سایت بدون – لیونل مسی دو هفته پیش میهمانی کوچکی گرفت و بازیکنان بارسلونا در آن آواز قهرمانی سر دادند. بعد از سه بازی همه چیز به هم ریخت. در داغترین روزهای کورس قهرمانی لالیگا بارسلونا سه بار فرصت داشت به صدر برود و هر سه را خراب کرد. بازی شنبه در زمین تیم سقوط کرده ایبار، شروع تابستان پرابهام کاتالانها را رقم میزند اما کار بارسلونا چطور به اینجا کشیده شد.
دریغ از مهاجم گلزن
خیلیها باور دارند یوردی کرویف اگر در پایان فصل به عنوان مدیر ورزشی بارسلونا انتخاب نشود، در پایان سال به این سمت خواهد رسید. او در ستون خود در روزنامه اسپورت نوشت: «لیونل مسی کنار خودش بازیکنی نداشت که بتواند ۲۰ گل در این فصل بزند.» همان روزی که لوییس سوارس تعداد گلهای خود برای اتلتیکو مادرید را به این عدد رساند و باعث شد تیمش شانس اول قهرمانی در هفته آخر باشد، بازیکنان بارسا یکی بعد از دیگری فرصت خراب کردند تا در نهایت به سلتاویگو ببازند و از کورس قهرمانی خارج شوند.اینکه بارسلونا آمار گلزنی خوبی در این فصل دارد به خاطر ۳۰ گلی است که کاپیتان و فوقستاره آرژانتینیاش زده اما در بازیهای تعیینکننده آخر فصل وقتی گرانادا، اتلتیکومادرید و لوانته بازی دفاعی را در دستور کار قرار دادند و بارسلونا را مجبور به بازی در کنارهها کردند، بارسلونا به کسی مثل سوارس نیاز داشت که یک سانتر را به هدف برساند. احتمالاً سرخیو آگوئرو در تابستان میآید و اگرچه او مشکلات بارسلونا در اروپا را حل نمیکند اما میتواند گلهای مهمی در لیگ بزند اگر مصدومیت اجازه دهد. برای این فصل خیلی دیر شده، آنها هرگز نباید به سوارس اجازه رفتن میدادند.
پاهای پدری
این بازیکن ۱۸ روشنترین نقطه تمام فصل بارسلونا بود اما او در اولین فصل حرفهای خود در دسته اول ۵۲ بازی انجام داد. انتظار اینکه بار کل تیم را به دوش بکشد، زیاد است. در بازی این هفته بین دو نیمه جای خود را به ریکی پویگ داد که شاید باید بیشتر مورد استفاده قرار میگرفت تا پدری بیشتر استراحت کند.رونالد کومان علاقهای به سیستم چرخشی در خط میانی نداشت چون احساس میکرد پدری، فرانکی دیونگ و سرخیو بوسکتس با فاصله بهترین ترکیب ممکن برایش است و شاید حق داشت. ایلایکس موریبا کمی نقش داشت اما خرید میرالم پیانیچ به کار نیامد و بارسلونا عمق لازم را نداشت. زمان پپ گواردیولا خط میانی پرستاره بود اما حالا کار به جایی میرسد که مسی باید به عقب برگردد و تیم را راه بیندازد که باعث میشد از دروازه حریف دورتر شود.
اشتباهات دفاعی
اشتباهات احمقانه، فصل بارسلونا را ویران کرد، کومان فکر میکرد با سیستم ۲-۳-۵ میتواند منافذ را ببندد اما ترک عادت موجب مرض است. مقابل گرانادا، ابتدا داروین ماچیس و سپس خورخه مولینا خیلی راحت در ضدحمله دروازه بارسلونا را باز کردند. مدافعان جوان، سرجینیو دست و اسکار مینگسا خیلی وقتها خامی کردند اما بازیکنان باتجربهای مثل کلمان لنگله هم اشتباهاتی تأثیرگذار داشتند. جرارد پیکه زیر تیغ جراحی نرفت تا زودتر برگردد اما حتی او هم نتوانست به دفاع آشفته بارسلونا سامان بدهد تا تیمش را در کورس رقابت با حریفان مادریدی نگه دارد.
احتیاط کاری کومان
در نیمه اول تساوی بدون گل با اتلتیکومادرید، بوسکتس مصدوم شد اما
مربی هلندی به جای اینکه با شجاعت، عثمان دمبله را به زمین بفرستد، یک هافبک دیگر را فرستاد. سیستم ۲-۳-۵ که به او کمک کرد اشتباهات دفاعی را کم کند، طراوت بارسلونا را گرفت. البته با خوردی آلبا از چپ و دست از راست بیشتر ۳-۴-۳ بود اما غالباً بال-مدافعان به عقب رانده میشدند و بازی تیم عرض لازم را نداشت. دمبله هم هیچ وقت یک بال-مدافع کارآمد نبود. مربیهای بارسلونا باید شجاع باشند. بارسلونا بخصوص در این هفتههای پایانی اسیر احتیاط شد.
تردیدهای زیاد و خودباوری کم
تیمهای مادریدی آن فوتبال جذابی که گاهی بارسلونا بازی کرد، ارائه نکردند و به تعداد بارسلونا گل نزدند اما آنها ذهنیت پیروزی طلب و روحیهای قوی داشتند که بارسلونا از آن بهره زیادی نداشت. به نظر میرسد بارساییها به جای خودباوری، تردید دارند. آینده کومان کاملاً مبهم است و اگرچه آشکار شده مسی میخواهد بماند اما هیچ خبر دلگرم کنندهای در اواخر فصل منتشر نشد.
آیا فرقی میکرد اگر تکلیف ماندن یا رفتن کومان و مسی مشخص میشد؟ شاید نه اما بلاتکلیفی این حس را تقویت کرد که این فصل، فصل گذار است در حالی که به راحتی میتوانست فصلی با دو قهرمانی باشد.
پیت جنسن
منبع: دیلی میل