
سایت بدون – پژوهشگران بهتازگی از کشف احتمالی گروهی از «مینیماه»ها (minimoons) در نزدیکی زمین خبر دادهاند. این اجرام کوچک آسمانی، که احتمال میرود قطعات جداشدهای از ماه باشند، شاید سالهاست بهصورت نامرئی در اطراف زمین در حال چرخشاند.
در رأس این پژوهش تدی کارتا، دانشمند سیارهای در رصدخانه لاول، قرار دارد. یافتهها در Astrophysical Journal Letters منتشر شده و نشان میدهند کشف جرم آسمانی جدیدی به نام ۲۰۲۴ PT5 میتواند بخشی از جمعیتی بزرگتر از این مینیماهها باشد.
دومین مینیماه شناختهشده: نشانهای از یک جمعیت پنهان
تا پیش از این، تنها یک جرم از این نوع، یعنی Kamo’oalewa در سال ۲۰۲۱ شناسایی شده بود. اما حالا ۲۰۲۴ PT5، دومین موردی است که ترکیب شیمیایی آن با نمونههایی از خاک ماه که در ماموریتهای آپولو به زمین آورده شدهاند، مطابقت دارد. این موضوع احتمال منشأ قمری این جرم را افزایش میدهد.
کارتا میگوید:
«اگر فقط یک مورد میداشتیم، جالب بود ولی شاید یک استثنا محسوب میشد. اما حالا که دو مورد داریم، با اطمینان بیشتری میتوان گفت که با یک جمعیت واقعی روبهرو هستیم.»
چرا این کشف مهم است؟
مینیماهها فقط اجرامی جذاب در آسمان نیستند؛ آنها میتوانند سرنخهایی از تاریخچه برخوردهای کیهانی با ماه و تحولات زمینشناسی آن در اختیار دانشمندان قرار دهند. بررسی ترکیب این اجرام میتواند به شناسایی گودالهای برخوردی خاص روی سطح ماه کمک کند.
کارتا این پدیده را با کشف سرنخ جدید در یک صحنه جرم مقایسه میکند:
«مثل این است که بفهمیم شواهد جدیدی در صحنهی جرم وجود دارد که تا پیش از این اصلاً نمیدانستیم به آن دسترسی داریم.»
گامی تازه در شناخت سامانه زمین–ماه
این کشف دیدگاه دانشمندان را نسبت به رابطه زمین و ماه متحول کرده است. به گفته محققان، ممکن است ماه در گذشته بسیار پرتحرکتر از آنچه فکر میکردیم بوده باشد و قطعاتی از آن بر اثر برخوردهای کیهانی از سطح جدا شده و به مدار زمین راه یافتهاند.
مطالعه بیشتر این مینیماهها نهتنها به درک بهتر ساختار ماه کمک میکند، بلکه به ما نشان میدهد منظومه شمسیمان چه دینامیک پنهانی دارد.
آیا ما در آینده میتوانیم این مینیماهها را مطالعه یا حتی فرود روی آنها را تجربه کنیم؟
ممکن است این اجسام کوچک، سکوی بعدی برای اکتشافات فضایی و پژوهشهای قمری باشند.