بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – پرسپولیس در بازی‌های قبلی به وضوح مشکلاتی در میانه میدان داشت و از خلق موقعیت گل عاجز می‌ماند. و سرخ‌ها به غیر از دو بازی ابتدایی فصل مقابل فولاد و نساجی که موفق به خلق ۷ شانس گل قطعی شده بودند در بازی‌های بعدی شرایط جالبی در فاز حمله نداشتند و به سختی می‌شد سه یا چهار موقعیت گل قطعی را در هر بازی به نام‌شان ثبت کرد. این وضعیت در دربی اخیر مقابل استقلال با آمار اسفبار صفر موقعیت گل قطعی نگران‌کننده‌تر هم شد اما کادر فنی پرسپولیس به این نکته اشاره داشتند که در گردش توپ خوب کار کرده‌اند و فشار دربی باعث شده که این آمار ضعیف به دست بیاید.
دربی که گذشت همه منتظر بودند مقابل تیم پایین جدولی و تازه از لیگ یک آمده هوادار شرایط فرق کند که اتفاقاً همین‌گونه هم شد. کادر فنی پرسپولیس با بردن وحید امیری به دفاع چپ و بازی دادن عبدی کنار آل‌کثیر همان ترکیب موفق نیمه دوم بازی با نفت مسجدسلیمان را در زمین چید ضمن اینکه با حضور عالیشاه در جناح راست به نظر می‌رسد این تیم توان بیشتری در فاز حمله پیدا کرده و چهره متفاوتی هم در زمین دارد.
پرسپولیس در روزی که کاملاً «چپ حمله» به نظر می‌رسید با مثلث سرلک – امیری- ترابی شبیه همان چیزی شد که هوادارانش می‌خواهند. تیم یحیی در فاصله دقیقه ۹ تا ۱۷ پنج موقعیت ایجاد کرد که می‌شد حداقل سه تا از آنها را شانس گل قطعی نامید. تنها اتفاقی که باعث شد ریتم پرسپولیس خراب شود حرت دروازه‌بان حریف بود که خودش را روی زمین پهن کرد و بازی را از تک و تا انداخت. با این حال در همان نیمه نخست غیر از گل فرجی، پرسپولیس یک موقعیت قطعی گل دیگر هم ساخت.
از بدشانسی پرسپولیس و کادر فنی‌اش، مهدی ترابی در روزی که داشت بالاخره شبیه خودش بازی می‌کرد و روی فرم به نظر می‌رسید قبل از شوت شروع نیمه دوم بازی مصدوم شد و جایش را به سعید آقایی داد. تعویضی که عملاً قدرت جناح چپ پرسپولیس را از بین برد و توان فنی سرخ‌ها را در فاز حمله نصف کرد. آقایی مثل بازی‌های قبلی چیزی برای ارائه نداشت و حتی جلو رفتن امیری هم نتوانست اتفاقی رقم بزند. در روزی که زوج عالیشاه – شیری هم در آن سوی میدان شرایط جالبی نداشتند، تغییرات یحیی هم جواب نداد و حامد پاکدل و رضا اسدی همان‌گونه که انتظار می‌رفت و قبلاً به آن اشاره کرده بودیم توانایی تغییر شرایط را نداشتند و نمی‌شد از آنها توقع داشت که کار را برأی یحیی در بیاورند. گلزنی نعمتی هم روی یک ضربه ایستگاهی و با دخالت مستقیم مدافع هوادار حاصل شد وگرنه شکل بازی پرسپولیس نشان می‌دهد از حوالی دقیقه ۷۰ تا وقت‌های تلف شده پرسپولیس در فاز حمله ضعیف، بی‌برنامه و کم دقت بود.
با این حال چیزی که در این بازی به شدت به چشم آمد ناکارآمدی پرسپولیس در خط حمله بود. پرسپولیس در بازی‌های قبلی خیلی سخت و به ندرت موقعیت گل ایجاد می‌کرد و با توجه به آمار گلزنی آل‌کثیر، عبدی و پاکدل (با توجه به دقایق حضورش در میدان) فشار چندانی روی مهاجمان نبود اما در بازی با هوادار تیم به اندازه کافی موقعیت گل ایجاد کرد و این بار مهاجمان کم‌دقت و گل‌نزن بودند.
پرسپولیس در بازی با هوادار ۷۳ درصد دقایق بازی مالک توپ بود که بهترین آمارش در این فصل به حساب می‌آمد. سرخ‌ها در این بازی ۶۳۱ پاس دادند که با دقت پاس ۸۴ درصدی ۵۲۸ پاس سالم برای‌شان ثبت شد. با این بازی مالکانه و تقریباً یکطرفه در بیشتر دقایق بازی، پرسپولیس ۱۷ شوت زد که ۷ تایش در چارچوب بود. با وجود بی‌دقتی در نواختن ضربه نهایی، پرسپولیس در این مسابقه ۸ شانس گل قطعی ایجاد کرد؛ بهترین آمار این آیتم طی فصل جاری و چیزی شبیه بازی‌های خوب فصل قبل. سرخ‌ها در این مسابقه ۱۱ کرنر زدند، ۱۸ بار سانتر کردند و در نبردهای هوایی تقریباً دو برابر تیم حریف موفق بودند (۲۵ به ۱۳) اما حاصل این برتری چه بود؟ اصلاً این آمار چقدر با فرار از یک باخت فاجعه‌بار در دقیقه ۱+۹۰ می‌تواند تناسب داشته باشد؟
مهدی عبدی با وجود حضور در ترکیب اصلی کم جان، پر اشتباه و ضعیف بازی کرد و آل‌کثیر با وجود دوندگی زیاد نمی‌توانست دقیق و متمرکز ضربه بزند ضمن اینکه با ضربه سر اشتباهی به نوعی پایه‌گذار گل اول حریف هم شد. هر دو مهاجم پرسپولیس در نیمه نخست و تا زمانی که در میدان بودند هر کدام دو سه موقعیت خوب داشتند اما با گل‌نزنی‌ها و بی‌دقتی‌های‌شان اعصاب یحیی و کادر فنی را بهم ریختند و به دست خود کاری کردند تا حریف با دو گل اتفاقی دو بار پیش بیفتد و تیم را در فشار و استرس قرار دهد. گل‌نزنی‌های مهاجمان پرسپولیس به اندازه‌ای بود که یحیی را حسابی بهم ریخت و او بعد از یکی از صحنه‌های اینچنینی باکس آب معدنی کنار خط را با عصبانیت شوت کرد.
یحیی با وجود فرار از شکست در وقت‌های تلف شده نتوانست عصبانیتش را از بازیکنان و بخصوص مهاجمانش پنهان کند و او که همیشه در نشست‌های خبری بعد از مسابقات از بازیکنانش به شدت حمایت و تعریف می‌کرد برای اولین بار به صورت علنی از آنها انتقاد کرد: «این بازی خانگی ما بود و باید می‌بردیم و دو امتیاز خیلی راحت را از دست دادیم. نتیجه‌ای نبود که دلخواه ما باشد و قطعاً از این نتیجه ناراحت هستیم. در این بازی‌ها زدن گل زودهنگام به چنین تیم‌هایی خیلی مهم است اما ما نتوانستیم از موقعیت‌های‌مان استفاده خوبی کنیم. فورواردهای ما روز خوبی نداشتند و از فرصت‌‌های خود استفاده نکردند. در چنین وضعیتی تیم در استرس و زیر فشار می‌رود برای گل زدن. روی دو صحنه‌ای گل خوردیم که ایستگاهی بود و موقعیت آنچنانی به حریف ندادیم و گل دوم هم که مشخص بود با دست زده شد. متأسفانه داوران هم این را ندیدند اما در این بازی‌ها باید از موقعیت استفاده کنیم.»
یحیی در بخش دیگری از کنفرانس خبری خود گفت: «مگر در هر بازی چند موقعیت می‌توانیم به دست بیاوریم که بتوانیم گل بزنیم؟ گل نزنیم تیم در فشار و استرس می‌رود و حریف از ایستگاهی و ضدحمله می‌تواند استفاده کند که این اتفاق هم رخ داد. امیدوارم در آینده شاهد این اتفاقات نباشیم. جاگیری مهاجمان باید بهتر شود، ضمن اینکه باید بیشتر تمرین کنیم و تمرکز بالایی روی ارسال‌ها داشته باشیم. هر هفته هم تمرین گلزنی برای مهاجمان داریم اما باز هم ممکن است این اتفاقات رخ دهد و توپ‌هایی ارسال شود و کسی از آن استفاده نکند. زمانی که هر تیمی در آزادی مقابل پرسپولیس قرار می‌گیرد، اگر ما بتوانیم در ابتدای بازی گل بزنیم کار برای‌مان راحت می‌شود. در امر گلزنی باید تمرکز بیشتری داشته باشیم.»
در این بازی حامد پاکدل مهاجم ذخیره پرسپولیس هم مثل عبدی و آل‌کثیر فاقد تمرکز و دقت لازم برای گلزنی بود و نمایش ضعیفی ارائه داد تا چالش جدید کادر فنی پرسپولیس، بهبود شرایط خط حمله‌شان باشد. نکته‌ای که بعد از راحت گل خوردن و ایجاد موقعیت گل، سومین مأموریت کادر فنی برای بهتر کردن شرایط فنی تیم خواهد بود تا در ادامه فصل، فاصله امتیازی با صدر جدول بیشتر از این نشود.
