بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – «وقتی به ورزشکاران و قهرمانان جهانی توجهی نمی‌شود و آنها تکریم نمی‌شوند، نمی‌توان از آنها انتظار داشت به پیشنهاد جذاب کشورهای دیگر برای خروج از کشور تن نداده و تابع آن کشورها نشوند زیرا در صورت خروج قادر خواهند بود به‌عنوان بازیکن اصلی آن تیم‌ها در مسابقات شرکت کنند.» این گفته‌های صدیف بدری، عضو فراکسیون ورزش در سال ۱۳۹۵ است. درست در روزهایی که زمزمه‌های خروج ورزشکاران از کشور مطرح شده بود نمایندگان مجلس و اعضای فراکسیون ورزش در این زمینه هشدار دادند اما نه‌تنها اقدامی برای بهبود معیشت نخبه‌های ورزشی انجام نشد بلکه با کاهش قیمت ریال در مقایسه با دلار، جذابیت حضور در تیم‌های خارج از کشور بیشتر شد. از سوی دیگر وعده‌هایی که برخی کشورها به ملی‌پوشان ایرانی دادند حفظ آنها را در کشور دشوارتر کرد، به‌گونه‌ای که کار و کاسبی وکلای مهاجرت، امروزه سکه شده و برخی ورزشکاران رشته‌های مختلف اقدامات لازم برای خروج از کشور را انجام می‌دهند.
دخل و خرج نمی‌خواند
چند ماه پیش بود که حسن روحانی، رئیس‌جمهور کشورمان مراسم تقدیر از ورزشکاران را در سالن اجلاس سران کشور برگزار کرد، مراسمی که قرار بود هدایای مدال‌آوران المپیک و پارالمپیک را به آنها اهدا کند اما در همان مراسم اعلام شد هدایا به حساب فدراسیون‌ها واریز شده، اتفاقی که صدای ورزشکاران را درآورد. ماجرا وقتی پیچیده‌تر شد که ورزشکاران متوجه شدند سکه‌ها براساس قیمت دولتی محاسبه شده‌اند، نه به قیمت بازار آزاد. اقداماتی از این دست همواره اعتراض ورزشکاران را در پی داشته، یکی از آنها در این باره می‌گوید: «فدراسیون به ما یک میلیون تومان حقوق می‌دهد در حالی که مجبوریم از غرب تا شرق تهران را با خودرو برویم و هزینه خرید مکمل‌ها نیز برعهده خودمان است. این دستمزدها، هزینه‌های زندگی ما را تامین نمی‌کند.» شاید به همین دلیل است که برخی فوتبالیست‌های زن کشورمان پس از پایان لیگ ایران، به لیگ عراق می‌روند تا بلکه مبلغ بیشتری درآمد داشته باشند. اوضاع در کبدی بدتر است. یکی از آنها در این باره می‌گوید: «در استان‌مان (گلستان) هیچ‌کس ما را نمی‌شناسد، مبالغ قراردادمان به سختی به ۳۰میلیون تومان می‌رسد اما در هند قرارداد دو میلیاردی بسته‌ایم و تمام هنرمندان و ورزشکاران این کشور با ما عکس یادگاری می‌گیرند. تمام هند ما را می‌شناسند.»
بانوی سرشناس و ملی‌پوش والیبال در صف انتظار
کانادا ضوابط و شرایط ویژه‌ای را برای ورزشکاران در نظر گرفته است.
به‌عنوان مثال یکی از وکلای مهاجرت در این باره می‌گوید: «اثبات اینکه شما
در کشورمان خودشاغل هستید، یک فاکتور بسیار مهم در موفقیت‌تان برای مهاجرت
خواهد بود. درآمدی که از این راه به‌دست آورده‌اید باید قابل ارائه از طریق
مدارک کافی و رضایتبخش برای حداقل دو سال در پنج سال گذشته باشد. البته
این شرط در صورتی که یک هنرمند یا ورزشکار برجسته در سطح جهانی هستید، حذف
شده است. حتی اگر سوابق خوداشتغالی و کسب درآمد شما از فعالیت‌های هنری،
فرهنگی یا ورزشی به اندازه کافی وجود نداشته باشد یا به راحتی قابل اثبات
نباشد، در صورتی که در زمینه مهارت هنری یا ورزشی خود در سطح جهانی شناخته
شده و مطرح باشید، سوابق شما به‌عنوان سوابق خوداشتغالی پذیرفته خواهد شد.»
همین موضوع باعث شده برخی ورزشکاران حرفه‌ای سراغ وکلای مهاجرت بروند و از
آنها بخواهند زمینه حضورشان در خارج از کشور را فراهم کنند. براساس
شنیده‌ها، یک ورزشکار معروف زن که مدتی است از میادین دور است در کنار یکی
از ملی‌پوشان والیبال نیز ازجمله افرادی هستند که برای مهاجرت به خارج از
کشور تلاش می‌کنند. ماجرایی که احتمالا در آینده حاشیه‌های بسیاری را پدید
خواهد آورد.
داوری که فعلا پشیمان شده
یکی از داوران شناخته شده فوتبال نیز قصد مهاجرت به استرالیا را داشت و نزدیکانش می‌گویند کارهایش را نیز انجام داده بود اما درنهایت از تصمیم خود منصرف شد. البته ممکن است درنهایت این اتفاق رخ بدهد.
