سایت بدون – محمد ابوطریقه هم تیمی سابق صلاح در تیم ملی مصر میگوید او در لیورپول خوشحال نیست و میخواهد برود. ابوطریقه ۴۲ ساله گفت: «به صلاح تلفن زدم و از وضعیتش در لیورپول پرسیدم، ناراحت بود اما این ناراحتی هرگز روی عملکردش در زمین تأثیر نمیگذارد. او به من دلایل ناراحتیاش را گفت اما آنها راز هستند و نمیتوانم علنیشان کنم. یکی از آنها این بود که صلاح از کاپیتان نشدن مقابل میتی لند دلخور شده است.» صلاح این را در مصاحبه با آ. اس هم گفت. او انتظار داشت به عنوان باتجربهترین بازیکن تیم بازوبند را بگیرد اما در عوض ترنت الکساندر آرنولد ۲۲ساله کاپیتان شد.
یکی از موفقیتهای منچسترسیتی مدرن توانایی حفظ سرخیو آگوئرو، داوید سیلوا و ونسان کمپانی به مدت طولانی بود. این مثلث اگرچه مورد توجه تیمهای بزرگ اروپایی بودند، ماندند و در یک دهه موفقیت سیتی نقش مؤثری داشتند. لیورپول حالا وضعیت مشابهی در برابر محمد صلاح دارد. صلاح ۲۸ ساله یکی از بازیکنان طراز اول جهان است و میتوانیم با اطمینان بگوییم بهترین سالهای دوران حرفهای خود را سپری میکند. یک روز بعد از پیروزی لیورپول برابر تاتنهام، صلاح مصاحبهای با روزنامه آ. اس اسپانیا انجام داد که اوایل این هفته منتشر شد. از او درباره احتمال رفتنش به رئال مادرید یا بارسلونا سؤال شده بود که او پاسخ داد نمیداند در آینده چه اتفاقی میافتد و اینکه همه چیز دست لیورپول است. به قول بعضیها از آن جوابهایی که هیچ چیز گیرتان نمیآید اما عدهای هم به کلیت مصاحبه نگاه کرده و ابراز نگرانی کردهاند.
یک چیز درباره سابقه صلاح در لیورپول وجود دارد و اینکه او به ندرت مصاحبه میکند و رسانهها درباره عادت صلاح در رد درخواست مصاحبه با یک خنده طولانی و معنیدار شوخی میکنند. او سه سال و نیم است که از رم آمده و در این مدت تنها دو بار با رسانههای مکتوب حرف زده که هر دو بار بعد از دستاوردی بزرگ و در یک جمع بوده. او کاملاً اختیار دارد. تنها بازیکنی هم نیست که چنین رویهای را در پیش گرفته -اتفاقاً آگوئرو یکی دیگر است- و هیچ ورزشکاری به خاطر اینکه میخواهد حریم خصوصیاش حفظ شود، قابل انتقاد نیست. اما حالا صلاح تصمیم گرفته حرف بزند آن هم با رسانهای اسپانیایی که مشخصاً طرفدار رئال مادرید است. این یعنی صلاح و نمایندگانش به خوبی میدانستند که درباره آینده او سؤال میشود اما او مصاحبه کرد بنابراین میشود چیزهایی را حدس زد و بدون شک آدمهایی که در لیورپول تصمیمگیرنده هستند هم این را متوجه میشوند. سؤال متناسبتر حالا این است که آنها در قبال او چه میکنند؟ پول یک احتمال است. صلاح دو سال و نیم دیگر قرارداد دارد، لیورپول میتواند با او قرارداد جدید ببندد و هر چه شرایطش بهتر شود، او شایستگیاش را دارد اما شاید این کافی نباشد همانطور که برای ستارههای سابق تیم، لوییس سوارس، رحیم استرلینگ یا فیلیپه کوتینیو کافی نبود.
همه رفتند به این خاطر که احساس میکردند حرفهشان و منافع شخصیشان جای دیگر بهتر خواهد بود و در یک مقطع ممکن است صلاح هم چنین حسی داشته باشد. یک ادعای قوی این است که او همه چیز در لیورپول دارد. پول، مدال، شادی و شانس بیشتر بردن در تیمی که در حال پیشرفت است زیر نظر یک مربی که توانایی بالابردن سطح کیفی این بازیکن را دارد. اینها چیزهایی است که مثلث سیتی را برای ماندن متقاعد کرد وقتی تلفنهایی از اسپانیا و لندن به آنها میشد. اما گاهی کافی نیست. گاهی یک بازیکن فقط میخواهد جای دیگری زندگی و بازی کند و تجربه بازی در یک باشگاه باسابقه و هیجانانگیز را به دست آورد قبل از آنکه فرصت به پایان برسد.
اگر چنین اتفاقی درباره صلاح بیفتد و او تصمیم بگیرد برود، باید دو تا چیز را در ذهن داشته باشیم. اول اینکه این نشانه پایان لیورپول یورگن کلوپ نیست. تیم به اندازه کافی باپشتوانه و سازمان یافته است که به هیچ بازیکنی متکی نیست. دوم، نباید صلاح را سرزنش کنیم. او لیورپولی نیست و نباید انتظار وفاداری و تعلق ذهنی از او داشت. او یک بازیکن بینالمللی است که میتواند برای هر تیمی بازی کند، یکی از بهترینها. بنابراین اگر خواست برود نباید بپرسیم چرا و به خوبی بدرقهاش کنیم و از او تشکر کنیم. او برای ما فوقالعاده بوده است.
منبع: دیلی میل