بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -سیارات به دور ستاره‌ها می‌چرخند و قمرها به دور سیارات؛ پس طبیعی است که بپرسیم آیا قمرهای کوچک تر هم می‌توانند به دور قمرهای بزرگ تر بچرخند؟ به نظر میرسد چیز عجیب و دور از ذهنی نباشد که یک قمر مثل ماهِ سیارهِ خودمان، برای خودش یک قمر کوچک یا به اصطلاح «زیرماه» داشته‌باشد که دورش بچرخد اما سوال این‌جاست اگر چنین چیزی خیلی عادی است چرا تا به حال حتی یک زیرماه در منظومه شمسی خودمان دیده نشده‌است. دانشمندان به فکر افتادند بنشینند و حساب کنند تا بفهمند قمرها باید چه شرایطی داشته‌باشند تا بتوانند یک ماه برای خودشان پیدا کنند؛ آن‌ها متوجه شدند قمرهایی با اندازه ۱۰۰۰ کیلومتر و بیشتر می‌توانند تکهسنگهای حدود ۱۰ کیلومتری را در دام جاذبه خودشان گرفتار کنند و با این روش برای خودشان یک زیرقمر دست‌وپا کنند البته یکی دیگر از شرطهای داشتن زیرقمر برای قمرها این است که یک مدار نسبتا بزرگ به دور سیاره‌شان داشته‌باشند تا دچار برخورد نشوند و زیرقمر جذب گرانش سیاره اصلی نشود. مثلا یک جرم آسمانی مثل یک سیارک یا یک دنباله‌دار باید به اندازه کافی نزدیک به قمر اصلی باشد تا بتواند در گرانش آن گیر بیفتد اما نه آن‌قدر نزدیک که تحت تاثیر نیروی جاذبه آن قرار گیرد و به سطح قمر سقوط کند. جالب این‌جاست که از بین ۱۷۰ قمری که اطراف سیارههای منظومه شمسی می‌چرخند فقط ۴ قمر وجود دارد که این شرایط را دارند و می‌توانند زیرقمر داشته‌باشند اما تا به حال هیچ ماه کوچکی اطرافشان دیده نشده‌است! «کالیستو» قمر مشتری، تیتوس و لاپتوس قمرهای زحل و ماه خودمان قمرهایی هستند که تمام شرایط بالا را دارند.
