سایت بدون – وقتی صحبت از دریاچه می شود، همه ما یاد یک رنگ فیروزه ای و آبی خوش رنگ می شود اما دریاچه هایی وجود دارد که رنگشان متفاوت است ؛ مثلا رنگشان صورتی است ، مثل دریاچه هیلیر در استرالیا
پریدن در یک دریاچهی بزرگ، زیبا و به رنگ آدامس بادکنکی را تصور کنید. این یک داستان خیالی نیست، بلکه واقعا در استرالیا ممکن است. ساحل جنوبی استرالیای غربی محل دریاچهی هیلیر است، دریاچهای که آب آن بهطور طبیعی به رنگ صورتی است.
دریاچه هیلیر صورتی معروف استرالیا یک برکه رمزآلود است. این دریاچه در سال ۱۸۰۲ توسط یک جستجوگر نیروی دریایی سلطنتی انگلیس کشف شد.دریاچه هیلیر در نزدیکی ساحل جزیره “میدل”(Middle) در جنوب استرالیای غربی واقع شده است.
اینکه دقیقا چه چیزی سبب میشود که این دریاچه صورتی باشد، هنوز مورد بحث است. اما احتمالا مربوط به میکروارگانیسمهایی است که در این دریاچه خانه دارند.این دریاچه امروزه یکی از ذخایر حفاظت شده طبیعی است، اما میتوان تحت شرایط خاصی از آن بازدید کرد و بهترین روش نیز، بازدید هوایی است. این دریاچه منظره بسیار زیبایی دارد. بهخصوص اگر بتوانید از بالا آن را نگاه کنید، مطمئناً تضاد رنگی بین دریاچه و دریا شما را مجذوب خودش میکند.
اگر از بالا به این دریاچه منحصر به فرد نگاه کنید چیزی شبیه به آدامسی باد کرده و خوش رنگ را می بینید. این پدیده فوق العاده ۶۰۰ متر طول و ۲۵۰ متر عرض دارد و دور تا دورش با شن و ماسه های نرم و لطیف پوشانده شده است. دریاچه صورتی استرالیا، کوچک اما با شکوه و زیباست. زیبایی های این دریاچه به همین رنگ صورتی خلاصه نمی شود؛ در پس شن های نرم که پاها را دلفریبانه قلقلک می دهند، درست در سمت شمالی دریاچه، جنگل های انبوه و درختان اُکالیپتوس و کاغذی به رنگ سبز زمردین خودنمایی می کنند و منظره ای شگفت انگیز خلق کرده اند. در اطراف دریاچه، تپه هایی شنی، با انواع درختان پوست کاغذی به چشم می خورند. این دریاچه صورتی بین تپه های شنی و اقیانوسِ منجمدِ جنوبی فاصله انداخته و همین موضوع باز هم به جذابیت های هیلیر افزوده است، ناگفته نماند که آب این دریاچه شور است و برای آشامیدن مناسب نیست.
در عین حال که مسحور این نمای زیبای طبیعی شدهاید، این سؤال را در ذهن تکرار میکنید که چرا؟ چرا این دریاچه این رنگی است! چطور؟
سالها بود که همه همین سؤال را میپرسیدند. نهایتاً دانشمندان بودند که راز این دریاچه را کشف کردند. علت رنگ صورتی دریای هیلیر، هالوباکتری و نوعی جلبک به نام دونالیلا سالینا است که در محیطهای نمکی رشد میکند. این همان شرایطی است که دریاچه صورتی دارد. این باکتریها و جلبکها رنگ دانههای کاروتنوئید قرمز رنگی تولید میکنند که باعث تغییر رنگ دریاچه شده است.
علت دقیق رنگ صورتی دریاچه هیلیر کاملا شناخته شده نیست. اکثر دانشمندان بر این باورند که این احتمال وجود دارد که مربوط به وجود یک گونه خاص از ریزجلبک موسوم به “Dunaliella Salina” باشد.
این میکروارگانیسمهای فتوسنتزکننده عاشق نمک، با استفاده از سایر قسمتهای طیف نور مرئی، به جز فرکانسهای نارنجی/قرمز، انرژی تولید میکنند.
Dunaliella Salina قادر به تحمل غلظت نمک بسیار بالا از ۰٫۲ درصد تا ۳۵ درصد است.
این مخلوقات کوچک رنگدانه کاروتنوئید و بتا-کاروتن(که در هویج یافت میشود) تولید میکنند که تصور میشود باعث رنگآمیزی جالب این دریاچه شدهاند.
همچنین مقدار زیادی از باکتریهای هالوفیل(halophilic) و آرکایا(archaea) در پوستههای نمکی دریاچه وجود دارد که میتواند باعث ایجاد ظاهر جالب دریاچه شود.
دریاچه هیلیر تنها دریاچه صورتی در جهان نیست، یک دریاچه معروف دیگر در سواحل سنگال موجود است که به نام دریاچه رتبا (Retba) معروف است. نکته جالب آن است که رنگ صورتی این دریاچه بر خلاف دریاچه رتبا در آفریقا در جای دیگر تغییر رنگ نمی دهد، همان طور که پیش تر بیان کردیم رنگ ثابتی دارد. دریاچه هیلیر دارای نمک می باشد اما یادتان باشد که این دریاچه با دیگر دریاچه ها فرق دارد و نمک آن برای انسان مضر و آسیب دیده گی بسیار جبران ناشدنی دارد داستان های در مورد این دریاچه گفته شده است که در سال ۱۸۰۳ فردی از این دریاچه چندین بشکه نمک برداشته تا برای پختن شکار های خود استفاده کند در نهایت وی به دلیل ابتلا به اسهال خونی جان خود را از دست داد. همان طور سال ۱۸۸۹ برای تجارت و کسب و کار تصمیم گرفت تا در این منطقه مشغول به استخراج نمک شود اما پس از گذشت دو سال ورشکست گردید زیرا نمک دریاچه هیلیر خوراکی و قابل استفاده نمی شود اما در مورد شنا در این منطقه خطری گزارش نشده است.
به طور حتم از مهم ترین دلایل رنگ آب این دریاچه، وجود مقدار زیادی نمک است، این دریاچه ۱۰ برابر آب اقیانوس ها نمک دارد.