نویسنده:مارک آگدن
سایت بدون – اد وودوارد مدیر اجرایی منچستریونایتد شاید با مبالغه حرف بزند اما آخرین اظهارات او درباره چشمانداز مالی که نه تنها باشگاهش – که یکی از بزرگترینها در جهان است – بلکه همه فوتبال با آن مواجه میشود، باید به شدت جدی گرفته شود و مورد بررسی قرار گیرد بخصوص حالا که قرار است بعد از شیوع ویروس کرونا دوباره فوتبال از سر گرفته شود.
وودوارد در یک ویدئوکنفرانس با سرمایهگذاران منچستریونایتد گفت: «ما چالشهای زیادی در پیش داریم، یعنی همه فوتبال دارد و باید گفت تا مدتی نمیشود به فوتبال عنوان تجارت را اطلاق کرد.»
فوتبال شاید نخستین گامهای محتاطانه را در بازگشت به اروپا بر میدارد، انگلیس، اسپانیا و ایتالیا تلاش میکنند از آلمان تبعیت کنند و از یکی دو هفته دیگر کار خود را شروع کنند اما نباید تصور کرد بازگشت فوتبال به زمین نشانه این است که این ورزش دوباره روی پای خود ایستاده است. دوران سختی در پیش است.
به عنوان مثال، تعدادی از باشگاهها در لیگهای پایینتر انگلیس فکر میکنند شاید بهتر باشد ۱۲ ماه دیگر بازی نکنند تا بتوانند به حیات ادامه دهند چون قرنطینه و بازی نکردن بهتر از آن است که مجبور باشی دستمزد بازیکنان را بپردازی بدون آنکه راههای کسب درآمد برایت باز باشد. در اسپانیا، حتی بارسلونا که لیست دستمزدش ۶۸۰ میلیون دلار است، هشدار داده شاید مجبور شود به قراردادهای قرضی رو بیاورد چون پول کافی برای خریدن بازیکنان جدید موجود نیست.
در ایتالیا، یوونتوس محدودیت دستمزد ۱۰ میلیون دلاری برای خریدهای جدید اعمال میکند در حالی که در آلمان، مدیر اجرایی بایرنمونیخ، کارل هاینتس رومنیگه گفته هر کسی باید مراقب وضعیت مالی خودش باشد. حالا که دریای پول به خاطر کووید ۱۹ رو به خشکی است، منچستریونایتد هم سرمای این بوران را حس میکند و حالا تصور کنید بر سر تیمهای ضعیفتر از نظر مالی چه میآید.
در حسابرسی سه ماهه باشگاه از ۱۱ دی تا ۱۱ فروردین، یونایتد اعلام کرد بدهی باشگاه در یک بازه زمانی ۱۲ ماهه از ۴/۱۲۷ میلیون پوند به ۱/۴۲۹ میلیون پوند افزایش یافته. همچنین به سرمایهگذاران اطلاع داده شده باید حدود ۲۰ میلیون پوند هم به دارندگان حق پخش تلویزیونی بازپس داده شود تنها به دلیل مسابقاتی که در اواخر اسفند و اوایل فروردین برگزار نشد.
آمار نگرانکنندهتری هم ارائه شد. از درآمد سه میلیون پوندی روز مسابقه در اولدترافورد در ماههای پیش رو خبری نخواهد بود چون بازیها بدون تماشاگر برگزار میشود ضمن اینکه یونایتد باید در «کنترل و بازبینی هزینهها» برنامهریزی کند. با وجود بدهیشان که باید در دو بخش در سالهای ۲۰۲۷ و ۲۰۲۹ پرداخت کنند و لیست دستمزدشان که در آخرین حسابرسیها ۴۰۶ میلیون دلار بوده، یونایتد در وضعیت خیلی بهتری نسبت به بیشتر رقبا قرار دارد چون آنها ۹۰ میلیون پوند در بانک دارند اما با توجه به اینکه سرویس سلامت همگانی انگلیس به لیگ برتر هشدار داده سناریوی فاصلهگذاری اجتماعی و مقررات بهداشتی احتمالاً در شش تا دوازده ماه آینده باید رعایت شود، حتی یونایتد هم خطر را احساس کرده.
وقتی یونایتد گزارش بعدی حسابرسی سه ماهه خود مربوط به ۱۲ فروردین تا ۱۱ تیر را اعلام کند، تقریباً همه ارقام در وضعیت قرمز خواهد بود. درآمد به حدود صفر میرسد اما بازیکنان به طور کامل دستمزد خود را دریافت میکنند. با این وجود ریچارد آرنولد مدیر باشگاه مقتدرانه حرف میزند: «این باشگاه دو جنگ جهانی، یک دوران رکود، یک ورشکستگی و یک شیوع دیگر را پشت سر گذاشته و مقاومت بخشی از DNA باشگاه شده است.»
چنین کلماتی فقط به برجستگی مشکلاتی که همه باشگاهها با آن مواجه هستند، کمک میکند. دیگران البته به اندازه یونایتد خوششانس نیستند. درآمد حضور تماشاگران تا ماهها وجود ندارد، درآمدهای تجاری کاهش پیدا میکند و راههای دیگر تجارت و انتقال بازیکن نیز به شدت تحت تأثیر قرار میگیرد. باشگاههای بزرگتر حتی از تورهای تابستانی پولساز مثل جام قهرمانان بینالمللی نیز محروم میشوند.
تا وقتی که برای کووید ۱۹ واکسنی کشف نشود، فوتبال شاید مجبور شود با پول تلویزیونی بسازد اما این به تنهایی جوابگوی دستمزد باشگاهها هم نیست حتی امثال یونایتد و بارسلونا هم باید به کاهش همهجانبه هزینهها فکر کنند.
در نهایت، حق با وودوارد است. فوتبال در ماههای آینده با چالشهای بزرگی مواجه میشود.
منبع: ESPN