بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -کانری قبل از ورود به دنیای سینما، پیشنهاد هفته‌ای ۲۵ پوند منچستریونایتد را رد کرد شان کانری که در ۹۰سالگی درگذشت، نقش جیمز باند را روی پرده سینما جاودانه کرد اما او مدت‌ها پیش از آنکه درگیر این فیلم‌های جاسوسی شود، در زمین فوتبال چهره شده بود، تا حدی که منچستر یونایتد به او پیشنهاد تست داد.
کانری در اوایل دهه ۱۹۵۰ برای بانیریگ رز بازی می‌کرد که باشگاهی نیمه‌حرفه‌ای در دسته‌های پایین اسکاتلند بود. او در آن هنگام بیست‌سالگی را رد کرده بود و کارهای مختلفی انجام داده بود؛ از جمله بازی فوتبال، حضور کمرنگ در تئاتر و سینما، بدنسازی و رانندگی کامیون. باشگاه ایست فایف که در دسته سوم لیگ اسکاتلند بازی می‌کرد به او پیشنهاد تست داد و سپس نوبت به منچستر یونایتد رسید تا این پیشنهاد را به او ارائه کند. کانری در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۵ با نشریه «ماد‌اند گلوری» اسکاتلند گفت: «واقعا می‌خواستم پیشنهاد تست منچستر یونایتد را قبول کنم چون عاشق فوتبال بودم اما دریافتم که دوران اوج یک بازیکن بزرگ فوتبال در ۳۰سالگی به پایان می‌رسد و من هم ۲۳ سال داشتم و فاصله زیادی با آن زمان نداشتم.» در کتاب زندگینامه او آمده که سر مت بازبی، مربی وقت منچستر یونایتد، بازی کانری را مقابل یک تیم محلی منچستر دیده بود.
او در آن هنگام به همراه بازیگران یک نمایش موزیکال در تور به سر می‌برد. عملکرد کانری در میدان باعث شد بازبی تحت تأثیر قرار بگیرد و به او پیشنهاد دستمزد ۲۵ پوند در هفته را بدهد. کانری پیشنهاد بازبی را رد کرد. او چند سال بعد به صورت جدی وارد عرصه سینما شد و در سال ۱۹۶۲ هم نقش جیمز باند را بازی کرد. به این ترتیب فردی که می‌توانست از بچه‌های بازبی باشد، تبدیل به مشهورترین جاسوس دنیا شد. کانری البته نقش پررنگ‌تری را در فوتبال ایفا کرد و گوینده فیلم رسمی فیفا برای جام جهانی ۱۹۸۲ شد. ما شان کانری را به عنوان بهترین بازیگر نقش‌های مأمور مخفی می‌شناسیم اما او به عنوان فوتبالیست چطور بود؟ روزنامه محلی دالکیت ادورتایزر سال‌ها پیش نوشته بود: «در مسابقه جام جوانان اسکاتلند در سال ۱۹۵۱، کانلی (اسم کانری به اشتباه کانلی نوشته شده بود) گلی از فاصله ۲۵ متری زد اما تیمش برابر بارکسبرن اتلتیک با نتیجه سه بر یک باخت». نشانه دیگری از بازی‌های کانری یافت نمی‌شود. او یک بال راست بوده که به دلیل قدش از سایر بازیکنان متمایز می‌شده است. کانری در پیری اغلب برای تماشای بازی سلتیک – رنجرز به ورزشگاه می‌رفت. او یک بار به شایعه‌ای پرداخت که می‌گفت در دوران بازی‌اش، سلتیک به او پیشنهاد تست داده است: «من برای بانیریگ رز بازی کردم و ایست فایف هم به من پیشنهاد تست داد. واقعیت این است اما سلتیک؟ نه.»
او طرفدار رنجرز بود و در برخی بازی‌های این تیم در ورزشگاه حضور می‌یافت. لیونل شاربونیه، دروازه‌بان سابق رنجرز خاطرات خوبی از ملاقات با او دارد: «ما زیاد او را می‌دیدیم. او دوست صمیمی دیوید ماری، رئیس باشگاه بود. اولین باری که آمد به خودم گفتم: از این بهتر چه می‌شود؟ او فردی بسیار جذاب بود و بسیار خجالتی. کم مانده بود بابت اینکه پیش ما آمده عذرخواهی کند. او نیامده بود که نمایش راه بیندازد. او با چشمانش حرف می‌زد، نه با صدایش. کانری مرد بسیار تأثیرگذاری بود.» گفته می‌شود دیوید ماری از حضور کانری برای جذب بازیکنان استفاده می‌کرده است. فلورین رادوچیویو، مهاجم سابق رومانی به خاطر دارد که وقتی با رئیس رنجرز دیدار کرد تا به این تیم بپیوندد، کانری هم در جلسه حضور داشته است. جنارو گتوزو هم به خاطر می‌آورد که یک بار شنید کانری دوست دارد او را از نزدیک ببیند و این بازیکن سابق رنجرز و میلان هم گفت: «به شان کانری بگویید سرش به کار خودش باشد.»
