بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
! آیا آرژانتین می‌تواند امشب در ارتفاع زیاد بولیوی، از عهده میزبان سرسختش برآید؟
تیم ویکری
سایت بدون – سزار فاریاس، سرمربی تیم ملی بولیوی می‌گوید «بازی در ارناندو سیلس (استادیوم شهر لاپاز) با بازی در شهرهای دیگر فرق دارد، خیلی هم فرق دارد». در حالی که بولیوی خودش را برای اولین بازی خانگی‌اش در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ آماده می‌کند، فاریاس مصمم است که تیمش از امتیاز خاص میزبانی در دژ کوهستانی که ۳ هزار و ۶۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌های آزاد قرار دارد، نهایت استفاده را ببرد، جایی که اکثر رقبا مخصوصاً آنهایی که خودشان را برای بازی در چنین ارتفاعی و مشکل اصلی آن یعنی کاهش اکسیژن آماده نکرده باشند، به دردسر می‌اندازد. مهم‌ترین مشکل آنها هم کم آوردن نفس و به تبع آن ناکامی در انجام بازی همیشگی خودشان است. فاریاس می‌گوید: «باید از گوش کردن به انتقاداتی که از ما به خاطر بهره‌مندی از چنین شرایطی می‌شود، پرهیز کنیم. بگذارید هر کسی هر چه می‌خواهد بگوید. بگذارید بگویند که ما چرک هستیم چون مهم نیست. ما می‌خواهیم در ارتفاع، جگر حریفان را بخوریم.» آرژانتین اولین حریفی است که بولیویایی‌ها جگرش را نشانه گرفته‌‌اند. بولیوی روز جمعه هفته پیش در خاک برزیل اولین بازی‌اش در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ را با باخت ۵ بر صفر پشت سر گذاشت اما فاریاس می‌تواند با بالا انداختن شانه از کنار این باخت بگذرد چون او تعدادی از بهترین بازیکنان خود را در لاپاز نگه داشت تا برای میزبانی از آرژانتین آماده بمانند. امیدهای بولیوی برای رسیدن به جام جهانی ۲۰۲۲، تقریباً وابسته به این است که از بازی‌های خانگی‌اش حداکثر امتیاز را بگیرد اما آیا آرژانتین می‌تواند اولین ضربه را به امیدهای فاریاس و شاگردانش بزند؟ آلبی‌سلسته کاری متفاوت انجام می‌دهد. تمرینات عادی آرژانتینی‌ها در ارتفاع بسیار بالای لاپاز، بالا رفتن از یک کوه در کمترین فاصله ممکن به بازی بوده است، در شب قبل از برگزار بازی. آرژانتینی‌ها اما روز یکشنبه به لاپاز سفر و دو شبی را هم آنجا سپری کردند. از منظر پزشکی، انجام چنین کاری شاید عاقلانه نباشد چون تصور می‌شد که بیشترین تأثیر شرایط جوی لاپاز روی وضعیت جسمی افراد ظرف دو تا سه روز بعد از ورود آنها به این شهر مشخص شود. از منظر فنی و روانشناسی اما شاید سفر زودهنگام آرژانتینی‌ها به این شهر نتایج مثبت به همراه بیاورد. تمرین کردن در ارتفاع به بازیکنان کمک می‌کند که درک کنند برای بازی در لاپاز چه کارهایی از دست‌شان برمی‌آید و چه کارهایی برنمی‌آید و اینکه چگونه لازم است بازی‌شان را مطابق شرایط آب‌و‌هوایی کشور میزبان تغییر دهند اما آیا آرژانتین کار درستی کرده است؟ همه چیز امشب مشخص خواهد شد. جواب هرچه باشد، در این بازی خیلی مشخص نخواهد شد که لیونل مسی و یارانش چقدر در مسیر رسیدن به قطر پیشرفت کرده‌اند. این بازی بیشتر از آنکه دلیلی برای آمادگی آرژانتینی‌ها برای رقابت در پایان سال ۲۰۲۲ باشد، محکی برای سنجش آمادگی آنها برای بازی در لاپاز است. همانگونه که فاریاس هم اشاره کرد، بازی در ارناندو سیلس یک بازی خاص و متفاوت از سایر بازی‌هاست. در قیاس با ۴ بازی دیگری که امشب در دور دوم مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ در آمریکای جنوبی برگزار خواهند شد، قطعاً مصاف آرژانتین و بولیوی نکات جذاب‌تری خواهد داشت، حتی بیشتر از دیگر بازی که در ارتفاع برگزار می‌شود یعنی بازی خانگی اکوادور مقابل اروگوئه. اکوادور به دنبال گرفتن حداکثر امتیازات از میهمانش در کویتو است. شکی نیست که بازی در ارتفاع ۲ هزار و ۸۰۰ متری از سطح آب‌های آزاد، می‌تواند تعادل بازی را برهم بزند اما باز هم شرایط بازی در کویتو نسبت به لاپاز بهتر است و اروگوئه کار آسان‌تری نسبت به آرژانتین دارد اگرچه این بازی هم برای لوئیس سوارس و یارانش یک محک جدی است. غیبت موقت بازیکن جدید منچستریونایتد، ادینسون کاوانی در ترکیب اروگوئه، این تیم را از یک مهاجم کارکشته محروم می‌کند اگرچه نبود او باعث می‌شود که این تیم دیگر ملزم به استفاده از سیستم ۲-۴-۴ نباشد. حالا که لوئیس سوارس تک مهاجم تیم است، برای بال تیم برایان رودریگس و یک بازیساز فضای کافی به وجود می‌آید تا آزادانه‌تر حرکت کنند اگرچه هافبک هجومی تیم جورجیان دآراسکائتا هم مصدوم است و بازی را از دست می‌دهد. این همچنین می‌تواند بدان معنا باشد که اروگوئه با یک خط میانی پرتعداد به مصاف اکوادور برود؛ قسمتی از میدان که نقطه قوت این تیم است. در پیروزی خانگی سختی که اروگوئه‌ای‌ها پنجشنبه شب با نتیجه ۲ بر یک مقابل شیلی کسب کردند، در غیاب خوسه ماریا خیمنس، سرمربی تیم اسکار تابارس انتخابی نه چندان منطقی انجام داد و سباستین کواتس را در کنار دیه‌گو گودین در مرکز خط دفاعی تیم ملی اروگوئه قرار داد. این دو نفر بسیار آهسته بودند و به همین دلیل هم اروگوئه خیلی مجبور به عقب‌نشینی شد. اکنون جالب خواهد شد ببینیم که آیا اکوادور با سرمربی جدیدش گوستاوو آلفارو آنقدر خط آتش قدرتمندی دارد که از ضعف موجود در قلب خط دفاعی حریف استفاده کند یا نه. یک مربی جدید دیگر، خوسه پسیرو در ونزوئلا است که مترصد جبران باخت ۳ بر صفر جمعه شب تیمش در خانه کلمبیا است. در آن بازی پسیرو در انتخاب مهره‌ها و سیستم بازی تیمش اشتباه کرد. استفاده ونزوئلا از سیستم ۱-۳-۲-۴، فضاهای خالی زیادی را بین بازیکنان این تیم ایجاد کرد و پسیرو برای مصاف با پاراگوئه باید سیستم متعادل‌تری برای تیمش پیدا کند. حریف آنها، تنها تیمی بود که در دور نخست مسابقات در یک بازی خانگی امتیاز از دست داد و ادواردو بریتزو هنوز نتوانسته ثابت کند که برای پاراگوئه مربی شایسته‌ای هست یا نه. اما هر چقدر که ونزوئلا ضعیف بود، کلمبیا در بازی اولش قوی نشان داد. کارلوس کی‌روش سرمربی کلمبیایی‌ها تا الان از برنامه‌هایش در این تیم نتیجه گرفته است. یکی از حرکات جالب او استفاده دو منظوره از خوان کوادرادو به عنوان هافبک میانی در فاز دفاع و بال راست به هنگام حمله است. به این ترتیب خامس رودریگس می‌تواند از کناره‌ها پیشروی کند، دقیقاً همان کاری که از ابتدای فصل با اورتون انجام داده و با آن خوب هم نتیجه گرفته است. انتخاب بزرگ کی‌روش اما برای نوک خط حمله تیم بوده که رادامل فالکائوی سرشناس را کنار گذاشته و به جای او دوان زاپاتا را در ترکیب قرار داده است. این برنامه روز جمعه مقابل ونزوئلا جواب داد اما اینکه در خانه شیلی زخم‌خورده از باخت بازی اولش جواب خواهد داد یا نه مشخص نیست. و اما برزیل؛ برد ۵ بر صفر شاگردان تیته مقابل بولیوی در دور نخست بازی‌ها، قویترین پاسخ آنها از زمان باخت‌شان به بلژیک در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۸ بود. در این بازی دانیلو نقش محافظه‌کارانه را در سمت راست خط دفاعی ایفا می‌کرد در حالی که رنان لودی هم در سمت دیگر خط دفاعی، آزادی عمل بیشتری برای شرکت در حملات داشت و این به نیمار اجازه می‌داد که از کناره‌ها فاصله بگیرد و به مرکز متمایل شود. در همین حال داگلاس لوئیز به عنوان یک هافبک دفاعی اضافه وارد شد تا در کنار کاسیمیرو قرار بگیرد. روبرتو فیرمینو هم نشان داد می‌تواند نقش مهاجم نوک را به خوبی برای سلسائو ایفا کند و برخلاف همیشه که برای گرفتن توپ عقب برمی‌گردد، مقابل بولیوی جلو ماند تا فیلیپه کوتینیو در آن قسمت از میدان کار خودش را انجام دهد. تاکتیک‌های تیته در آن بازی جواب داد اما نباید فراموش کرد که بولیوی هم به طرز مضحکی ضعیف بود. داستان بازی مقابل پرو در لیما اما فرق دارد و قطعاً سخت‌تر خواهد بود بخصوص که روحیه این تیم بعد از گرفتن یک امتیاز از پاراگوئه در بازی خارج از خانه بالاست. پرو در هفته نخست تنها تیمی بود که خارج از خانه نباخت. منبع:
