سایت بدون – آماری که بر اساس آن وضعیت سلامت دندانها در هر کشوری سنجیده میشود،شاخص DMF است. در این شاخص تعداد دندانهای پوسیده، پرکرده و کشیده در ۱۲سالگی که سن مهمی برای این اندازهگیری در دنیاست، ملاک سنجش است، اما چرا این اتفاق افتاده؟ ما میتوانیم کاری کنیم که باعث ارتقای سلامت دهان و دندان جامعه شود؟ بله، ما با آگاه کردن والدین در مورد دندانهای کودک و با فلورایدتراپی در مهدکودک، پیشدبستانی و مدارس تا حدود زیادی از پوسیدگی دندانها پیشگیری میکنیم اما مهمترین نقش در پیشگیری از پوسیدگی دندان بر عهده والدین است که میتوانند حتیالمقدور اجازه ندهند فرزندشان با مصرف مکرر شیرینی و شکلات، احتمال پوسیدگی دندانهایش را بالا ببرد. آنها باید به تغذیه مدرسه کودک خود توجه کنند و بهجای مواد قندی پوسیدگیزا به او میوه بدهند و کنترل کنند که فرزندشان حداقل ۲ بار در روز مسواک بزند، آن هم با خمیر دندان حاوی فلوراید. بچهها از ۳ سالگی میتوانند خمیردندان فلورایددار بزنند. واقعیت این است که کمتر از ۲ بار مسواکزدن اثر ناچیزی دارد. ضمنا توصیه میشود والدین حتما سالی یکبار، حتی اگر بچه مشکلی با دندانهایش نداشت او را نزد دندانپزشک ببرند.
دکتر محمدرضا خامی
دانشیار گروه آموزش سلامت دهان و دندان دانشگاه علوم پزشکی تهران