اغلب برای تهیه الویه خانگی از سسهای کمچرب یا بدون تخممرغ، مایونز استفاده و این توصیه را به اطرافیانم میکنم، اما یکی از دوستانم به این نوع سسها هیچ اعتمادی ندارد و میگوید قوام و غلظت این سسها مشابه سسهای پرچرب بوده و محال است ترکیبی بتواند جایگزین چربی سس شود.
باید این واقعیت را بپذیریم با گذر زمان و پیشرفت صنایع غذایی یک سری از محصولاتی را که در گذشته تصور تولید آن وجود نداشت هم اکنون امکانپذیر شده است. به طور معمول سسهای مایونز از ترکیب روغن، زرده تخممرغ، سرکه، آبلیمو، مواد نگهدارنده و برخی چاشنیهای دیگر تهیه میشود.
جالب اینجاست که در سسهای کمچرب، آب جایگزین ۳۰ تا ۴۰ درصد روغن این سسها شده و برای جلوگیری از دو قسمتی شدن محصول از امولسی فایر استفاده میشود. امولسی فایرها به دو مایع همچون آب و روغن که در حالت عادی قابل اختلاط نیستند، قابلیت ترکیب شدن داده و آب و چربی را در کنار هم نگه میدارد. برای پایداری بهتر امولسی فایر بهخصوص در انواعی که تخممرغ از فرمولاسیون محصول حذف شده از سایر تقلید کنندههای چربی که بر پایه کربوهیدرات و پروتئین هستند، همچون نشاسته اصلاح شده، سلولز، صمغ خوراکی، ژلاتین، پکتین و سویا استفاده میشود و دلیل قوام و خامهای بودن سسهای رژیمی وجود چنین ترکیباتی است که در مقایسه با سسهای پرچرب میتوانند تقلیل
دهنده کالری محصول و در انواع بدون تخممرغ فاقد کلسترول باشند.
سسهای تهیه شده از ماست هم گزینه مناسب دیگری جهت دریافت کمتر کالری محسوب میشوند. در چنین سسهایی ۵۰ درصد محصول ماست کمچرب و نیم دیگر آن سس مایونز است که البته افراط در مصرف سسهای رژیمی هم میتواند تهدید کننده سلامت باشد.
با استفاده از محصولات رژیمی میتوانیم ریسک ابتلا به بیماریهای زمینهای و غیرواگیر -که گاهی تا آخر عمر سلامت ما را نشانه گرفته و کیفیت چند صباح عمرمان را تهدید میکند
کاهش دهیم.
مطلب پیشنهادی
چگونه کتاب صد سال تنهایی را بخوانید که سر در گم نشوید؟
سایت بدون – خواندن کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز، با وجود جذابیت …