بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
داوید ویا سال ۲۰۱۳ از بارسا به اتلتیکو پیوست و به این تیم کمک کرد قهرمان لالیگا شود. این بار احتمال تکرار چنین اتفاقی بیشتر است
پیت جنسن
سایت بدون – اگر بخواهیم یک بازیکن و مربی را مثال بزنیم که بتوانیم بگوییم برای یکدیگر ساخته شده‌اند، شاید هیچ نمونه‌ای بهتر از دیه‌گو سیمئونه و لوییس سوارس پیدا نکنیم. تصور همکاری شانه به شانه آنها در فصل جدید می‌تواند هر طرفداری را به وجد آورد و او را متقاعد کند که امسال راه رسیدن تیمش به جام قهرمانی کوتاه‌تر خواهد بود. خلاصه اینکه آنها طوری به آینده تیم‌شان امیدوار شده‌اند که از زمان بازگشت دیه‌گو کاستا از چلسی اینقدر امیدوار نبودند. حالا تصور کنید که خیال‌پردازی درباره دیدن زوج کاستا و سوارس در خط حمله تیم چقدر آنها را هیجان‌زده می‌کند. در پایان فصل قبل با اعلام اولین خبر درباره اینکه بارسلونا سومین گلزن برتر تاریخش را کنار و او را در فهرست بازیکنان مازادش می‌گذارد، شاخک‌های دیه‌گو سیمئونه تیز شد. او همیشه دنبال آن بود که سوارس را به اتلتیکومادرید ببرد و در عین حال همیشه می‌دانست که این کار غیرممکن است. برای او حتی وقتی مطلع شد که رونالد کومان، سرمربی جدید بارسلونا در برنا‌مه‌هایش جایی برای سوارس ندارد، باز هم رسیدن به این مهاجم اروگوئهای بسیار سخت به نظر می‌رسید. اتلتیکومادرید هیچ پولی برای خرج کردن در بازار نقل و انتقالات نداشت و تا زمانی که یکی دو تا از بازیکنانش که بالاترین حقوق را می‌گرفتند این تیم را ترک نمی‌کردند، بودجه‌ای برای پرداخت حقوق سوارس ۳۳ ساله نداشت. زمانی که خبر رسید یوونتوس می‌خواهد سوارس را بخرد، سیمئونه حتی مأیوس‌تر از قبل هم شد. اما در عرض دو هفته اوضاع طوری زیر و رو شد که خود سیمئونه هم فکرش را نمی‌کرد. انتقال سوارس به یوونتوس به خاطر قوانین سختگیرانه‌تر سری A در مورد ثبت نام بازیکنان تحت عنوان «بازیکنان اروپایی جذب می‌شوند» لغو شد. در اسپانیا و لالیگا، سوارس به واسطه همسرش که گذرنامه ایتالیایی دارد، به عنوان یک بازیکن جامعه اروپایی محسوب می‌شد. در ایتالیا اما صرفاً داشتن همسری با یک گذرنامه اروپایی برای شناخته شدن به عنوان یک بازیکن اروپایی کافی نبود و به همین دلیل سوارس باید خودش گذرنامه ایتالیایی می‌گرفت. به سبب قوانین آسان‌تر اسپانیا، سوارس هرگز به خودش زحمت نداده بود که برای اخذ تابعیت اسپانیایی اقدام کند و به همین دلیل تازه از زمانی که بحث رفتنش به یوونتوس مطرح شد با عجله برای انجام این کار اقدام کرد. با این حال این پروسه زمانبرتر از آن مهلتی بود که یوونتوس برای ثبت نام بازیکنی جدید در فهرست بازیکنانش برای فصل جدید داشت و با توجه به این موضوع، آندره‌آ پیرلو سرمربی جدید بانوی پیر هم اعتراف کرد که ترجیح می‌دهد هم‌تیمی سابقش آلوارو موراتا را به تورین ببرد. موراتای ۲۷ ساله در اتلتیکو مادرید از وضعیت خود ناراضی بود. او در آن تیم هرگز نتوانست دیه‌گو سیمئونه را راضی کند که باید به او به چشم مهاجم نوک اصلی تیم نگاه کند. موراتا از اینکه برای بازی مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در فصل گذشته نیمکت‌نشین شد رضایت نداشت و مدیربرنامه‌های او نیز به اتلتیکویی‌ها گفته بود که این بازیکن اسپانیایی با دریافت یک پیشنهاد مناسب آماده ترک روخی‌بلانکو خواهد بود. یوونتوس، جایی که موراتا در آن همیشه راضی بود، آن پیشنهاد را به او داد. با رفتن موراتا به سمت تورین، ناگهان سیمئونه خودش را در یکقدمی تحقق رسیدن به بازیکن محبوبش دید. رفتن موراتا به یوونتوس، حقوق او را از لیست هزینه‌های باشگاه کم می‌کرد و به این ترتیب باشگاه می‌توانست این پول را صرف پرداخت حقوق به سوارس کند. با این حال هنوز نیاز بود که سوارس به عنوان بازیکن آزاد به اتلتیکو مادرید ملحق شود و بارسلونا هم بعد از شش فصل حضور این مهاجم اروگوئهای در نوکمپ به پاس قدردانی از خدماتش حاضر شد قرارداد او را فسخ کند. با اینکه خوسپ ماریا بارتومئو ناگهان از تصمیم خود برای آزاد گذاشتن سوارس جهت پیوستن به یک رقیب مستقیم پشیمان و اعلام شد که او مخالف رفتن سوارس به عنوان بازیکن آزاد است، در نهایت او نتوانست زیر قولی که داده بود بزند و به این ترتیب مهاجم ۳۳ ساله بارسلونا راهی واندا متروپولیتانو شد. ژوائو فلیکس تابستان امسال با عملکردی که مقابل لایپزیگ و پس از آن در بازی‌های تیم ملی پرتغال انجام داد، به همه یاد‌آوری کرد که چرا اتلتیکومادرید برای خرید او ۱۱۴ میلیون پوند هزینه کرد اما چیزی که او هنوز کم دارد پختگی، تجربه، حضور فیزیکی مؤثر و ثبات است که سوارس با ورودش می‌تواند این فاکتورها را جبران کند. این همان شراکت کاملی است که با ورود سوارس شکل می‌گیرد. شاید بگویید سوارس بازیکن سرعتی نیست و الان که ۳۳ ساله شده سرعتش کمتر هم شده اما اتلتیکومادرید با داشتن یک بال سرعتی مانند یانیک کاراسکو و یک هافبک تهاجمی مانند مارکوس یورنته خیلی دغدغه پایین بودن سرعت حملات و ضد حملاتش را ندارد. مهم‌ترین نگرانی که درباره سوارس وجود دارد زانو‌های او است اما اطرافیانش می‌گویند که او می‌تواند چند فصل دیگر هم بازی کند. شاید فشار فیزیکی بازی در اتلتیکو مادرید بهترین چیز برای این مقطع از دوران بازی سوارس نباشد اما انگیزه او برای چکاندن آخرین قطره از دوران بازیگری‌اش چیزی است که به او برای کمک به اتلتیکومادرید انرژی می‌دهد. اتلتیکو مادرید با حضور سوارس ممکن است با سیستم ۳-۴-۴ بازی کند که در آن سوارس، ژوائو فلیکس و یکی از میان کاراسکو و یورنته سه ضلع مثلث خط حمله باشند. در خط میانی هم توما لمار، سائول نیگس و کوکه (به فرض اینکه لمار سر از آرسنال درنیاورد تا لوکاس توریرا در جهت معکوس به اتلتیکومادرید برود) قرار خواهند گرفت. با حضور سومین بازیکن اروگوئهای در قلب خط دفاعی، البته اگر خوسه خیمنس راهی منچسترسیتی نشود و یان اوبلاک درون دروازه باشد سیمئونه احساس خواهد کرد که تیمی کافی برای بردن لیگ را دارد. احتمالاً بارسلونا هم به سیمئونه به خاطر داشتن چنین حسی حق خواهد داد و او را تأیید خواهد کرد. داوید ویا هم سال ۲۰۱۳ از بارسلونا به اتلتیکومادرید پیوست و در ۳۶ بازی‌اش برای تیم سیمئونه ۱۳ گل زد و به این تیم کمک کرد که قهرمان لالیگا شود. این بار احتمال تکرار چنین اتفاقی بیشتر و خطری که بارسایی‌ها را از جانب بازیکن سابق‌شان تهدید می‌کند بیشتر است چون اگر ویا آمار گلزنی فصل گذشته‌اش را تکرار کند، زمانی که ۲۱ گل زد، او می‌تواند بهترین گلزن اتلتیکومادرید باشد، حال آنکه او هفته‌های زیادی از فصل گذشته را به خاطر مصدومیت زانو هم از دست داده بود. منبع: دیلی میل
