چالش یا چاله/آیا بازگشت پرویزپرستویی به ژانر کمدی موفقیت آمیز بود؟

سایت بدون -پرویز پرستویی با یک فیلم کمدی دیگر به پرده نقره ای سینما باز گشته است ، فیلمی که از همان اسمش یعنی «لس آنجلس-تهران » معلوم است که برای فروختن آمده است و هدفش جز جذب مخاطب نیست ، فیلمی که چیدمان بازیگرانش هم این مساله را تایید می کند ،مجموعه از ستاره ها که بتواند مخاطب را به سینما بکشاند اما خب در میان آن نام ها باز هم نام پرویز پرستویی از همه بیشتر جلب نظر می کند، آن هم با آن عکسی که جلب نظر می کند …پرویز پرستویی را با نقش های متفاوتی به خاطر سپرده ایم ، او در نقش های بسیاری خودش را با چالش مواجه کرده است و از آن ها موفق بیرون آمده ، فقط صحبت از نقش های جدی مثل حاج کاظم نیست ، اگر به کارنامه پرویز پرستویی نگاهی دقیق بیاندازیم ، نقش های کمدی یا نقش های بیابینی معلق بین کمدی و جدی کم نمی بینیم ، نقش هایی مثل رضا مارمولک در فیلم مارمولک یا نقش جواد در فیلم آدم برفی و البته نقش صادق مشکینی در فیلم «لیلی با من است » …پرویز پرستویی اما در مقابل در کارنامه هنری اش ، کمدی های نه چندان ماندگاری هم داشته ، کخ هر چند در زمان خودشان در گیشه موفق بودند اما امروز کمتر پیش می آید از آن ها یاد شود.

پرویز پرستویی در مصاحبه ای گفته است که بازیگر است و دوست دارم کار متفاوتی انجام بدهد و قرار نیست یک فیلم سینمایی نظر همه را به خود جلب کند و همه با آن موافق باشند، این حرف ها همه درست است و می تواند در جای خود بسیار مورد توجه قرار بگیرد اما خب این که می توان این را به فیلم آخرش هم ارتباط داد ، موضوع جداگانه ای است ،  فیلمی که بازگشت پرستویی به سینمای کمدی است. فیلمی که لزوما به نتیجه درخشانی منجر نشده و پاسخ مثبتی به توقع و انتظارتان نمی‌دهد. گرچه تلاش پرستویی برای بازی در نقش یک ایرانی سال‌ها تحت تعقیب به نام بهروز آمریکایی و ایجاد لحظات شاد و مفرح برجسته است، اما ضرباتی که از متن و موقعیت‌های خام می‌خورد، این سعی را به بار نمی‌نشاند تا آن جا که برای نمک ، مجبورشده اند که کمی چاشنی حرکات موزون هم اضافه کنند، پرستویی در همه کمدی هایی که توانایی بازی در نقش های این چنین به نمایش گذاشته ، از فرمول کمدی های موجود فاصله داشت و روابط علت و معلولی محکمی در آن به چشم می خورد ،در سینمای کمدی ما در این مدل قصه و درام را به کنار می گذارند و لحظه ها را خنده دار می کنند، آن هم با شوخی های درجه چند و تکراری ، فیلم «لس آنجلس تهران » هم از همین فرمول پیروی می کند ، آیا انتخاب نام بهروز آمریکایی که یادآور یک هنر پیشه و یک فیلم در دوران فیلمفارسی است ؛ می تواند یک  انتخاب ماندگار برای  بازیگر مورد علاقه یک نسل از سینما باشد ؟ جواب ما این است که خیر این نقش هیچ چالشی برای استاد نبود ، نبود و نبود