سایت بدون – بهار نزدیک است و بیشتر شهروندان به نوعی به پیشواز آن میروند. از خانهتکانیهای جاندارگرفته تا سبز کردن یک سبزه کوچک. چون خیلیها میخواهند مثل بهار، شور زندگی و نویی و تازگی بیافریند. خریدن گل و گیاهان نوروزی هم نمونه زیبایی از به پیشواز رفتن بهار است. به جز سنبل که گل سرسبد سفره هفتسین است، گلهای دیگری مثل سینره، کالانکوئه، پامچال، شببو، میمون، لاله و بنفشه در بازارعید فراوان است و مردم هم برای تزئین خانه از آنها استفاده میکنند. البته علاوهبر گلهای خانگی بعضی گلها برای کاشت در باغچهها مناسبند. اگر فضای مناسبی در باغچه یا تراس و بالکن دارید، بهارسازی آنها را فراموش نکنید. گلهای بهاری گلدار خانگی
سنبل: اصل و نسب سنبل، ایرانی است و از خانواده سوسن است اما کمکم به هلند رفته و بر اثر اصلاح، ارقام متنوعی از آن تولیده شده که تعدادشان به بیش از هزارگونه میرسد. رنگ اصیل آن آبی قاجاری یا آبی کاربنی است اما رنگهای بنفش، سفید، ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد، صورتی ملایم و آبی روشن آن هم تولید شده.
سنبل یک گل پیازی است و پیاز آن تا چند سال قابل نگهداری است. بهترین فصل برای کاشت پیازش اواخر پاییز است اما اگر میخواهید گل آن به شب عید برسد، پیاز را در اوایل زمستان بکارید. مهم است پیاز درشت و با کیفیت باشد تا گلی که میدهد بزرگتر باشد و تا چندسال قابل گلدهی باشد.
نکته: در آخرین روزهای اسفند و برای رساندن گل به شب عید میتوانید گلدان را از روی تراس بردارید و داخل اتاق ببرید. با این کار به گل شوک وارد شده و در واقع گل را گول زدهاید. به این شکل گل فکر میکند بهار شده و گل میدهد.
این گل باید در زمستان در معرض هوای سرد قرار گیرد تا با رسیدن بهار گلدهی را شروع کند. یادتان باشد در ایام نوروز شبها گلدان را در جای خنک بگذارید تا ماندگاری گلها افزایش یابد.
نور آفتاب را دوست دارد اما نور غیرمستقیم. بهترین محل نگهداری برای آن نزدیک پنجره جنوبی خانه است. از خاک خیلی خیس خوشش نمیآید. در فاصله بین دو آبیاری باید حتما خاک پای گلدان خشک شود. آبیاری زیاد باعث پوسیدهشدن پیاز آن میشود.
پامچال: گل زیبایی است که زودتر از بقیه گلها نوید آمدن بهار را میدهد و به آن گل نوروز هم میگویند. رنگهای زیبا و متنوعی دارد که هم برای نگهداری در خانه مناسب است و هم گلدانهای روی تراس یا بالکن. گل پامچال به دمای بالا حساس است و در چنین شرایطی گلهای خود را از دست میدهد یا گلدهیاش متوقف میشود. نور غیرمستقیم را دوست دارد و بهتر است از پنجره فاصله داشتهباشد یا پنجره پشت دری داشتهباشد.
سینره: رنگ رخساره سینره گواهی میدهد که اهل خانواده آفتابگردان است. معمولا در یک دوره سه ماهه از زمستان تا اوایل بهار گل میدهد. گلهای کم دوامش در سال اول بیشترین رشد و کیفیت را دارد. گلخانهداران برنامه گلدهی آن را طوری تنظیم میکنند که گلدهی آن با شب عید و ایام نوروز مصادف شود.
یکی از دلایل محبوبیت این گل تنوع زیاد رنگ در آن است که به رنگهای سفید، بنفش، صورتی، آبی کاربنی، قرمز یا دو رنگ وجود دارد. همچنین از دیگر جذابیتهای این گل آن است که گلهایش تمام سطح گلدان را میپوشانند.
سینره هوای خنک را دوست دارد. به همین دلیل بعد از انتقال از گلخانه به خانه به دلیل اختلاف دما، عمرش کوتاه میشود. اصلا آفتاب مستقیم را دوست ندارد پس بهتر است آن را نزدیک یک پنجره شمالی بگذارید یا پشت دری بیندازید. اگر تشنه بماند پژمرده میشود اما آبیاری زیاد از حد هم ریشهاش را میپوساند. غبارپاشی روزانه گلهایش را شاداب نگه میدارد.
نکته: اگر چند روز مانده به سال نو میخواهید سینره بخرید، گلدانی را انتخاب کنید که گلهایش غنچه و نیمهباز باشد و حتما آن را در قسمت خنک خانه نگهداری کنید تا عمر گلها بیشتر شود.
شببو: قرنها پیش در انگلستان، شببو واحد دادوستد و جایگزین پول بوده چون از نظر مردم خیلی قیمتی بوده. از خانواده کلم است و شبها بوی خوشی دارد. این گل سهکاره است هم در گلدان کاشته میشود هم در باغچه و هم به عنوان گل شاخه بریده. تنوع زیادی در اندازه و رنگ دارد آنقدر که بیش از ۶۰وع مختلف از آن در رنگهای سفید، صورتی، یاسی، قرمز، بنفش و یا آبی بازار وجود دارد. انواع پاکوتاه و پابلند دارد. بعضی انواع آن معطرتر از بقیه هستند. با توجه به آب وهوای منطقه از اسفند تا اوایل بهار گل میدهد و هرچه هوا رو به گرمی برود، گلدهیاش کمتر میشود. دمای بالا را دوست ندارد و در این دما گلهایش پژمرده میشوند. به آبیاری زیاد حساس است.
بنفشه آفریقایی: مهمترین دلیل شهرت بنفشه آفریقایی به دلیل گلدهیاش در تمام طول سال است. گرچه اوج دوران گلدهی آن در آبان و اردیبهشت است؛ ولی چون به طول روز بیتفاوت است حتی در زمستان هم گل میدهد. همچنین این گل دارای عمر زیاد، تنوع رنگ، تکثیر آسان و مناسب رشد در فضاهای بسته خانگی است.
مهمترین شرط داشتن یک گلدان پر گل و سرحال از آن، نور است. بهترین نور هم آفتاب پنجره جنوبی است که باید به طور غیرمستقیم و از پشت یک پرده نازک به آن بتابد. در صورت نبود نور کافی دو عدد مهتابی کوچک را به فاصله حدود ۵۰ تا۴۰ سانتیمتری گیاه نصب کنید. نیاز نوری آن روزانه هشت تا ۱۲ساعت است.
بهترین زمان برای آبیاری موقعی است که خاک کاملا خشک شده. ریشهاش به آب زیاد حساس است و زود دچار پوسیدگی میشود. همچنین برگهای آن اگر خیس شوند ممکن است قارچی شوند.
کالانکوئه: این گیاه اهل آفریقاست و با ساکولنتی مثل کراسولا و گل اشک تمساح فامیل است. به جزگلهای زیبایی که میدهد، برگهای سبز تیره گوشتی تخم مرغی و دندانه دار آن هم بسیار جذاب هستند. ارزش بعضی گونههای آن در درجه اول به علت خاص بودن برگهاست. از پاییز با کوتاه شدن روزها وارد بازار میشود و تا بهار گل میدهد. هر چه تعداد روزهای کوتاه بیشتر شود، گلهایش هم بیشتر میشود. با بلندشدن طول روز و گرم شدن هوا، گلدهیاش به پایان میرسد و دوباره در پاییز گلدهیاش را از سر میگیرد. محبوبیتش به دلیل تنوع رنگ گلها، مدت زمان زیاد گلدهی و مقاومتش به سرماست. بعضیها بعد از اتمام گلدهی خیال میکنند عمر گل تمام شده و دورش میاندازند. در حالی که میتوان با هرس کردن ساقه گلدهنده و کوتاه شدن طول روز و خنکشدن هوا دوباره آن را به گل برد.
در خانه آن را در محلی بگذارید که روشن و آفتابی باشد به خصوص در تابستان که شاخ و برگ گیاه در حال رشد است. یک تابستان خوب مقدمه گلدهی زمستانه است. نور زیاد باعث ایجاد رنگ قرمز ناخوشایندی در برگها میشود.
در فاصله بین دو آبیاری خاک باید خشک باشد ولی درهوای گرم و خشک و نور زیاد ممکن است نیاز به آبیاری روزانه داشتهباشد. آبیاری بیش از حد باعث ریزش گلها میشود. بدیهی است در تابستان نیاز آبی گیاهان بیشتر از زمستان است.
نکته: درگلخانهها معمولا برای تحریک گلدهی یک پوشش تیره روی گلدان میکشند تا گیاه گول بخورد و فکر کند روز کوتاه شده و به گلدهی بیفتد. بهتر است پوشش دهی ساعت ۷ عصر شروع و ۹ صبح برداشته شود. در خانه هم میتوان این شگرد را به کار بست.
گلهای بهاری باغچهای گلدار
بنفشه: گل بنفشه شاید یک گل مشترک در سراسر ایران باشد. آن را میتوان زمستان در باغچه کاشت و تا بهار از گلهای زیبای آن لذت برد. این گیاه آفتابدوست است و به آبیاری منظم و به اندازه نیاز دارد. برای کاشت بنفشه در باغچه نشای آن را از گلفروشیها بخرید و اسفند در باغچه
بکارید.
لاله: لاله هم مثل سنبل یک گل ویژه بهار است. به صورت باغچهای و گل شاخه بریده وجود دارد. گل کم دوامی است و معمولا یک ماه گل میدهد. به سرما مقاوم است و چون اصالتا یک گیاه کوهستانی است برای رشد زمستانهای سرد، بهار کوتاه و تابستان گرم و خشک میخواهد. چه در هوای آزاد و چه در خانه نیاز به آفتاب کامل دارد. پرورش آن در سایه باعث کوچکماندن گلها میشود. سعی کنید زمانی به آن آب بدهید که خاک گلدان خشک باشد. زهکش گلدان را هم به طور مرتب
بررسی کنید.
میمون: گل میمون گلهای خوشهای بلند با رنگهای بسیار متنوع و زیبایی دارد. گیاهی دائمی و چندساله است ولی به صورت یک گیاه یکساله کاشته میشود چون تا دمای صفر درجه را تحمل میکند. در مناطقی با زمستانهای نه چندان سرد در سال دوم گلدهی خوبی دارد. ولی معمولا در سالهای بعد گلها خیلی درشت نیستند.
کاشت گل میمون به وسیله بذر است. بذر خیلی ریزی دارد و باید روی سطح خاک پاشیده شود. حتما در جای آفتابگیر کاشته شود، ولی در حاشیه نیمسایه هم رشد میکند. میتوانید مثل بنفشه نشای آن را در اواخر زمستان بخرید و در باغچه بکارید.
مینای چمنی: مینای چمنی در اصل یک گل باغچهای است ولی میتوان آن را درگلدان هم کاشت و پشت پنجره گذاشت. در باغچه اگر آن را کنار بنفشه بکارید ترکیب بسیار جذابی خواهدبود. از اواسط اسفند یا فروردین تا اوایل تابستان گل میدهد. رنگهای متنوعی مثل سفید، صورتی، بنفش و قرمز دارد. خاک سبک و جای آفتابی یا سایه آفتاب را دوست دارد و در خاک خیس ریشههایش میپوسد.