سایت بدون – بازی پیکان – استقلال که تمام شد، آن مربی که میدانست چه میخواست مهدی تارتار بود که گفت: «ما باید نتیجهگرا بازی میکردیم و از تساوی راضی هستیم.» اما صمد مرفاوی به نمایندگی از کادر فنی استقلال در غیاب محمود فکری چند جملهای گفت که انگار نمیدانست نمایش استقلال چقدر بیشباهت به یک تیم ابرمیلیاردی و مدعی است. بهترین دقایق بازی عصر دیروز استقلال از دقیقه ۹۰ تا ۳+۹۰ بود، همان ۳ دقیقهای که استقلال تازه از خواب پرید، تمام برنامههای بی سرانجام و نامعلومش را کنار گذاشت و بازیکنان خواستند کاری کنند تا از تساوی و رخوت نجات یابند اما فرصت برای این فرار در آخرین دقایق بازی کوتاه بود.
اگر به جای تمام برنامههای استقلال در ۹۰ دقیقه بازی، استقلال مثل همان ۳ دقیقه پایانی بازی میکرد، در پیروزیاش چندان تردیدی وجود نداشت اما استقلال در تمام ۹۰ دقیقه، همه کار کرد تا بد بازی کند و این بازی بیبرنامه را در هر صحنه نمایش میداد و تکرار میکرد. با این همه بازیکن جذاب و خلاق سخت است که استقلال تا این اندازه دچار سردرگمی باشد. تیم محمود فکری بدون ایده بازی میکند یا ایدههای فکری برای نمایش با بازیکنانی مثل وریا غفوری، محمد نادری، مسعود ریگی، داریوش شجاعیان، هروویه میلیچ، مهدی قایدی، ارسلان مطهری و بقیه کافی نیست.
شیخ دیاباته و دیگران هم که به این تیم اضافه شوند، مسأله حل نمیشود، بلکه بازی بدون ایده، آنها را نیز به سردرگمهای جدید در ترکیب استقلال تبدیل خواهد کرد. صفر – صفر، اعداد نتیجه بازی پیکان – استقلال است اما هر دو صفر را جلوی نام استقلال بنویسیم تا فکری و همکارانش بدانند آنچه به نمایش میگذارند امیدوارکننده نیست. استقلال شاید در مقایسه با فصول گذشته شروع هولناک و انتقاد برانگیزی نداشته اما آنچه این تیم نمایش میدهد هرگز نویدبخش برای ارائه بازیهای بهتر و اجرای ایدههای بهتر نیست. فرم بازی تیم و ایدههای نامفهوم در بازی، از استقلال تیمی ساخته است که قدرت ساختن اعتماد فنی برای بیننده را ندارد.
این میتواند برای بازیهای آینده استقلال معنای خوبی نداشته باشد. کیفیتی که استقلال در این فصل به نمایش گذاشته، شاید در کوتاهمدت و به لطف ستارهها پوشش داده شود اما سرانجام هرگز نمیتواند -حتی فارغ از بحث بر سر کیفیت نمایشی- نتیجه خوبی برای استقلال داشته باشد. در لیگ یک یا در تیمهایی که در پایین و میانه جدول میجنگند (تیمهای پیشین سرمربی استقلال) میتوان کیفیت را فدای نتیجه کرد اما کیفیت در ۴ هفته اخیر استقلال فدای نتیجه نشده، بلکه بازی بدون ایده و خلاقیت تیمی، استقلال را به تیمی دور از قواره خودش تبدیل کرده است
. نمیدانیم محمود فکری و همکارانش -از جمله صمد مرفاوی که باید نقش پررنگی داشته باشد- به خود چنین نقدی دارند یا آنچه میبینیم همان نمایشی است که آنها میتوانند سازندهاش باشند. شاید خیلی زود در اینباره بیشتر بدانیم. پیکان دیروز بازی غافلگیرکننده را اجرا نکرد. آنچه در ذهن تارتار میگذشت، قابل پیشبینی بود اما استقلال انگار با تعجب از برنامههای حریف، خود نمیدانست چه نقشهای دارد. استقلال بیدلیل مثل یک تیم جاخورده و متعجب بازی میکرد، انگار که حریف را نشناسد و پیشبینیای از بازیاش نداشته باشد. استقلال اما باید از خودش متعجب باشد؛ که چرا اینچنین بدون ایده است، چرا با هر نتیجهای -از روز پیروزی تا شکست و تساوی- بحث اصلی کیفیت بازی است. بیشک فرصتی بیشتر برای اصلاح بازی در اختیار محمود فکری و همکارانش قرار خواهد گرفت اما این فرصت نباید منجر به هدر رفتن زمان شود.
فرشاد کاس نژاد/ استقلال