بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون- پیروزی ۲ بر یک منچستر یونایتد مقابل یوونتوس در تورین، بهترین نتیجه اروپایی شیاطین سرخ در دوران پسا سر الکس فرگوسن بود. با وجود این پیروزی بزرگ اما نمایش شاگردان ژوزه مورینیو در شبی که یک بار دیگر ثابت شد مروان فلینی چه ذخیره تاثیرگذاری برای آنهاست، تعریف چندانی نداشت. یوونتوس هم مثل بورنموث پیش از اینکه به یونایتد اجازه بازگشت به جریان بازی را دهد باید کار را تمام می‌کرد. فرصت‌های زیادی که این ۲ تیم مقابل یونایتد از دست دادند باعث شد در هر ۲ بازی در دقایق پایانی نتیجه تغییر کند و مورینیو ۲ پیروزی ارزشمند با تیمش به دست بیاورد. حالا داربی منچستر از راه رسیده، سومین بازی خارج از خانه یونایتد در بازه زمانی یک هفته‌ای و احتمالا سخت‌ترین آنها. روند بازگشت‌های یونایتد در یک ماه اخیر از ششم اکتبر شروع شد؛ وقتی نیوکاسل در اولدترافورد، در نیمه اول ۲ بر صفر پیش افتاد. شاید اگر این نتیجه باقی می‌ماند سرنوشت مورینیو حالا به شکلی دیگر رقم خورده بود اما ورود خوآن ماتا به زمین و ضربه ایستگاهی‌اش، درست مثل بازی مقابل یوونتوس، شروعی بر یک بازگشت بزرگ و پیروزی ۳ بر ۲ در این بازی شد. یونایتد ۲۰ اکتبر هم مقابل چلسی در استمفوردبریج گل اول را خورد اما با ۲ گل آنتونی مارسیال تا یک قدمی یک پیروزی بزرگ پیش رفت، تا اینکه راس بارکلی در ثانیه‌های پایانی گل تساوی را زد. ۴ روز پیش از بازی استادیوم آلیانس تورین هم یونایتد مقابل شاگردان ادی هاو یک بر صفر عقب افتاد اما این بار هم با درخشش مارسیال و گل دقایق پایانی مارکوس رشفورد به بازی بازگشت و بورنموث را ۲ بر یک شکست داد. بدین ترتیب حالا یونایتد از ۵ بازی اخیرش که در آنها گل اول را خورده ۱۰ امتیاز گرفته. انگار وقتی شرایط برای مورینیو و بازیکنانش سخت می‌شود تازه آنها به خودشان می‌آیند اما خود مورینیو هم می‌داند ادامه دادن با این روند همیشه امکان‌پذیر نیست. او در کنفرانس مطبوعاتی دیروزش، در آستانه داربی منچستر که امشب برگزار می‌شود اعتراف کرد: «اگر مدام گل اول را بخوریم بالاخره روزی می‌رسد که توانایی بازگشت به بازی را پیدا نخواهیم کرد». این روز شاید همین امروز باشد. سیتی این فصل در هر ۹ بازی‌ای که در لیگ گل اول را زده به پیروزی رسیده، آن هم با مجموع نتیجه ۳-۳۲٫ در واقع سیتی در ۴۰ بازی اخیرش که گل اول را زده فقط و فقط ۲ بار به پیروزی نرسیده و تنها شکستش در این بازی‌ها مقابل خود یونایتد در فصل گذشته در اتحاد بوده، بازی‌ای که شاگردان پپ گوآردیولا نیمه اولش را با برد ۲ بر صفر به پایان بردند اما در نیمه دوم با ۲ گل پل پوگبا و گل کریس اسمالینگ ۲-۳ شکست خوردند. مشکل بزرگ یونایتد در بازی‌های اخیر نمایش‌های نیمه اول آنها بوده. از ۲۹ سپتامبر تا امروز تیم مورینیو در ۸ بازی در رقابت‌های مختلف ۷ بار دروازه‌اش را در نیمه اول باز شده دیده و تنها ۳ گل در این ۴۵ دقیقه‌های ابتدایی زده. در نقطه مقابل، سیتی در ۸ بازی از ۱۱ بازی این فصلش در لیگ، نیمه اول را با برتری به رختکن رفته و در جریان این برتری‌ها ۱۷ گل زده که بیش از هر تیم دیگری اهمیت زدن گل اول در این آمار بیشتر مشخص می‌شود: منچستر یونایتد در ۶۷ بازی اخیرش در لیگ برتر که گل اول را زده بدون شکست بوده (۵۸ برد و ۹ تساوی). آخرین باری که یونایتد بازی برده را در لیگ باخت به آگوست ۲۰۱۵ بازمی‌گردد، در خانه سوآنزی با نتیجه ۲ بر یک. آمار امیدوارکننده دیگر برای یونایتد اینجاست که آنها در ۸ بازی اخیرشان مقابل سیتی، در رقابت‌های مختلف، فقط ۲ بار شکست خورده‌اند که هر ۲ شکست هم خانگی بوده اما یونایتد برای اینکه باز هم خودش را به دردسر نیندازد و مجبور به رقم زدن بازگشتی دراماتیک نشود چه راهکارهایی مقابل سیتی دارد؟ خط میانی یونایتد مقابل یوونتوس متشکل از آندر هررا، نمانیا ماتیچ و پوگبا بود، دقیقا مثلثی که فصل پیش در خانه سیتی از ابتدا به زمین رفت. بعید است مورینیو برای بازی امشب هم ترکیبی غیر از این را به زمین بفرستد. در این ترکیب نقش پوگبا و منطقه فعالیتش اهمیت زیادی پیدا می‌کند. اگر فرض کنیم الکسیس سانچز مثل ۲ بازی قبل در مرکز خط حمله قرار بگیرد و عملا نقش شماره ۹ کاذب را بازی کند، عرض دادن بازی توسط مارسیال در بال چپ، فضایی ایده‌آل برای حرکات طولی پوگبا از سمت چپ خط میانی به سوی باکس حریف پدید می‌آورد، فضایی که با توجه به توانایی‌های هجومی هافبک فرانسوی یونایتد می‌تواند در رقم زدن نتیجه نهایی داربی سرنوشت‌ساز باشد.
