نیمار میتواند فصل بعد نقش پررنگتری هم داشته باشد، چرا که مسی و دیماریا پیرتر میشوند و کیلیان امباپه هم احتمالاً در تابستان میرود اما چطور میتوان به بازیکنی اتکا کرد که هنوز در یک فصل لیگ فرانسه بیش از ۲۰ بازی انجام نداده؟
اریک دوین
سایت بدون – پاریسنژرمن در حالی به خانه سناتین رفت که حس خوبی داشت. پاریسیها به منچستر سیتی باخته بودند اما تیم میزبان با بحران مصدومیت روبهرو بود و در تابستان هم خریدهای خاصی انجام نداده بود. سرخیو راموس سرانجام برای پیاسجی به میدان رفت و حتی با وجود غیبت مارکو وراتی، پیاسجی ضرباهنگ خوبی داشت.
لیونل مسی سه پاس گل داد و کمک کرد تیمش با نتیجه سه بر یک مقابل رقیب دهنفره پیروز شود. حالا موریسیو پوچتینو میتوانست به این فکر کند که ترکیبهای متفاوتی را بیازماید؛ تا اینکه نیمار که در میدان عملاً نقش تماشاگر را داشت، در فاصله دو دقیقه مانده به پایان بازی، به دلیل مصدومیت مچ پا، زمین را ترک کرد. بعید است که او تا انتهای سال جاری میلادی بازی کند. مصدومیت او به اندازه شکستگی استخوان کف پا که دو فصل اول حضورش در پاریس را ویران کرد، جدی نیست. او همچنین در فصل گذشته به دلیل مشکلات عضلانی، تنها ۱۸ بار در لیگ به میدان رفت. با این حال، این ضربهای به تیم پوچتینو میزند.
اما آیا این ضربه جدی است؟ تردیدی در استعداد نیمار و آمار او، بهویژه در لیگ داخلی نیست. او از زمانی که به پاریس رفته، در لیگ فرانسه تقریباً در هر ۷۰ دقیقه روی یک گل تأثیر مستقیم داشته است اما آیا حالا زمان آن نرسیده که جایگاه او به عنوان بازیکن ثابت ارزیابی مجدد شود؟
قرارداد او تا سال ۲۰۲۵ است و او تا آن هنگام ۳۳ ساله میشود. دستمزد او هم بالاست و به این ترتیب عملاً هیچ تیمی به سراغ خریدش نمیآید. او میتواند در فصل بعد نقش پررنگتری هم داشته باشد، چرا که مسی و آنخل دیماریا هم پیرتر میشوند و کیلیان امباپه هم احتمالاً در تابستان جدا خواهد شد اما چطور میتوان به بازیکنی اتکا کرد که هنوز در یک فصل لیگ یک فرانسه بیش از ۲۰ بازی انجام نداده است؟
نیمار را میتوان با وراتی مقایسه کرد. او هم زیاد کارت میگیرد و هم مصدومیتهای عضلانی پرشماری دارد اما تردیدی نیست که او توانایی فنی و تعهد بالایی دارد. وراتی وقتی آماده باشد، در سیستمهای مختلف و در کنار بازیکنان گوناگون، خوب کار میکند.
اما نیمار اینگونه نیست. او میتواند در پست شماره ۱۰ بازی کند ولی وقتی مسی هست، استفاده از نیمار در این پست مضحک به نظر میرسد. او را میتوان در همان سمت چپ به کار گرفت. اگر تیم با سیستم ۳-۳-۴ بازی کند مشکلی نیست و ادریسا گیه یا آندر اررا، بهحدی تلاش میکنند که جای خالی او در دفاع را هم پوشش دهند اما در این صورت، جایی برای دیماریا نمیماند، چرا که مسی در سمت راست بازی خواهد کرد.البته پیاسجی با سیستم چهارمهاجمه ناآشنا نیست. حتی توماس توخل محافظهکار هم از ادینسون کاوانی یا مائورو ایکاردی در کنار امباپه استفاده میکرد و دیماریا و نیمار را در کنارهها به کار میگرفت اما در سیستم او، خوان برنات و توماس مونیه در پست مدافعان کناری بازی میکردند. مونیه منتقدان خود را دارد اما در دفاع مطمئنتر از اشرف حکیمی است، هرچند که این بازیکن مراکشی در حملات بسیار مؤثر است.
تفاوت برنات و نونو مندس در سمت چپ هم همین است. مندس و حکیمی بازیکنان ثابت هستند و پیاسجی نمیتواند با چهار مدافع و دو هافبک بازی کند. این چیزی است که در این فصل بارها مشخص شده است. وقتی نیمار نباشد، پیاسجی میتواند دیماریا را به سمت چپ ببرد، یا امباپه در سمت چپ باشد و ایکاردی در مرکز قرار بگیرد.
همه این گزینهها بهتر از زمانی هستند که پوچتینو از سیستم ۱-۳-۲-۴ استفاده میکند و در آن از امباپه، نیمار، دیماریا و مسی بهره میگیرد. ضمن آنکه راموس هم برگشته است و پاریسیها میتوانند با سه مدافع بازی کنند. آیا میتوان از سیستم ۳-۴-۳ استفاده کرد و حکیمی و مندس را جلوتر برد و مسی، امباپه و نیمار را در خط حمله داشت؟
روی کاغذ که جواب مثبت است اما حالا که ستاره برزیلی مصدوم شده، میتوان از این فرصت استفاده کرد و توازن را پیدا کرد. آیا پوچتینو که باشگاهش به دنبال فتح لیگ قهرمانان است، میتواند منتظر بازگشت نیمار بماند؟
پاسخ منفی است. اگر پوچتینو از سیستم ۳-۳-۴ استفاده کند، برخی بر این باورند که دیماریا باید از ترکیب دور بماند، نه نیمار اما دیماریا از وقتی که به آمادگی کامل برگشته، چنان بازی کرده که نیمار را زیر سایه خود ببرد. او قابلیت بازی در چند پست را دارد و در زمین هم بسیار تلاش میکند.نیمار با تکنیک نابش توجهها را جلب میکند اما پیاسجی باید به فکر فتح لیگ قهرمانان باشد.
آنها به چیزی بسیار فراتر از لحظات پراکنده درخشش نیمار نیاز دارند. اگر جای خالی تکنیک او در هفتههای آینده حس نشود، در اروپا هم بدون او مشکلی پیش نخواهد آمد.
منبع: گاردین