بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – خبری که «اوئست فرانس»، روزنامه مهم غرب فرانسه از علاقه نانت فرانسه به کاوه رضایی منتشر کرد، می‌تواند به معنی پایان بلاتکلیفی او باشد. مهاجم ایرانی پس از یک فصل قرضی در شارلروا مجبور شد به کلوب بروژ برگردد و با توجه به ترافیک خط حمله این تیم و سلیقه متفاوت سرمربی، کاوه باید منتظر یک انتقال قرضی دیگر باشد. ۱۲ گل و ۴ پاس گل رضایی شارلروا را مشتاق کرده او را همچنان حفظ کند، ولی احتمال تمدید این قرارداد به دلیل هزینه‌های بالا خیلی کم است. در این شرایط پیشنهاد نانت درهای تازه‌ای به روی کاوه باز می‌کند و او فرصت خواهد داشت پس از سه فصل بازی در لیگ بلژیک به لیگ بزرگتر کشور همسایه برود.
نانت که در لیگ ناتمام فصل گذشته فرانسه روی سکوی سیزدهم ایستاد، برای فصل جدید به دنبال رتبه‌های بالاتر و حتی سهمیه اروپاست و به همین خاطر انتظار می‌رود در نقل و انتقالات تابستانی فعال باشد. «قناری‌ها» در خط حمله هم به دنبال چهره‌های تازه‌ای هستند و کاوه ۲۸ ساله با آمار خوبش گزینه ایده‌آلی برای تیم کریستیان گورکف محسوب می‌شود.
کسی که مهاجم اسبق استقلال را به نانت وصل کرده و احتمال این انتقال را تقویت می‌کند، یک نام آشناست؛ مجی (مجتبی) بیات. این کارگزار ایرانی – بلژیکی، برادر مهدی بیات، مدیر باشگاه شارلروا و رئیس فدراسیون بلژیک است و در باشگاه نانت نفوذ بسیار زیادی دارد. البته هیچ حکمی به نام او زده نشده، ولی مجی بیات را مدیر ورزشی در سایه باشگاه نانت می‌دانند. او در دو سال گذشته رابطه خیلی نزدیکی با والدمار کیتا، مالک لهستانی باشگاه نانت برقرار کرده و برخی رسانه‌های فرانسوی نوشته‌اند که هیچ انتقالی در این باشگاه بدون تأیید او نهایی نمی‌شود.
این رابطه پر سر و صدا هفته گذشته سوژه برنامه «افتر فوت» شبکه تلویزیونی RMC فرانسه بود. مجی بیات که به ندرت با رسانه‌ها گفت‌وگو می‌کند، روی خط این برنامه آمد تا تأکید کند که علاقه‌ای ندارد مدیر ورزشی نانت شود. بیات گفت: «در فعالیت‌های من به عنوان کارگزار، باشگاه نانت تنها ده درصد گردش مالی‌ام را تشکیل می‌دهد. دلیل همکاری نزدیک من با نانت، ریزه‌کاری‌های قراردادها است. ۱۵ سال است که در فوتبال فعال هستم و یک حرفه‌ای محسوب می‌شوم.»
بیات اضافه کرد: «در باشگاه نانت، فیلیپ مائو مسئول نقل و انتقالات است و هیچ مسئولیتی به من سپرده نشده. من علاقه‌ای ندارم مدیر ورزشی نانت یا هر باشگاه دیگری شوم. من یک واسطه نقل و انتقالات هستم و بابت این کار هم از فدراسیون فوتبال بلژیک گواهی دارم. این گواهی به من اجازه می‌دهد در تمام کشورهای دیگر فعالیت کنم. می‌خواهم همچنان به عنوان کارگزار (ایجنت) فعالیت کنم. من این حرفه را خیلی دوست دارم. این آزادی عمل به من اجازه می‌دهد در حالی که روی نانت تمرکز کرده‌ام، بونا سار را هم به واتفورد منتقل کنم.» البته حضور یک کارگزار در پست مدیر ورزشی یک باشگاه یا مشاور مدیرعامل در نقل و انتقالات اتفاق نادری نیست. در لیگ فرانسه جان ویلیامز انگلیسی در امی‌ین و داوید وانتیز در سنت‌اتین به عنوان مدیر ورزشی فعالیت می‌کنند و در ولورهمپتون ژرژ مندز، ایجنت پرتغالی همه‌کاره است. علاوه بر این نمی‌توان حضور بیات در کنار نانت را به زیان این باشگاه دانست. بسیاری معتقدند بیات در حرفه‌اش خبره است و می‌تواند پرونده‌های پیچیده را به سرانجام برساند. مثلاً در انتقال والنتین رونژیه، هافبک فرانسوی از نانت به مارسی، وقتی مذاکرات مدیران دو باشگاه به بن‌بست رسید، این بیات بود که توانست قرارداد را نهایی کند. همچنین او موفق شد دیه‌گو کارلوس، مدافع برزیلی را با ۱۵ میلیون یورو به سویا منتقل کند. این در حالی است که کارگزاران دیگر رقم انتقال او را کمتر از ده میلیون یورو ارزیابی می‌کردند.
با این حال نفوذ بیش از حد بیات در نانت و سابقه زندانی شدنش در بلژیک دلایلی است که برخی از هواداران و نزدیکان باشگاه را نسبت به این همکاری بدبین کرده است. او در سال ۲۰۱۸ به اتهام پولشویی ۴۷ روز در بلژیک زندانی شد و با قید وثیقه آزاد شده است. بیات درباره ماجرای زندانی شدنش به این برنامه تلویزیونی گفت: «نلسون ماندلا و انسان‌های خوب زیادی در زندان بوده‌اند. باید منتظر پایان این ماجرا باشیم. ما در یک دموکراسی زندگی می‌کنیم و فرض بر بی‌گناهی افراد است. یک قاضی و پنجاه کارشناس روی پرونده من کار می‌کنند و هیچ حکم ممنوعیتی برای فعالیت حرفه‌ای من صادر نشده است.»
بیات در پایان گفت که نقش مهمی در رونق فوتبال باشگاهی بلژیک داشته است: «به عنوان یک کارگزار جمع رقم فروش بازیکنان من در ده سال گذشته به بیش از ۴۰۰ میلیون یورو می‌رسد. آیا این به معنی کشتن فوتبال بلژیک است؟ ما کمک کردیم که فوتبال بلژیک بزرگتر شود. ما تلاش زیادی داشتیم و بلژیک حالا در رنکینگ فیفا رتبه اول را دارد.»
اگر انتقال کاوه رضایی به نانت قطعی شود، او پس از سامان قدوس دومین بازیکن ایرانی لیگ فرانسه خواهد شد، ولی با شناختی که بیات از فوتبال ایران دارد و نفوذش در باشگاه نانت، ممکن است در آینده شاهد حضور لژیونرهای بیشتری در این تیم باشیم. شارلروا با حضور برادران بیات علاقه زیادی به جذب بازیکنان ایرانی نشان داده است. حضور کاوه رضایی و عملکرد درخشانش کمک کرد که این پل ارتباطی برقرار شود و بعد از او علی قلی‌زاده، امید نورافکن و یونس دلفی به این تیم پیوستند. اگر کاوه به نانت برود، یک بار دیگر می‌تواند نقش سفیر فوتبال ایران را به عهده بگیرد و راه بازیکنان بعدی را به کرانه اقیانوس اطلس باز کند.
بازیکنان ایرانی برای باشگاه‌های متوسط بلژیکی و فرانسوی گران تمام نمی‌شوند و خرید آنها سرمایه‌گذاری کم‌خطر و آینده‌نگرانه‌ای محسوب می‌شود. اشراف بیات به دنیای نقل و انتقالات و شناخت از استعدادهای فوتبال ایران به او اجازه می‌دهد که به این بازیکنان در فوتبال اروپا فرصت عرض اندام بدهد. می‌ماند اینکه آنها چطور از این موقعیت استفاده کنند. مثلاً کاوه توانسته پاسخ این اعتماد را بدهد تا در آستانه یک انتقال مهم باشد.
