بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -مدت زمان زیادی از شکسته شدن رکورد فروش سینمای ایران توسط فیلم «هزارپا» نمی‌گذرد و این فیلم کمدی تا این لحظه در حدود ٣٧ میلیارد تومان در تهران و شهرستان‌ها فروش داشته است. رتبه دوم فهرست پرفروش‌ها را «نهنگ عنبر، سلکشن رویا» با فروشی نزدیک به ٢٢ میلیارد تومان از آن خود کرده و به ترتیب که پایین بیاییم با نام آثاری چون «آینه بغل»، «گشت٢»، «خوب،بد،جلف»، «فروشنده» و… مواجه می‌شویم. سال‌ها روزنامه نگاری اقدام به تهیه گزارشی در خصوص پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمایی بعد از انقلاب کرد، با این تفاوت که در کنار پرفروشی، «پرمخاطبی» نیز در تهیه این فهرست مد نظر قرار گرفت. در آن گزارش با لحاظ کردن قیمت بلیت سینما در ادوار مختلف، نتیجه حاصله حاکی از این بود که فیلم «کلاه قرمزی و پسرخاله» با وجود فروش ١٧٢ میلیون تومانی در سال ١٣٧٣، با توجه به میانگین قیمت بلیت سینما در این سال یعنی ۵٠ تومان، مخاطبی نزدیک به ٣ میلیون و ۵٠٠ هزار نفر را به سالن‌های سینما کشانده است. عددی باور نکردنی که اگر تعداد سینماها و جمعیت کشور در سال ٧٣ را در نظر بگیریم و با فروش و تعداد مخاطب «هزارپا» مقایسه کنیم، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران همچنان در بهترین حالت نزدیک به یک میلیون مخاطب از «کلاه قرمزی و پسرخاله» عقب‌تر است.
در جدول پرمخاطب‌ها، رتبه پرفروش‌ترین و ایضاً پرمخاطب‌ترین فیلم سال ١٣۶۴، به فیلم «عقاب‌ها» تعلق دارد که امروز یعنی ٢٩ مهرماه، سالروز تولد کارگردانش ساموئل خاچیکیان است که ٩۵ سال پیش در چنین روزی به دنیا آمد. «عقاب»ها در سال ۶۴، با بلیت ٨ تومانی ١۵ میلیون تومان فروش کرد که نشان از تعداد مخاطب یک میلیون و ٨٧۵ هزار نفری داشت. عددی که بسیاری از فیلم‌های میلیاردی این روزها به گرد پایش هم نمی‌رسند.
درست است که در فهرست «پرمخاطب‌ترین» فیلم‌های سینمای ایران رتبه نخست با فاصله بسیار در اختیار «کلاه قرمزی و پسرخاله» است، اما بسیاری از دست‌اندرکاران قدیمی سینما، از تهیه‌کننده‌ها گرفته تا پخش‌کننده‌ها و خصوصاً صاحبان سالن‌های سینما عقیده‌ای غیر از این دارند و این رتبه را فقط متعلق به فیلم «عقاب‌ها» می‌دانند! دلیل این افراد البته قابل توجه است؛ «عقاب‌ها» تنها با اکران نخست خود توانست رتبه‌ای درخور در فهرست پرمخاطب‌ها برای خود بیابد در حالی که این فیلم بر اساس شواهد بسیار، بارها طی سال‌های مختلف (خصوصاً نیمه دوم دهه ۶٠) اکران‌های دوباره، سه باره و به تعبیر درست کلمه چندباره را در تمامی شهرهای ایران پشت سر گذاشت و همچنان از اقبال مخاطبان نیز برخوردار بود. منتهی به خاطر رسمی نبودن این اکران‌ها هیچگاه آمار درستی از آن‌ها بدست نیامد تا «عقاب‌ها» برای همیشه جاودان شود.
