنوبی نیز سفیر عربستان در سال ٢٠٠٩ به یک دانشگاه و یک روزنامهنگار پیشنهاد کرده بود که حدود ١٠هزار دلار پرداخت کند و در ازای آن او در نقد مقالات منتشرشده در اواخر سال ٢٠٠٨ در یک روزنامه که در مورد ریشههای افراطگرایی اسلامی مدرن بود، گزارشی بنویسد.
ویکیلیکس اسناد همه این ارتباطها را از طریق نامههای وزارت امور خارجه و ایمیلها و گزارشات وزارت کشور عربستان و سرویسهای اطلاعاتی به دست آورده است.
برچسبویکی لیکس
مطلب پیشنهادی
ریشه و داستان ضرب المثل «نون به هم قرض میدن»
سایت بدون – ضربالمثل «نون به هم قرض میدن» یکی از اصطلاحات رایج در زبان …