انواع دوغ را بشناسید

سایت بدون -وقتی می‌خواهید دوغ بخرید، با انواع و اقسام اصطلاحات مختلف روی بطری‌های دوغ مواجه می‌شوید. اصطلاحاتی که بسیاری از مشتریان معنی آن را نمی‌دانند. در این مطلب به شما می‌گوییم که این اصطلاحات دقیقا چه معنایی دارد؟

یکی از لبنیات پرمصرف بین مردم ایران «دوغ» است. این نوشیدنی محبوب که از سالم‌ترین نوشیدنی‌ها هم محسوب می‌شود، عضو جدانشدنی سفره‌های ایرانی است. این روزها مدتی است که انواع و اقسام دوغ‌ها به بازار عرضه شده و کارخانجات تولید لبنیات در این عرصه با هم رقابت می‌کنند. با توجه به نحوه تولید این فرآورده می‌توان آن را به انواع دوغ گازدار، دوغ حرارت‌دیده بدون گاز، دوغ حرارت‌دیده گازدار و دوغ معمولی تقسیم کرد. برای این‌که تفاوت دوغ‌ها را از هم تشخیص دهید و بدانید هر دوغ چه ویژگی‌هایی دارد، این مطلب را بخوانید و براساس ویژگی‌هایی که هر دوغ دارد، نوشیدنی مورد علاقه‌تان را انتخاب کنید.
 دوغ گازدار: برای تولید دوغ گازدار ابتدا ماست با اسیدیته حداقل ۴/١‌درصد برحسب اسید لاکتیک تهیه می‌شود و سپس با افزودن آب کربناته حداکثر به میزان ۵٠‌درصد و نمک تولید می‌شود. این دوغ با افزودن اسانس سبزیجات معطر، طعم‌دار می‌شود.
 دوغ‌ گرمادیده یا فرادما: محصولاتی هستند که تولیدکنندگان برای کاهش یا ازبین‌بردن بار آلودگی میکروبی، آنها را حرارت می‌دهند. این حرارت‌دادن، مشکلی از نظر سلامت برای دوغ‌ها ایجاد نمی‌کند اما طعم آنها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. گاهی برخی از مصرف‌کنندگان این محصولات، طعمی مانند ماست غلیظ یا کشک را از آنها حس می‌کنند. همین تغییر طعم را خیلی‌ها نمی‌پسندند و از این‌رو، تولید چنین محصولاتی هم مانند دوغ‌های گازدار، محدود و تنها برای تأمین ذائقه‌های خاص در جامعه است.
 دوغ حرارت‌دیده بدون گاز: فرآورده‌ای است که بعد از فرآیند آن برای افزایش قابلیت نگهداری و جلوگیری از تولید گاز، تحت‌تأثیر فرآوری حرارتی قرار داده می‌شود. این دوغ بلافاصله بعد از تولید گاز و تخمیر طبیعی تحت‌تأثیر حرارت پاستوریزاسیون قرار می‌گیرد که به این ترتیب زمان ماندگاری آن افزایش می‌یابد.
 دوغ حرارت‌دیده گازدار: فرآورده‌ای است که بعد از فرآیند آن برای ایجاد گاز در اثر تخمیر طبیعی باکتری‌های ترموفیل مورد استفاده در تولید، ماست به آن اضافه می‌شود. به این دوغ حداقل یک‌درصد استارتر ماست اضافه می‌شود. این دوغ پس از تولید و بسته‌بندی حداقل ٢۴ساعت در دمای محیط (بالاتر از ٢٠ درجه سانتیگراد) قرار می‌گیرد تا اسیدیته و گاز طبیعی به میزان مناسب در آن ایجاد شود.
 دوغ کفیر: چیزی که شما به‌عنوان دوغ کفیر می‌شناسید، در اصل نوشیدنی ساخته‌شده به وسیله شیر و مخمر مخصوصی به نام کفیر است. مخمر‌های موجود در این نوشیدنی درصورتی که در محیط گرم قرار بگیرند، بیشتر فعالیت کرده و از فعالیت آنها گاز کربن دی‌اکسید تولید می‌شود، اما دوغ برخلاف نوشیدنی کفیر که از شیر تولید می‌شود، از ماست ساخته می‌شود و گاز آن از فعالیت باکتری‌های موجود در ماست به و جود می‌آید که باز هم این گاز از قرارگرفتن در محیط گرم تولید می‌شود. باکتری‌های دوغ‌های بدون گاز هم با استفاده از گرما کشته می‌شوند تا دیگر گاز تولید نکنند؛ بنابراین نوشیدنی‌های لبنی گازدار با گازطبیعی تولید می‌شوند و برای ایجاد گاز آنها از یخ خشک استفاده نمی‌شود.